แฟนฉัน : คำขอโทษ..ในวันที่สายไป
หากใครยังจำกันได้เมื่อปี พ.ศ.2546 ภาพยนตร์ไทยเรื่อง แฟนฉัน ได้เข้ามาสร้างความสุข ความสนุก ให้กับผู้ชมไม่น้อยเลยทีเดียว
มีโอกาสได้ดูอีกครั้งในวัยที่ผ่านการใช้ชื่อนำหน้าว่า เด็กชาย มาก็เนินนานมากแล้ว ความรู้สึกหลังหนังจบกลับรู้สึกว่ามันประทับใจมากกว่าตอนเป็นเด็กแบบสุดๆ
ในฉากที่เจี้ยบ ต้องพิสูนจ์ความเป็นลูกผู้ชายโดยการตัดยางของน้อยหน่า ก็ยังคงเต็มไปด้วยอารมณ์อึดอัดเหมือเดิมหรืออาจจะมากกว่าเดิมจากครั้งแรกด้วยซ้ำ
ถ้าใครได้ดูก็คงไม่แปลกใจกับการกระทำของเจี้ยบ เจี้ยบอยากจะเข้ากลุ่มไอ้แจ็คแก๊งเพื่อนผู้ชาย
เจี้ยบจมอยู่กับความรู้สึกผิดอยู่ในใจที่ทำให้น้อยหน่าต้องร้องไห้..
เจี้ยบยังคงไม่กล้าสู้หน้าน้อยหน่าตามประสาเด็ก ที่กลัวการจะเอ่ยคำขอโทษออกไป วันเวลาผ่านไปเจี้ยบพึ่งได้รู้ว่าน้อยหน่ากำลังจะย้ายบ้าน
จนกระทั้งฉากจบเจี้ยบก็ยังไม่ได้เอ่ยคำขอโทษกับเพื่อนที่ดีที่สุดของเขาเลย ซึ่งบางทีหากเขากับเพื่อนๆวิ่งตามรถทันเจี้ยบอาจจะได้บอกลาแทนก็ได้...
ภาพที่เจี้ยบกำหนังยางที่ถักมาอยู่กลางถนนโล่งๆกับน้ำตาที่เปื้อนแก้มของเจี้ยบ คงสะเทือนใจใครหลายๆคนที่เคยทำผิดพลาดในช่วงชีวิตที่ผ่านมาไม่น้อยเลย
หนังพยายมสื่อเรื่องการทำอะไรที่สายเกินไปของเจี้ยบอยู่หลายๆฉากตั้งแต่ น้อยหน่าต้องมายืนตะโกนปลุกเจี้ยบไปโรงเรียนที่หน้าบ้านทุกๆวัน พ่อต้องขับมอไซค์ตามไปส่งขนรถบัส หรือฉากท้ายเรื่องที่แก็งเพื่อนต้องมาตะโกนปลุกไปเล่นนอกบ้าน
ด้วยวัย 26 ปีการรับชมภาพยนตร์ " แฟนฉัน " อีกครั้งกลับได้พบแง่มุมใหม่ๆจากหนังเรื่องเดิมๆ ที่ดูมาไม่รู้กี่รอบๆ
หากใครอ่านแล้วเกิดคิดถึงเรื่องราวเก่าๆของ เจี้ยบและน้อยหน่า ลองหยิบรีโมตย้อนวันวานกันอีกสักครั้งได้ที่ Netflix 💙
เพิ่งเริ่มมาใช้ Blockdit นะครับปกติโพสแต่ใน FB ชื่อเดียวกันเลยใครชอบฝากกดติดตามด้วยนะครับหรือติชมบทความก็ได้เด้ออ...ขอบคุณครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
