1 ต.ค. 2019 เวลา 16:45 • ปรัชญา
ความโกรธไม่เคยให้ประโยชน์อะไรเลย. 😔
“สายน้ำไหลไปไม่มีวันย้อนกลับฉันท์ใด
เวลาก็ผ่านไปไม่อาจหวนกลับฉันท์นั้น”
ในทุกๆวันของชีวิตเรา มีคนก้าวเข้ามาในชีวิตมากมาย
บางคนเข้ามาทำให้เรายิ้มได้
บางคนเข้ามาทำให้เราร้องไห้ได้
มีเรื่องราวมากมายที่เกิดจากการเข้ามาและผ่านไปของสรรพสิ่งที่วนเวียนอยู่รอบตัวเรา
เราอาจจะเคยรักคนๆหนึ่งมาก ...
แต่วันหนึ่ง เขาอาจจะทำเราเสียใจมาก
จนเราบอกกับตัวเองว่า
“เราจะไม่มีวันให้อภัยเขาคนนั้นเลย”
เหตุเพราะเขาทำให้เราเสียใจ หรือด้วยผลต่างๆนาๆ
แต่รู้ไหมว่า ... เมื่อเวลาผ่านมาจนถึงช่วงหนึ่งของชีวิต
สิ่งหนึ่งที่เราจะรู้สึกได้เลย คือ ยิ่งให้อภัยมากเท่าไร
ยิ่งเป็นการปลดปล่อยชีวิตเราให้สุข อิสระ
และสบายมากขึ้นเท่านั้น
เพราะอะไรน่ะหรือ “ก็เพราะเราไม่ต้องคอยผูกใจเจ็บกับอดีตที่ผ่านไปแล้ว เราไม่สามารถย้อนไปแก้ไขอะไรได้แล้ว”
มันเป็นได้เพียงบทเรียนชิ้นสำคัญในชีวิตเราเท่านั้น
เราให้เวลากับความโกรธ ในสิ่งนั้นมามากพอแล้ว
ปล่อยมันไปเถอะ ... อย่ามาบดบังความสุขในชีวิตของเราเลย
ให้โอกาสคนที่ทำผิด ... ได้กล่าวคำว่าขอโทษอย่างจริงใจ
และให้เวลาตัวเอง รับคำขอโทษนั้นอย่างตั้งใจ
ที่เหลือหลังจากนั้น ... ขอให้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปในวันข้าฝหน้าเถอะนะ
เพราะเราไม่อาจจะรู้ได้เลย ว่าเราจะยืนอยู่ตรงนี้ได้นานสักเท่าไร
เราจะมีเวลาที่จะกล่าวคำว่า “ขอโทษ” ให้กันอยู่ไหม
ปล่อยให้ใจได้ปล่อยวาง ... รับรู้ความสุขโดยปราศจากความโกรธบ้างเถอะนะใจเอ๋ย
#ขอโทษนะที่ทำให้เธอรู้สึกไม่ดี
#ถ้ามีโอกาสแก้ไขคงไม่มีใครอยากทำในสิ่งที่ไม่ดีแน่นอน
#ใจบันดาลแรง
โฆษณา