EP. 9 คุณค่าที่คุณคู่ควร
ณ ห้องนอนของเปียโน
เปียโนกำลังนั่งแต่งเพลงรักข้ามมิติ
เธอกดเปียโนตามเนื้อร้องของเธอ
เธอเขียนด้วยตัวเองในแบบใหม่
คนละเวอร์ชั่นกับมิติของศิลาล่า
เธอความสุขมากที่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก
ไวโอยืนมองข้างนอกหน้าต่าง
“ไวโอ!!!”
เปียโนหันมามองเขา
“Hi!!!”
ไวโอยิ้มทักทาย
“เวอร์ชั่นนี้เพราะม้ะ เพลงรักข้ามมิติ”
เปียโนเล่นเพลงที่เธอแต่งใหม่ให้ไวโอฟัง
“เพราะอีกแบบนะ เป็นสไตล์ย้อนยุค”
ไวโอเล่นไวโอลินสอดประสาน
“เพราะจัง ที่จริงโนชอบเสียงไวโอลิน
มากกว่าเสียงเปียโนซะอีก ไม่รู้สิ
เสียงไวโอลินเป็นเสียงที่มีมนต์เสน่ห์บางอย่าง”
เปียโนยิ้มสดใส
“ความลับของไวโอลินมีมากกว่านั้น”
ไวโออมยิ้ม
“อะไรอ่ะ!!!”
เปียโนอยากรู้มากๆ
“เราจะบอกเธอแค่คนเดียว”
ไวโอเสกกระดาษที่ถูกเขียนบันทึกเกี่ยวกับ
ไวโอลินโดยที่ข้อมูลนี้ มนุษย์ 3D ทั่วไป
ไม่สามารถค้นหาได้ในอินเทอร์เน็ตอย่างแน่นอน
“ว้าว!!! จริงด้วยแฮะ โนรู้สึกแบบนั้นมากตลอด
เวลาที่ได้ยินเสียงไวโอลิน ตอนนี้เข้าแล้วล่ะ”
เปียโนอ่านข้อมูลในกระดาษก่อนจะยิ้มด้วยความดีใจ
“ส่วนนี่ ความลับของเปียโน เราต้องการให้เธอ
เข้าถึงมัน แล้วโนจะสามารถทำออกมาได้
อย่างเป็นเอกลักษณ์และไม่เหมือนใคร
เก็บมันไว้เป็นความลับนะ เราอยากบอกเธอคนเดียว”
ไวโอยิ้มสดใสเขาเสกกระดาษที่ถูกเขียนบันทึก
เกี่ยวกับเปียโน ข้อมูลนี้ มนุษย์ 3D ทั่วไป
ไม่สามารถค้นหาได้ในอินเทอร์เน็ตอย่างแน่นอน
“ว้าว!!! จริงด้วยแฮะ!!! นึกไม่ถึงมาก่อนเลยอ่ะ”
เปียโนอ่านข้อความในกระดาษ
“ฮัลโหลเปียโน พรุ่งนี้มีงานแต่ง
อยากให้โนมาแสดงเพลงรักให้หน่อย”
เสียงโทรศัพท์จากพี่เอด้า
“จริงหรอพี่เอด้า ตอนนี้โนมีเพลงรัก
พึ่งแต่งใหม่สดๆร้อนๆพอดีเลย”
“จัดมาเลยค่าลูกสาว!!!”
เสียงโทรศัพท์จากพี่เอด้า
“ไวโอ พรุ่งนี้โนมีงานแต่งงาน
เล่นไวโอลินคู่กันให้หน่อยสิ”
เปียโนยิ้มสดใส
“ได้สิ!!!”
ไวโอยิ้ม
“วันนี้โนมีเพลงรักข้ามมิติมาฝากทุกคนด้วยนะคะ”
เปียโนพูดเปิดก่อนจะบรรเลงเปียโนเพลงรักข้ามมิติ
ไวโอเล่นไวโอลินสอดประสานกันอย่างลงตัว
ไม่มีใครมองเห็นไวโอและได้ยินเสียงไวโอลินของเขา
บรรยากาศงานแต่งงานอบอุ่นและเต็มไปด้วยความรัก
“เรามีของขวัญจะมอบให้โนด้วยนะ
โนทำภารกิจเพื่อมวลมนุษย์มาเสมอ
ถึงเวลาที่โนจะได้รับสิ่งคู่ควรและเหมาะสมแล้ว”
ไวโอเสกอะไรบางอย่างที่เธอคาดไม่ถึง
“Vio Bank!!! ธนาคารไวโอ”
เปียโนรู้สึกประหลาดใจสุดๆ
“ธนาคารนี้เป็นของธนาคารของเรา
โนสามารถเบิกเงินข้ามมิติได้ตลอดเวลาเลยนะ
เราจะสนับสนุนความฝันของโนเอง”
ไวโอยิ้มสดใส
“ขอบคุณนะไวโอ”
เปียโนกระโดดกอดด้วยความดีใจ
“แหล่งต้นกำเนิดพลังงานเงินจากคลื่นความถี่สูง
ของธนาคารไวโอจะส่งไปให้เปียโนเสมอ
เพียงแค่ใส่รหัสคำว่า
- ขอบคุณพลังงานเงินจากคลื่นความถี่สูง
- ขอบคุณพลังงานเงินจากธนาคารไวโอ
เพียงเท่านี้ โนจะได้รับเงินสนับสนุนทุกความฝัน
จากธนาคารที่เราได้ขึ้นไว้ช่วยเหลือเธอ
นี่คือสิ่งเราได้เตรียมไว้เป็นของขวัญ
ให้เธอมานานแล้วนะ”
โวโอลูบหัวเบาๆ
โบว์กำลังแต่งนิยายเรื่องใหม่
ตั้งแต่ที่เธอพบเจอเหตุการณ์ที่ไม่ได้ตั้งใจ
และไม่คาดคิด ทำให้เธอเข้าใจทุกอย่าง
ผ่านตัวละครทั้งหมดของเธอ
“เราไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกแล้ว เราอยากตาย”
เปียโนได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่ง
“เสียงโบว์ เราข้ามไปดูโบว์กันเถอะ”
ไวโอได้ยินเสียงเรียกจากมิติคู่ขนาน
“โบว์เป็นอะไรไป”
เปียโนจับมือเขาหายตัวไปในมิติคู่ขนานของโบว์
โบว์นอนร้องไห้เธอกำลังตกอยู่คลื่นความถี่ต่ำ
เธออดทนทำงานที่ไม่มีความสุขต่อไปไม่ไหวแล้ว
เธอนอนร้องไห้จนนอนหลับไป
“พวกเราจะทำยังไงดี”
เปียโนครุ่นคิด
“ได้เวลาปลุกคู่ทวินเฟรม”
ไวโอพูดด้วยความจริงจัง
“อย่าบอกนะว่า.....”
เปียโนเข้าใจอะไรบางอย่าง
“จุดเริ่มต้นของธิดา”
ไวโอยิ้ม
“ภาคพื้นดินพร้อม ภาคอากาศพร้อม”
ผู้บัญชาการสภากาแล็กติคส่งสัญญาณ
ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งบนเครื่องควบคลุมยานอวกาศ
ลงจอดบนพื้นดิน ผู้ชายอีกคนขับยานอวกาศ
ลงมาอย่างรวดเร็ว เขามาตามคนรักของเขา
ภาพกาแล็กซีปรากฎขึ้นพร้อมตัวหนังสือภาษาอังกฤษ
“A Soft power in the future.
Love,Joy,peace coming into your life.
Are you ready. The wait is finally over.”
ภาพสัญญาณจากสภากาแล็กติคส่งมาในความฝัน
ของโบว์ผู้หญิงที่กำลังหลับไหลท่ามกลางคลื่นความถี่ต่ำ
ณ อาณาจักรอินดีโก้
“ลูกมาที่นี่ ลูกมีเรื่องอันใด เทวทิณณ์”
พระบิดาแปลงกายร่างโฮโลแกรม
เดินลงมาหาเจ้าชาย
“พระบิดา ทำไมท่านถึงส่งพระธิดาลงไปในร่างผู้หญิง
ท่านก็รู้ว่าดาวโลกนั้น ผู้หญิงถูกทำร้าย
โดนกดขี่ข่มเหงเสมอมา ลูกไม่เห็นสมควรว่าท่านนั้น
ทำถูกต้องแล้ว”
เจ้าชายกล่าวกับพระบิดาด้วยความสงสัย
และกังวลใจเล็กน้อย
“ลูกมาที่นี่เพราะเรื่องนี้งั้นรึ”
พระบิดากล่าว
“ใช่พระบิดา ลูกรีบเดินทางมายังอาณาจักร
หลังจากที่ได้รับสารจากท่าน ลูกแค่อยากขอติดตาม
พระธิดาลงไปด้วยได้หรือไม่”
เจ้าชายเริ่มพูดเข้าเรื่อง
“พ่อมีผู้พิทักษ์ทั้งสองแล้ว ลูกเข้าใจดีอยู่แล้วมิใช่รึ”
พระบิดามองเจ้าชาย
“แต่ทั้งสามเลือกไปในร่างและดวงจิตวิญญาณผู้หญิง
จะต่อสู้กับพวกพวกมืดได้อย่างไรพระบิดา
ลูกมิอาจทนเห็นได้ ลูกขอตามไปด้วยเถิด”
เจ้าชายอ้อนวอนพระบิดา
“ฟังนะเจ้าชาย ลูกน่ะ กลับไปเถิด
อย่าตามพระธิดาไปเลย ลูกมีภารกิจของลูก
ในเร็ววันนี้อยู่แล้วมิใช่รึ”
พระบิดาพยายามห้ามเจ้าชายไม่ให้ไป
แต่รู้ว่ายังไงเจ้าชายต้องพยายามตามไปแน่นอน
โบว์สดุ้งตื่นขึ้นกลางดึก เธอตกใจกับความฝันครั้งนี้
เธอรู้สึกคุ้นเคยกับทุกคนในฝันของเธอมากๆ
“เราอยู่ข้างเธอมาตลอดเลยนะ
แต่เธอไม่เคยมองเห็นเราเลย”
เสียงผู้ชายกระซิบข้างๆหูของเธอ
โบว์หันไปมองรอบๆแต่กลับมองไม่เห็นใคร
“เสียงใคร ต้องการอะไร”
โบว์พูดในใจ
“เขียนนิยายสิ แล้วจะรู้ว่าเราเป็นใคร”
เสียงผู้ชายกระซิบข้างๆหูของเธอ
“นิยายอะไร”
โบว์ลืมไปแล้วว่าเธอเคยทำทิ้งไว้หลายปี
“ธิดา สาวน้อยมหัศจรรย์ แล้วเจอกันนะ”
เสียงผู้ชายกระซิบข้างหูค่อยๆหายไป
“ห้ะ!!! จริงสิ เราลืมเรื่องนี้ไปนานมากแล้ว
เจ้าชายหรอ ใช่ เรื่องนี้ไม่มีพระเอก
เราไม่สามารถเขียนต่อไปได้ เข้าใจละ”
โบว์กำลังนึกคิดและเขียนนิยายของเธอ
โบว์นึกถึงเหตุการณ์ที่เธอยังไม่สามารถ
ก้าวข้ามผ่านมันไปได้ ถึงเธอจะเข้าใจทุกอย่าง
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำใจได้ทุกเรื่อง
ณ งาน Art & Dreams
“โว้ โอ เห็นเธอมองมาตั้งแต่ไกล
ไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร ผมงามตาโตรอยยิ้มสดใส”
เสียงวงบอยแบรนด์วงหนึ่งกำลังร้องเพลงและเต้น
อย่างมีความสุขสนุกสนาน
“นี่มันคลื่นพลังงานบ้าอะไรเนี้ย
ทำไมเหมือนไฟฟ้าช็อต ตั้งแต่หัวถึงเท้า
ตอนนี้ฉันแทบขยับตัวไม่ได้เลย”
โบว์พูดในใจแต่ยืนยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เธอยืนดูการแสดงอยู่สักพักก่อนจะทนกับ
คลื่นพลังงานแรงสั่นสะเทือนสูงไม่ไหวแล้ว
เธอรีบเดินหนีเข้าห้องน้ำทันที
“พอเดินออกมาจากตรงนั้น กลับไม่มีคลื่นพลังงานนั้น
บลู นั่นคลื่นพลังงานของนายหรอ
แล้วทำไมคนอื่นถึงไม่มีใครเป็นเหมือนเราล่ะ
ถ้าเป็นคลื่นของบลูจริงๆแล้วทำไมเราสัมผัสได้ล่ะ
ลองเดินกลับไปอีกครั้ง ถ้าเป็นคลื่นของนายจริงๆ
เราคงทนแรงสั่นสะเทือนไม่ไหว
ตอนนี้เราจะอ้วกแตกแล้วนะ”
โบว์พูดในใจก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำ
กลับไปที่หน้าเวทีอีกครั้ง
คลื่นพลังงานแรงสั่นสะเทือนยังคงสั่นสะเทือน
เธอสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังงานของเขา
เธอไม่สามารถอดทนกับแรงสั่นสะเทือนได้อีกต่อไป
เธอรีบหนีกลับบ้านไปทันที เธอรู้สึกพะอืดพะอม
เวียนหัวแทบอ้วกแตก เหมือนมีคลื่นพลังงาน
แม่เหล็กไฟฟ้าช็อตจนไหม้
ทุกอย่างแปรปรวนไปหมด
ด้านอ่อนแอที่เธอเก็บซ่อนไว้ถูกดึงออกมา
เธอไม่สามารถควบคุมพลังงานของตัวเองได้
ภาพอดีตที่ฝังลึกอยู่ในจิตวิญญาณผุดขึ้นมา
ทำให้เธอจำอดีตที่เก็บซ่อนไว้ลึกๆออกมาทั้งหมด
เธอนั่งร้องให้กับภาพความทรงจำเก่าๆ
เธอไม่ยอมรับด้านที่อ่อนแอของตัวเอง
“มันไม่ใช่แค่ด้านอ่อนแอน่ะสิ
ในวันที่บลูขึ้นไปสูงสุด มีความสุข ประสบความสำเร็จ
เป็นวันที่โบว์ตกลงมาอยู่ในจุดที่ต่ำสุด
ต้องเห็นตัวเองโดนดึงทุกอย่างออกไป
ออกไปจนหมด จนไม่เหลืออะไรเลย
นั่งร้องไห้และได้แต่ถามว่าโบว์ทำอะไรผิด
แต่ก็ยังต้องทำภารกิจหน้าที่ที่ค้นพบโดยบังเอิญ
และไม่สามารถทำอะไรได้นอกจาก
กลับมาอยู่ในพื้นที่ของตัวเอง
กว่าจะผ่านจุดต่ำสุดนั้นขึ้นมาได้
และรู้ว่าตัวเองเป็นใคร ถึงโบว์จะรู้ว่าทุกอย่าง
ว่ามันเป็นแค่บทบาทสมมุติก็เถอะ
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถก้าวข้าม
ทุกเรื่องไปได้ทั้งหมด บางเรื่องต้องใช้เวลา
เราหวังว่าสักวันบลูจะเข้าใจนะ
โบว์ไม่อยากเห็นตัวเองไปอยู่ในจุดนั้น
จุดที่ตกต่ำขนาดนั้นอีกแล้ว”
โบว์เขียนจดหมายบันทึกความทรงจำ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
