5 ส.ค. 2019 เวลา 18:11 • ประวัติศาสตร์
ความเป็นมาของแซ่ หรือ นามสกุลของคนจีน
ที่มาของแซ่ เริ่มใช้กันมาตั้งแต่เมื่อสองพันปีก่อน แต่เดิมคนจีน มีเพียงชื่อที่ใช้เรียกเพื่อบ่งบอกตัวบุคคล ต่อมาจำนวนประชากรเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ชื่อที่ใช้เรียกตัวบุคคลจึงซ้ำไปซ้ำมาเป็นจำนวนมาก จนเกิดความสับสนในการระบุตัวบุคคล จึงมีการตั้งแซ่ประจำตระกูล
วิวัฒนาการของแซ่
1.) เริ่มต้นจากในสมัยโบราณนั้นเป็นยุคมารดาธิปไตย หรือ ยุคที่แม่เป็นศูนย์กลาง ผู้คนก็จะนำชื่อแม่มาใช้เป็นแซ่
2.) ต่อมาผู้คนก็เริ่มนำสิ่งที่พวกเขาบูชามาตั้งเป็นแซ่ เช่น ช้าง ม้า วัว มังกร หงส์ ภูเขา แม่น้ำ ต้นไม้ ดอกไม้ เป็นต้น
3.) ถัดมาเป็นยุคราชวงศ์ ผู้คนจะนำชื่อแคว้นหรือสถานที่ถิ่นกำเนิดของตนมาตั้งเป็นเเซ่ เช่น แซ่ซ่ง(แคว้นซ่ง) แซ่จ้าว(แคว้นจ้าว) แซ่อู๋(แคว้นอู๋) เป็นต้น
4.) จากนั้นก็มีการนำตำแหน่งราชการของบรรพบุรุษมาตั้งเป็นแซ่ เช่น แซ่ซือถู ในสมัยโบราณซือถูเป็นตำแหน่งขุนนางจีนที่มีหน้าที่บริหารจัดการเกี่ยวกับเรื่องที่ดิน
1
5.) นำบรรดาศักดิ์ที่ได้รับมาตั้งเป็นแซ่
6.) นำชื่อของถิ่นที่อยู่อาศัยมาตั้งเป็นแซ่ เช่น
แซ่ซีเหมิน ซึ่งแปลว่าประตูตะวันตก เนื่องจากในยุคสมัยชุนชิว แคว้นฉีและแคว้นเจิ้งเหล่าขุนนางชั้นผู้ใหญ่ล้วนอาศัยอยู่ใกล้กับประตูเมืองทางตะวันตก ซึ่งผู้คนเรียกขานกันว่าตระกูลซีเหมิน ต่อมาชนรุ่นหลังก็ได้นำมาตั้งเป็นแซ่
7.) นำชื่อของอาชีพหรือลักษณะงานมาตั้งเป็นแซ่ เช่น แซ่เถา ย่อมาจากเถาชี่ แปลว่า เครื่องปั้นดินเผา บ่งบอกถึงตระกูลนี้เป็นตระกูลช่างทำเครื่องปั้นดินเผา
8.) แซ่ที่ได้รับพระราชทานจากจักรพรรดิหรือเป็นลูกหลานของจักรพรรดิ เช่น แซ่จิน ในยุคสมัยฮ่องเต้ฮั่นอู่ตี้ ซิวตุ้นอ๋องผู้นำเผ่าซงหนูยอมสวามิภักดิ์ต่อชาวฮั่น จึงได้รับพระราชทานแซ่จิน พร้อมนามใหม่ว่า จินยื่อตั่น
ในประวัติศาสตร์กล่าวว่า จีนเป็นประเทศแรกๆที่มีการใช้นามสกุลโดยอ้างอิงจาก หนังสือไป่เจียซิ่ง (白家姓) ซึ่งเป็นหนังสือรวบรวมแซ่ของชาวจีนตั้งแต่โบราณ ถูกเขียนขึ้นในสมัยราชวงศ์ซ่ง (ค.ศ.960-1279)
แม้ว่าคนจีนทุกคนจะมีแซ่ใช้กันอย่างเป็นทางการมาตั้งแต่เมื่อสองพันกว่าปีก่อน แต่จำนวนแซ่กลับมีอยู่ไม่มาก เพราะไม่ตั้งกันขึ้นมาอย่างพร่ำเพรื่อ แต่ใช้การสืบทอดต่อๆกันมานานนับพันปี
จากการสืบค้นทางประวัติศาสตร์พบว่าในอดีตเคยมีแซ่อยู่ประมาณ 24,000 แซ่ แต่ปัจจุบันหายสาบสูญไปมาก เหลือที่ใช้กันจริงอยู่ประมาณ 5,600 แซ่ โดยจำแนกเป็นแซ่เดี่ยว แซ่ผสม แซ่3 อักษร แซ่4 อักษรหรือแซ่5 อักษร
แซ่ที่นิยมใช้มากสุดในประเทศไทย 10 อันดับได้แก่
เฉิน (陈) ภาษาไทยคือ แซ่ตั้ง
หลิน (林) ภาษาไทยคือ แซ่ลิ้ม
หลี่ (李) ภาษาไทยคือ แซ่หลี
หวง (黄) ภาษาไทยคือ แซ่อึ๊ง
อู๋ (吴) ภาษาไทยคือ แซ่โง้ว
สวี่ (徐) ภาษาไทยคือ แซ่โค้ว
จาง (张) ภาษาไทยคือ แซ่เตีย
เจิ้ง (郑) ภาษาไทยคือ แซ่แต้
หลิว (刘) ภาษาไทยคือ แซ่เล่า
หวัง (王) ภาษาไทยคือ แซ่เฮ้ง
3
ปัจจุบันมีชาวไทยเชื้อสายจีนจำนวนมากที่แปลงแซ่ของตนมาเป็นนามสกุล เพื่อความกลมกลืนกับคนไทย เช่น
นามสกุล อึ๊งภากรณ์ มีแซ่เดิมคือ แซ่อึ๊ง หรือ นามสกุลลิ้มทองกุล มีแซ่เดิมคือ แซ่ลิ้ม เป็นต้น
นอกจากนี้ยังใช้ความหมายเดิมของแซ่ มาแปลให้คล้องจองกับนามสกุลด้วย เช่น นามสกุล ศิลปอาชา แซ่เดิมคือ เเซ่เบ๊ แปลว่า ม้า
ส่วนเพียวมีชื่อภาษาจีนว่า หลินอ้ายหลิง (林爱玲) หรือ แซ่หลินนั่นเอง
แล้วท่านผู้อ่านละ ปัจจุบันใช้แซ่ไหนกันอยู่ค่ะ
มาเเชร์กันนะคะ😊
source : หนังสือ 中国文化艺术(ศิลปและวัฒนธรรมจีน) / http://www.baidu.com/sf_bk/item/%E4%B8%AD%E5%9B%BD%E5%A7%93%E6%B0%8F/10514913?fr=aladdin&ms=1&rid=7987650470588380183
โฆษณา