จริงๆแล้วมันอยู่ที่จิตใจเรา เพราะจิตใจเราไม่ยอมปล่อยวาง ปล่อยให้เป็นทาสของความอยากจะเป็น ซึ่งภาษาทางพระ เรียกว่าตัณหา ถ้าเราหยุดตัณหาได้ ก็ทำจิตใจให้เราเย็นลง ร่างกายเราจะปรับตัวผ่อนคลายจิตใจมีแต่ความสงบสุขแล้วก็จะค่อยวางความทุกข์ ส่วนเรื่องเวลาก็มี24ช.มเหมือนกันไม่ช้าไม่เร็ว