20 มี.ค. 2019 เวลา 08:48
บทสรุปของการสิ้นสุดการใช้ชีวิตคู่
หลังจากได้มีโอกาสพูดคุยเคลียร์ปัญหาที่
เราต่างค้างคาใจต่างๆ
ในเรื่องการแยกทางกับอดีตภรรยา.
ครั้งหนึ่งเราได้เคยมีโอกาสไปเที่ยวที่ คาซัคสถานด้วยกัน .
ผมรู้สึกว่าโล่งใจมากๆ เราสองคนตกลงแยกทางกัน ด้วยดี เข้าใจ และเห็นอกเห็นใจกัน
เขาเองก็ได้พบเจอกับคนที่ดีที่เขาอยากเจอมานาน และมีความสุข ส่วนผมเองก็ดีใจที่เห็นเขามีความสุขกับทางใหม่ที่เขาเลือกเดิน.
เราทั้งคู่ไม่มีทั้งโกรธแค้น ไม่เห็นแก่สิ่งของใดๆ เราให้อภัยซึ่งกันและกัน และที่ผ่านมาก็ถือว่าเป็นอดีตและเราก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว .
แม้ลึกๆในใจของผมเองก็ยังมีความรัก และเหลือความผูกพันหลงเหลืออยู่มากมายแค่ไหน
แต่มันก็ไม่ใช่เวลาที่เราต้องมานั่งคิดอีกต่อไปแล้ว เพราะในขณะที่เราใช้ชีวิตด้วยกัน ผมเองก็ทำแต่เรื่องไม่ค่อยน่าจดจำกับเขาไว้มาก
เหมือนกัน.
มันจึงไม่แปลกหรอกเขาจะหมดรักต่อกัน
ยิ่งจะฝืนดึงรั้งไว้ ก็คงไม่มีประโยชน์อะไรขึ้นมา
ส่วนเรื่องลูกๆ ของเราทั้ง2คน
เราก็ได้ตกลงกันได้เรื่องเวลาการเลี้ยงดู
เรื่องการรับผิดชอบค่าใช้จ่ายต่างๆ กัน
ซึ่งมันก็เป็นสิ่งที่เราพอใจทั้งสองฝ่าย
และเราก็สัญญากันว่า
จะดูแล เด็ก2คนนี้ให้ดีที่สุด
ไม่กีดกัน หรือ แบ่งแยก
ต่อกันและกัน
แม้เรื่องราวของการแยกทาง มันมักจะลงท้ายด้วยการเจ็บปวดเสมอ
แต่หากเราเต็มใจ เข้าใจ ถึงเหตุและผลที่เกิด
ใช้สติกับชีวิต ทำเพื่อคนอื่นให้มากๆ
เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม
มันก็จะมีทางออกที่ดีเสมอ
และหลังจากนี้ ผมก็จะเอาบทเรียนเล่มนี้ของชีวิตผมไว้เตือนใจตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง หากเราต้องเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนอีกครั้ง.
โลกเรามันไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบ
แต่หากแค่เราไม่ยึดติด และปล่อยวางมันได้
สุดท้ายความสมบูรณ์แบบมันก็อยู่ในใจของเรานั้นเอง
ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ที่กำลังประสบปัญหาที่คล้ายๆกันกับผมในตอนนี้นะครับ
กำลังใจที่ดีที่สุด อาจจะมาจาก พ่อแม่ หรือเพื่อนที่เข้าใจเราดีที่สุด และผมเชื่อว่าเราจะสามารถก้าวข้ามผ่านมันไปได้ในที่สุดนะครับ
ขอบคุณครับ
อีกหนึ่งบทเรียนของชีวิตผม
โฆษณา