6 มิ.ย. 2019 เวลา 08:47 • ไลฟ์สไตล์
#นี่แหละชีวิต
”น้ำค้างตก ตะแกม ลงแก้มหญ้า
เหมือนน้ำตา หมองหม่น คนเสียขวัญ
แดดอ่อนอ่อน ซับน้ำตา หญ้าทุกวัน
แต่ใครกัน จะนำพา น้ำตาเรา”
เจี๊ยบ เพื่อนเรา
น้ำค้างเหมือนน้ำตา
อารมณ์เศร้าๆ เหงา หดหู่
มองฟ้าไม่เป็นสีฟ้า
มองหาคนข้างกายไม่เจอ
เหมือนขาดอากาศหายใจ
น้ำใสๆ ไหลจากตา
นั่งนิ่งๆ เนิ่นนาน นานแสนนาน
จากเช้า ผ่านสาย บ่ายคล้อยเย็น
จวบจน...ดาวเต็มฟ้า แต่ไร้แสงจันทร์
ในที่สุด.......
แสงแรก ค่อยๆทอแย้มขึ้นที่ปลายขอบฟ้า
ร่างกายอ่อนล้า จิตใจบอบช้ำ หัวใจแตกสลาย
อยากหยุด หยุดเพียงนี้ หยุดตลอดไป..........
#หัวใจสลาย
เพื่อนๆเคยตกอยู่ในภวังค์เยี่ยงนี้มั้ย
หลายคน.....พ่ายแพ้...อ้างว้าง
เคว้งคว้าง...ไร้จุดหมาย
ขอหยุด......หยุด.......ที่จะไปต่อ
เหตุการณ์.....ทำนองนี้
เราทุกคนมีส่วนร่วม...ช่วยป้องกันและแก้ไขได้
หากเกิดกับคนรอบข้าง
เพียงสังเกตเห็น.....ถามไถ่ เปิดใจรับฟัง
เคียงข้าง...เผชิญปัญหา...ร่วมแก้ไขไปด้วยกัน
เกินกำลัง....พึ่งพาผู้เชี่ยวชาญได้เสมอ
หากเป็นตัวเราเอง......
หลับตาลง......ตั้งสติ
นึก.....นึก......นึกถึง...................
คนที่.....รักเรา............มากที่สุด
คนที่.....เป็นห่วงเรา....มากที่สุด
คนที่.....จะเสียใจ.......มากที่สุด
คนที่.....เราเป็นห่วง....มากที่สุด
คนที่.....ลำบากที่สุด...ถ้าขาดเรา
รวบรวม.....สติ.....พลังใจ
ความกล้าหาญทั้งหมด.......ที่มีอยู่
ลุกขึ้น.....เผชิญความจริง.......อันแสนเจ็บปวด
ก้าวออกไป.....ก้าวแรก.....ก้าว2...3...4...5.....
จนพบก้าวที่เข้มแข็ง...หนักแน่น...มั่นคงตลอดไป
#พิภพไม่กลบหน้า ชีวิตข้าต้องมีหวัง
เรื่องราวอาจเครียดและหนักไปนิด
แต่...เป็นวังวนชีวิตที่เกิดขึ้น...ซำ้แล้วซำ้เล่า
น่าจะถึงเวลา .....แก้ปัญหาร่วมกัน
เริ่มต้นจาก.....ครอบครัวเล็กๆที่แสนอบอุ่น
สู่สังคมใหญ่..ที่เอื้ออาทร....เห็นอกเห็นใจกัน
ความฝัน......ไม่ไกลเกินเอื้อม
เชื่อมั่นและศรัทธา.......จริงๆ
#ลมโชย
06/06/19

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา