พรหมลิขิตหรือชีวิตบังเอิญ (1)
ผมมานั่งคิดถึงชีวิตตนเองที่ผ่านมา ถึงวันนี้ก็ 81 ปีแล้ว ว่าเป็นพรหมลิขิตหรือความบังเอิญของชีวิตกันแน่
เริ่มกันที่ตอนเกิดมาเลย ผมเกิดมาในครอบครัวที่มีพี่น้องสิบกว่าคน คุณพ่อมีภรรยาสองคน มีลูกรวมกัน 14 คน เฉพาะคุณแม่ผมมีลูก 10 คน ผมเป็นลูกคนที่ 7 ครอบครัวมีฐานะดี เพราะคุณพ่อเป็นคนไทยเชื้อสายจีน ขยันทำมาหากิน จนมีฐานะดี
ผมเกิดมาแทบจะไม่ต้องทำงานอะไร เพราะพี่น้องหลายคน ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง เอางานไปทำกันหมด นี่จะเรียกว่าพรหมลิขิตหรือชีวิตบังเอิญกันแน่
คุณพ่อไม่ค่อยสนับสนุนเรื่องการเรียนของลูกๆ มีผมเป็นลูกคนแรกที่มีโอกาสเรียนสูงกว่าระดับประถมศึกษา แต่การเรียนก็ไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรจะเป็น เพราะไม่รู้จักการวางแผนการศึกษา เรียนยังไม่จบระดับสูงสุดของหลักสูตร คุณพ่อก็ให้มาบวช ( บวชที่วัดเดชานุสรณ์ ตำบลยายชา อำเภอสามพราน นครปฐม) เสียก่อน แล้วให้ทำงานเลยเมื่อสึกจากพระ แล้วไม่มีโอกาสเรียนต่ออีกเลย
งานแรกที่ทำคือเป็นครูโรงเรียนเอกชน (สมัยนั้นเรียกโรงเรียนราษฏร์) ชื่อ โรงเรียนนาคประสิทธ์ ตั้งอยู่ในวัดบางช้างเหนือ ตำบลบางช้าง อำเภอสามพราน นครปฐม เป็นครูสามปีก็ลาออก มารับราชการเป็นเสมียนหอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร ทำงานรับราชการ 7 ปี ก็ลาออกอีก มาทำงานเอกชน จากนี้ก็เสมือนเสือติดปีก เร่ร่อนหากินมีอาชีพเป็นมนุษย์เงินเดือนตลอด จนมาเกษียณงาน ตำแหน่งสุดท้ายที่เกษียณคือ ผอ.ฝ่ายบริหารทั่วไป บริษัทในเครือของคุณเจริญ สิริวัฒนภักดี
งานที่ทำมาจำนวน 21 แห่ง (บริษัท /ห้าง/ร้าน) งานที่ทำเป็นอาชีพสามประเภทคือ งานประชาสัมพันธ์ งานฝ่ายบุคคล และงานพัฒนาบุคลากร (ฝึกอบรม/สัมมนา)
จะว่าเป็นพรหมลิขิตหรือชีวิตบังเอิญกันแน่ครับ
พยกันใหม่โอกาสหน้า สำหรับวันนี้สวัสดีครับ
พบกับเฟสบุ๊คของผมที่ www.facebook.com/centuryboy
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
