11 พ.ย. 2023 เวลา 08:05 • ไลฟ์สไตล์

11.11 คือ #วันคนโสด (Singles' Day)

เริ่มจากเมืองจีน แล้วก็ลามมาที่ไทย (ไอ้คนโสดแต่...ไม่สดรุ่นลุงอย่างผม ก็พลอย..เฮละโลไปกะเค้าด้วย...อิอิ) คนไทยน่าจะรู้จักวันนี้ จากกระแสข่าว....มหกรรมลดกระหน่ำของอีคอมเมิร์ซยักษ์ใหญ่ ค่าย Alibaba.com ของมหาเศรษฐี แจ็ค หม่า ที่โคตรประสบความสำเร็จ แต่หลายปีมานี้ ระยะหลังๆ เอาจริง วันเลขตอง เริ่มหมดอิทธิพลและความสำคัญลงไปเรื่อยๆ เพราะแ_ง ดันมีโปรลดราคา วันเลขตองมันได้ทุกเดือนๆ จนคนไม่ตื่นเต้นกันอีกต่อไปแล้ว
สวัสดีอีกครั้งครับ ไม่ได้ทักทายกันนาน เดี๋ยวจะหาว่า....ผมหายหน้าหายตาไป เฮ้ย! ตาแก่ ยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าเนี่ย? 555+ (ฮ่วย! ยังอยู่เด้อ) วันนี้ผมแวะไปกินก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาเจ้าประจำใกล้บ้าน (ปั่นจักรยานไปก็ถึง ห่างแค่ราวๆ 3 ป้ายรถเมล์)
แต่ก่อนร้านนี้มีชื่อว่าร้าน “แซว” แต่...อาจจะมีปัญหากับคนในครอบครัวหรือเปล่า เลยต้องเปลี่ยนชื่อร้านเป็น #โชคชัยลูกชิ้นปลา เป็นเจ้าเก่าแก่ที่ขายมานานหลายสิบปีแล้ว ผมเคยกินตั้งแต่ยังเป็นห้องแถวแค่ห้องเดียว จนตอนนี้ขยายเป็น 2 ห้อง และรุ่นลูกๆ เข้ามาสานต่อ ใช้ระบบไอทีเข้ามาช่วยบริการจัดการ ปรับให้ร้านดูดีและทันสมัยมากขึ้น
เรื่องรสชาติเรียกได้ว่าคงที่เหมือนเดิม แต่ทางร้านคงไม่ต้องการปรับราคาให้สูงจนเกินไป ทำให้ต้องลดปริมาณลงนิดหน่อย คือลูกชิ้นที่เคยเบิ้มๆ สมัยเมื่อ 10 ปีก่อน ก็มีขนาดเล็กลงๆ น้ำจิ้มที่เคยเข้มข้นก็ใสขึ้นๆ (แต่ผมรับได้ และพอเข้าใจอยู่) ผมเคยเขียนรีวิวร้านนี้ลงในแอป “วงใน” เมื่อ 11 พ.ย. 2019 (เฮ้ย...โพสต์วันเดียวกันเลย แค่คนละปีเท่านั้น ไม่ได้ตั้งใจ...นะเนี่ย) ใครสนใจคลิกเข้าไปอ่านได้ครับ : https://www.wongnai.com/reviews/cc71e2c5b6df4f309a0494181f91052b
ไปกินทีไร...ผมต้องสั่งเป็นประจำคือ ก๋วยเตี๋ยวบะหมี่เย็นตาโฟน้ำ 40฿ (ชามเด็ดสุดสำหรับผม สั่งแ_งทุกครั้ง กินแบบเดิมๆ มาเกินจะ 20 ปีแล้วมั้ง) ถัดมาคือ เส้นหมี่(ขาว)ยำแห้ง 40฿ (ชามนี้ บางครั้งก็ไม่สั่ง) ถัดมาคือ ผักบุ้งลวก 5฿ เป็นของที่ต้องสั่งมากินเพิ่มทุกรอบ
ผมอาจเป็นลูกค้าคนแรกๆ ที่สั่ง เพราะแต่ก่อนไม่เคยมีอยู่ในเมนู ด้วยความที่ผมชอบกินผักบุ้งลวกกรอบๆ ที่ซดพร้อมกับน้ำเย็นตาโฟร้อนๆ บอกเลย...อร่อยฝุดๆ (ภายหลังน่าจะมีคนสั่งมากขึ้น ทางร้านก็เลยเพิ่มลงในเมนูซะเลย สั่งกันดีนัก) สุดท้ายคือ ฮื้อก้วยลวก 1 เส้น 50฿ บอกก่อนว่า ทีเด็ดจริงๆ คือลูกชิ้นปลาทำเองของร้านนี้นี่แหละ อร่อย เด้ง เหนียวนุ่มทุกคำที่เคี้ยว อ้อ...ยังมีเครื่องดื่ม ชาจีนใส่น้ำแข็ง แก้วละ 1฿ และที่ร้านยังมีเครื่องดื่มอื่นๆ เช่น น้ำกระเจี๊ยบ น้ำลำไย และกาแฟสด ที่เพิ่มเข้ามาในภายหลังด้วย
ระหว่างผมกำลังนั่งโซ้ยก๋วยเตี๋ยวอยู่ ภายในร้านจะโต๊ะมี 2 ฝั่ง ซ้าย – ขวา ลูกค้าก็เลยมองเห็นหน้ากันได้ ผมสังเกตเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งอายุน่าจะไม่เกิน 11 - 12 ขวบ มากินก๋วยเตี๋ยวกับครอบครัว เดี๋ยวๆ เธอก็ชายตามองมาที่ผม ตอนแรกก็...บังเอิญมั้ง แต่พอผมบ่ายหน้าไป เธอก็มองมาที่ผมอีก เอ....สงสัยตาลุงแก่ๆ หน้าตี๋ๆ คนนี้ คงมีเสน่ห์ในสายตาเด็กหญิงกระมัง....อิอิ
แต่อีตาลุงนี่ ก็ดันนั่งมองลูกค้าที่เดินผ่านไปผ่านมาซะงั้น แล้วสายตาก็พลันไปสะดุดกับสะโพกผายๆ เข้ารูปของลูกสาวผมดำยาวสลวยท่านหนึ่ง (ผมเห็นแต่ด้านหลัง) ที่เพิ่งเดินผ่านหน้าไป แต่ก้นที่สวมลงในกางเกงยีนส์พอดีตัวของเธอ ได้รูปจริงๆ เป็นทรง S curve เหมือนกับแจกัน จินตนาการก็เตลิด พลันคิดในใจว่า ถ้าด้านหลังสวยขนาดนี้ ด้านหน้าจะเป็นยังไงหนา
ไม่นานหลังผมกินใกล้เสร็จ กำลังจะจ่ายสตางค์ ผมก็เห็นเธอคนนี้เดินผ่านหน้ามาอีกครั้ง โอ้ว.ว.ว.....ผมคิดในใจ..... หวัดดี คร้าบ.บ..คุณพรี่ 555+ (อายุเธอน้อยกว่าผมแน่นอน แต่ผมว่า....ด้านหลังเธอสวยกว่านะ (ฮา) และที่เดินตามมาติดๆ น่าจะเป็น ผ สระอัว ของเธอ ใส่กางเกงขาสั้นผ้าร่มสีดำ ผมสั้นเกรียนแบบทหาร อุ้ย...ไม่มองดีกว่า เดี๋ยวโดนตรีน.น.น......
เล่าขำๆ สนุกๆ นะครับ สายตาเรานี่ ต่อให้แก่ชราแค่ไหน ก็ยัง.ง.ง...ว้าวุ่น จินตนาการไปได้เรื่อยๆ แต่ไม่ว่าจะแก่แค่ไหน บางทีผมก็ชอบนึกว่า ตัวเองยังเป็นเด็กวัยรุ่นอยู่ คือวันหนึ่ง....ลืมตัว ไปซื้อผักในตลาด เจอแม่ค้าวัยกลางคน พอเห็นหน้า...ผมก็เรียกเธอว่า “ป้า” ทันที แต่....เธอหันควับมามองผม ด้วยสายตาอำมหิตจนตาแทบถลน เพราะไม่ยอมรับคำเรียกนั้น
แถมยังพูดตอกกลับทำนองว่า....ให้ผมส่องกระจกมองหนังหน้าตัวเองซะก่อน เฮ้ย......มึงมันก็รุ่นใกล้ๆ กับกู กูไม่ใช่ป้า (มึง) นะ มาเรียกอย่างงี้ได้ไง รับไม่ได้ เดี๋ยวขว้างด้วยมะเขือซะหรอก ** หลังเผชิญสายตาดุๆ แบบนั้น ผมก็รีบเปลี่ยนคำพูดเรียกใหม่ทันทีว่า คุณพรี่คร้าบ.บ.บ.... เธอดูอารมณ์ดีขึ้นมาก แล้วก็ยอมรับตังค์จากลูกค้าวัยกลางคน คนนี้โดยดี (ฮา).....แม่ค้าก็มีหัวใจนะ ใครจะยอมแก่ง่ายๆ
อัพเดทกันหน่อยนะครับ ช่วงนี้....ยังไม่ได้หายหน้าไปไหน ผมก็ยังทำมาหากินวนๆ อยู่เหมือนเดิม (วิกฤตโควิดที่ผ่านมา สาหัสเสียจนตอนนี้...ผมก็ยังไม่ค่อยฟื้นตัวดีนัก แต่....เมื่อยังไม่ตาย ก็ต้องอดทน อย่างน้อยๆ เราก็มีเพื่อนๆ ที่ลำบากร่วมกันอีกเยอะ) คิดว่า ปลายเดือนนี้ หรือต้นเดือนหน้า ผมจะมีพระบูชารุ่นใหม่ ที่ผมเป็นคนออกแบบ วางขายก่อนปีใหม่ครับ ไว้ถ้าเรียบร้อยแล้วจะมาอัพเดทกันอีกที
เรื่อง LIVE สด ที่เคยทดลองทำแค่ครั้งเดียว แล้วก็หยุดไปเลย ยังอยากจะกลับมาทำอีกครับ คงชวนคุยสัพเพเหระเหมือนเดิม แต่ที่น่าจะเพิ่มมาคือ.....ขายของครับ เอาตรงๆ ไม่ต้องเหนียม ไม่ต้องทำหล่อ เฟดเฟ่ ฮี่ๆ จะเป็น กะปิ น้ำปลา น้ำพริกปลาจ่อม ก็ช่วยอุดหนุนลูกช้างตาดำๆ คนนี้กันหน่อยนะครับพี่น้อง
ทักกันพอหอมปากหอมคอนะครับ จริงๆ ก่อนตาย ผมยังมีโปรเจ็กต์อยากทำอะไรอีกเยอะ แต่ไม่รู้จะทำได้แค่ไหน เรื่องแปลงหนังสือการ์ตูน “ยักษ์ยุ่น” ทั้ง 4 เล่ม ที่เคยวาดไว้เมื่อ 10 กว่าปีก่อน ลงขายเป็น E-book ก็อยากทำนะครับ รวมถึงวาดภาพขายลงใน Stock Photo ต่างๆ ที่เคยโม้เอาไว้ว่าอยากจะทำ ก็ยังไม่ได้ลงมือทำเสียที และยังมีเรื่องที่เคยพร่ำๆ สัญญิงสัญญากับคนอื่นๆ ไว้อีก ยังไงๆ ก็...ยังไม่ลืมนะครับ ทำแน่ๆ แต่เมื่อไหร่เสร็จนี่สิ คือปัญหา....(ฮา)
ขอบคุณที่ยัง(รัก)และติดตามกันมาเนิ่นนาน ขอบคุณจริงๆ ครับ
จิด.ตระ.ธานี : #เล่าสู่กันฟังนะครับ
#Jitdrathanee

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา