8 ต.ค. 2019 เวลา 03:51 • ปรัชญา
“รองเท้าที่ถูกลืม”
ชายคนหนึ่งมีอาชีพทำฝืน วันหนึ่งเขาเดินเข้าป่าเพื่อไปหาฝืน ในระหว่างทางเดินมีทางขรุขระอยู่มากจึงทำให้รองเท้าผ้าใบของเขานั้นต้องทนต่อการแทงของหิน เขารู้สึกเจ็บเขาจึงกลับบ้านเพื่อหารองเท้าที่เหมาะสมกับการเดินป่า แล้วเขาก็ได้ซื้อรองเท้าคู่ใหม่
รองเท้าคู่แรกของเขา มีลักษณะเป็นบูธหนังแข็งแรง มีความทนทานแต่มีน้ำหนักมาก เขาค่อนข้างพอใจกับรองเท้าคู่นี้ มั่นใจว่าต้องมีความทนต่อการหาฝืนแน่นอน เขาจึงกลับไปที่ป่าเพื่อกลับไปหาฝืนและเดินผ่านทางขรุขระอย่างง่ายดาย ในตอนนั้นเองเขาก็นึกในใจว่าในที่สุดฉันก็ไม่ต้องเดินทางที่ลำบากแบบนี้ด้วยความลำบากแล้ว แต่เมื่อเดินต่อมาเขาก็ได้พบกับบึง ด้วยรองเท้าของเขาเป็นบูธหนังแข็งแรงเขาจึงเชื่อว่าต้องผ่านไปได้แน่นอน จึงเดินด้วยความมั่นใจแต่เมื่อย่ำลงไป เขากลับต้องคิดว่าไม่เป็นดั่งที่เขาคาด น้ำเริ่มซึมเข้ารองเท้าของเขาทีละนิดและรองเท้าของเขาค่อยๆจมลงไปเพราะความหนัก ทำให้เขารีบขึ้นจากบึง แล้วคิดว่าทำอย่างไรกับการข้ามบึงครั้งนี้เขาจึงกลับบ้านไปเพื่อหารองเท้าที่สามารถข้ามบึงนี้
รองเท้าคู่ที่สองของเขา มีลักษณะเป็นบูธยาง มีความยืดหยุ่นสูง น้ำหนักเบา เขาคิดว่ารองเท้าแบบนี้ผ่านบึงได้แน่นอน เมื่อเขากลับไปที่ป่าก็ได้เดินผ่านทางขรุขระอีกครั้งแต่ครั้งนี้เขารู้ลึกเดินได้ยากกว่าเก่าเพราะบูธยางมีความยืดหยุ่นสูงจึงทำให้ความมั่นคงหายไป แต่เขาก็ไม่ใส่ใจ จนกระทั่งเดินมาถึงบึงเขาสามารถข้ามได้อย่างง่ายดายปัญหาน้ำซึมและการจมหมดไปด้วยคุณสมบัติของรองเท้า จนสุดท้ายเขาเดินมาถึงพื้นที่ที่เต็มไปด้วยขยะก้อนกรวดของมีคม เมื่อเขาเดินเข้าไปได้สักพัก แก้วก็ได้ทะลุเท้าของเขา ทำให้เขาเริ่มคิดว่า ทำยังไงจึงจะสามารถทำฝืนได้ เมื่อต้องผ่านเส้นทางทั้งสามนี้ เมื่อรองเท้าของเขาทั้งคู่ต่างก็ดีคนละอย่าง
เขาจึงกลับบ้านครุ่นคิดอยู่ครู่ แล้วจึงตัดสินใจเดินอ้อมซึ่งเป็นทางที่ไกลมากขึ้น แต่เป็นทางเรียบและใช้รองเท้าผ้าใบคู่เดิมที่เขาใช้ในตอนแรก ซึ่งมีน้ำหนักเบาสามารถเดินได้ระยะยาว จนกระทั่งเขาสามารถตัดฝืนสำเร็จกลับมา
“รองเท้าที่ถูกลืม”
บางครั้งคนเราก็พยายามหาสิ่งที่ดีที่สุดจนกระทั่งลืมไปว่าไม่มีอะไรสมบูรณ์ทุกอย่าง ถึงแม้ว่าบางครั้งของบางสิ่งจะมีประโยชน์มากแต่ก็เป็นเพียงช่วงเวลาใดเวลาหนึ่งเท่านั้น สุดท้ายเมื่อถึงจุดๆหนึ่งความพอใจของคนเราก็ไม่มีที่สุด สุดท้ายนี้ก็เหมือน
”รองเท้าที่ถูกลืมนี้ “ เมื่อชายตัดฝืนเปลี่ยนมุมมองว่าเลือกทางที่เหมาะสมแม้จะไกลมากขึ้นแต่รองเท้าคู่เดิมก็สามารถพาไปถึงจุดหมายได้เหมือนกันทั้งที่ไม่จำเป็นต้องหารองเท้าใหม่เลย
แล้วคุณละรู้มั้ยว่า ความสุขของคุณอยู่ที่ตรงไหน?
CR.pixaby
โฆษณา