11 ต.ค. 2019 เวลา 12:58 • ปรัชญา
ความฝันของเด็ก15 ที่โดนดูถูก
สวัสดีครับ โพสต์นี้เป็นโพสต์ เเรก ของผม เล่าเลยละกัน
ตอนผมอายุ 15 ผมเข็นผ้า ที่ส่งรีด เข็นส่งตามร้านเสื้อผ้า แถว ประตูน้ำ ได้ค่าแรง อาทิตย์ละ 150 บาท เด็ก อายุ15
ไปเรียน เลิกเรียนแล้วมา เข็นผ้าที่รีด ส่ง อาทิตย์ละ 150 บาท เดือนหนึ่ง 600 บาท สำหรับผมมันเยอะมาก
เวลากินข้าวก็กินกับแม่ เเม่ผมเป็นลูกจ้างเย็บผ้าใน ซอย
ร้านเหมาผ้า ร้านหนึ่ง ผมทำอย่างนี้ เป็นประจำ เก็บเงินเรื่อยๆ เจ้าของร้าน รีดผ้า ถามผมว่า ทำไมไม่เอาตังค์ ไปเที่ยว ไปซื้อ ของเล่น ผมบอกเเกไป อย่างภูมิใจว่า ผมจะเก็บเงินซื้อบ้าน
ให้แม่
ทั้งลูกน้องในร้าน รวมถึงเจ้าของร้านรีดผ้า หัวเราะ ลั่น ร้าน หัวเราะด้วยความ สะใจ แล้วพูดว่า" ไอหนู บ้าเปล่า คิดไรเยอะเเยะ บ้านราคาเป็น ล้านๆ ชาติหน้าก็ซื้อไม่ได้หรอก"
พนักงานในร้านอีกคน " เด็กมันก็พูดไปเรื่อยเเหละพี่ เพ้อเจ้อ "
1
เด็กอายุ15 คนนี้ ทั้งแค้น และ ฝั่งใจมา ตลอด ว่าทำไมต้องมาดูถูกกัน และบอกกับตัวเอง เสมอว่า จะต้องเอาบ้านให้เเม่ให้ได้
ผมโตขึ้น พ่อผมก็เสีย ผมทำงานเก็บเงินมาเรื่อย เเต่เงินที่เก็บ ยิ่งเก็บ เเม่ยิ่งมีรายจ่าย เเม่ยิ่งมี หนี้สิน มากมาย เพราะเลี้ยงผมกับน้อง2คน และเงินที่ทำงานมา เงินที่เก็บ ต้องเอามาช่วยเเม่ เครียร์ หนี้สิน
ผมภูมิใจนะ เเต่ก็นึกเสียดาย นึกเสมอว่า เมื่อไรจะพอซื้อบ้านซะที ภาพเก่าๆ ที่โดนดูถูก สมัยตอนส่งผ้า เข้ามาในหัว
ผมเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย จนจบ ทำงานมาก็หลายที่ จนมาเจอที่ ที่หนึ่ง ผมทำงานให้เงินให้เเม่ตลอด เพื่อใช้หนี้เก่าให้หมด และ หมดหวังกับการซื้อบ้าน ให้เเม่
วันเเม่เเห่งชาติ ผมเอาดอกไม้กับเงิน10บาท เอาน้ำใส่กะละมัง จะไปล้างเท้าท่าน ผมนั่งร้องไห้ และ บอกกับเเม่ว่า เเม่ ยังไง ลูกคนนี้จะซื้อบ้านให้แม่ให้ได้ เเม่น้ำตาไหล "ยังคิดที่จะซื้อให้เเม่อยู่เหรอลูก" ใช่ ผมยังคิดอยู่
ล้างเท้าเเม่เสร็จ เเม่ก็ให้พร "ถ้าอยากซื้อบ้านให้เเม่ ก็ขอให้พร ซื้อบ้านให้เเม่ ให้ได้นะ "
" บ้านราคาเป็นล้านๆ บ้านราคาเป็นล้านๆ " จากผู้ใหญ่ที่ดูถูกเราสมัยเด็กคนหนึ่ง ยังคง วนอยู่ในหัว
ผมตั้งใจทำงานเก็บเงิน ทำทุกอย่างที่ถูกกฎหมายแล้วไงเงิน
ทำจน ท้อแล้ว ท้ออีก จนนึกถึงพรที่ เเม่ให้
ทำงานจนวันหนึ่ง หัวหน้าที่ทำงาน บอก ผมเป็นคนขยันนะ ทำไมขยัน ขนาดนี้ ผมตอบ " ผมจะเอาบ้านให้เเม่ครับ "
หัวหน้าบอก งั้นมานี้ เดี๋ยวพาไปถาม ธนาคาร กัน
ธนาคารบอก ทุกอย่างผมผ่านเกณฑ์ ธนาคารหมดเลย หาราคาบ้านไว้นะ เดี๋ยวให้กู้ ผมดีใจ ลั่น ธนาคาร ผมกับแฟนและเเม่ พากันหาบ้าน ที่ราคา ธนาคารจะให้กู้
จนเจอบ้านหลังหนี่งถูกใจมาก สอบถามราคา เรียบร้อย ยื่นให้ธนาคาร ไม่เกินเดือน ทำสัญญา กู้ซื้อ เสร็จสิ้น
วันเเรกที่ เเม่เข้ามาอยู่ เเม่นั่งน้ำตาซึม แล้วเหมือนเเม่คุยกับตัวเองว่า " นี่เรามีที่ซุกหัวนอนเป็นหลักเป็นเเหล่งแล้วเหรอ "
" ลูกชายที่ทำตัวบ้าๆบอๆที่คนอื่นเขาชอบด่า ชอบดูถูก เอาบ้านให้เราได้ไง ฝันอยู่หรือเปล่า "
1
สักพัก ทั้งบ้าน หัวเราะกันอย่างมีความสุข รวมถึงแฟนผมด้วยที่ยินดีและดีใจ
1
ผมเชื่อนะ ว่าคำดูถูก เปลี่ยนให้เรามีจุดมุ่งหมาย มีความมุ่งมั่น เเละความพยายาม และที่สำคัญ พรของเเม่ ทำให้ทุกอย่างสำเร็จ
บ้านผมเอง ซื้อให้เเม่อยู่
โฆษณา