15 ก.ย. 2019 เวลา 09:12 • ไลฟ์สไตล์
อย่าน้อยใจ...หากเราไม่ได้เป็นเหมือนใครๆ
เพราะเราไม่ได้เหมือนใครและไม่มีใครเหมือนเรา...
วันนี้ หลายๆคนอาจจะไปเดินห้าง
เที่ยวที่นั่นที่นี่มีความสุขในวันพักผ่อน
ที่แสนจะมีค่าแค่อาทิตย์ละ 1ครั้ง
ยังจำได้อยู่นะว่าเรารอคอยวันหยุดสุดสัปดาห์และมีโปรแกรมที่จะใช้ให้คุ้มที่สุด
ความรู้สึกนั้นมันชื่นฉ่ำแค่ไหนสำหรับสาวออฟฟิศอย่างเรา เที่ยวให้สบายใจเพื่อไปทำงานให้บริษัทกันต่อ...เรายังจำความรู้สึกนั้นได้ดี..
แต่วันแบบนั้นมันไม่มีอีกแล้ว...
ทุกวันนี้เรานอนตื่นสาย
ตื่นมา เปิดทีวีดูข่าวที่ชอบ
นั่งจิบกาแฟดำตรงเก้าอี้หน้าบ้าน
นั่งมองดูต้นกุหลาบที่มีน้ำค้างเกาะบนดอกตูมและใบอ่อน รอที่จะเบ่งบานยามแสงแดดมา ไม่รีบร้อน นั่งเล่นมือถือ รอลูกตื่นนอนแล้วไปส่งที่โรงรียนก่อนกลับมาทำงานบ้าน นั่งวางแผนการทำขนม ไม่ต้องกลัวใครมาเร่งให้ไปทำงาน
วันที่คนอื่นเร่งรีบเราได้แต่มองความคึกคักบนท้องถนนซึ่งเรายังนั่งชิลๆอยู่บนเก้าอี้ตัวโปรด
เรามักจะได้ไปเที่ยวในวันธรรมดาเดินห้างแบบสบายๆในวันที่คนอื่นทำงาน
ในช่วงอายุของเราคนทั่วไปมักจะเจริญก้าวหน้าในงานบริษัทได้ทำงานตามที่เรียนมาใครๆก็ชื่นชมเนอะ..
ต่างกับเราที่ทิ้งชีวิตทิ้งความเจริญของอาชีพพนักงานบริษัทมาทำงานอาชีพแม่ค้า
ทำให้บางเวลาเราก็กลายมาเป็นเกษตรกร
ซึ่งเราก็ยังทำได้ไม่ปกติแบบคนทั่วไปอีกแล้ว....
ผลผลิตของเรามักจะออกช้ากว่าคนอื่น
ในขณะที่คนอื่นขายกันเกลื่อนตลาดของเรากลับยังไม่สุก...
มันน่าน้อยใจมั้ย...
ไม่เลยคะ...จะไปน้อยทำไมคะ
ในเมื่อตอนที่ผลผลิตคนอื่นสุกเกลื่อนตลาดนั้นราคาก็ถูกไปด้วย แบ่งปันให้ฟรีกันบ้างเต็มบ้านไปหมดกินจนเบื่อ
ผลผลิตจากสวนเราเอง
ส่วนของเราสิ มาเก็บขายตอนของคนอื่นหมด ราคาก็ดีกว่าหลายเท่า
วันนี้ราคาส่งอยู่ที่ 20-21บาทคะเมื่อ1เดือนก่อนราคากิโลละ 5บาท
โชคดีที่เราไม่เหมือนใคร...
ตอนนี้ยังไม่สุกคงอีกประมาณ 10 วัน ถึงจะเก็บได้ ถึงตอนนั้นราคาก็ดีกว่านี้ค่ะ
เราอาจไม่ได้แต่งตัวสวยเดินห้างในวันหยุด
แต่เราค่อยไปเดินในวันที่คนอื่นทำงานก็ได้เนอะ
..
เราอาจไม่มีเงินเดือนอย่างใครเขา
แต่เราหาเงินได้จากสิ่งที่เราสร้างขึ้นเอง
..
เราอาจไม่สวยหุ่นดีอย่างใครเขา
แต่เราก็มีความสุขที่ครั้งที่เรากินของโปรด
ไม่ค่อยดกเเหมือนสวนคนอื่นเค้าแต่ลูกสวยผิวดีและหวานมาก
ทีนี้เห็นแล้วยังคะว่า..การที่เราไม่ได้เป็นเหมือนใครใช่ว่าเราก็ไม่มีความสุข...มันมีความได้เปรียบอยู่นะมองหาดีๆ
โฆษณา