12 ต.ค. 2019 เวลา 04:52 • ประวัติศาสตร์
📝 จะมีกี่เรื่องที่อยากเล่าต่อ..สู่รุ่นลูกรุ่นหลาน
ได้อย่างท่วมท้นหัวใจได้ทุกครั้ง 💛💛🌳🍃
ภาพจากเพลง คิดถึงพระราชา
ภาพจากเพลงคิดถึงพระราชา
ถ้าได้ฟังพ่อฉันเล่าความประทับใจที่สุดในชีวิต และแปลกใจในตัวเอง จะต้องมีเรื่องนี้อยู่ด้วยเสมอ ..
ครั้งที่ได้มีโอกาสเข้าไปกราบพระบรมศพในหลวง รัชกาลที่ ๙ ในพระบรมมหาราชวัง
.
ปกติพ่อนั่งพับเพียบ คัดสมาธิ หรืองอเข่าไม่ได้มาหลายปี ทุกวันนี้ก็ยังนั่งไม่ได้
.
หลังจากกลับมา พ่อฉันคุยเป็นคุ้งเป็นแควว่า
“ ดีใจที่ได้เข้าไปกราบถึงหน้าพระบรมศพในวัง ได้นั่งแถวแรกด้วย และฉันพับเพียบลงกราบท่านได้ด้วย ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมตอนนั้นเข่าถึงพับนั่งลงได้ ฉันนั่งได้จริง ๆ เลยนะ แปลกไหมละ! “ 👨‍🦳👍
.
น่าจะด้วยความดีใจ ตื่นเต้นมาก ๆ และไม่ยอมพลาดการได้อยู่แถวหน้าใกล้ ๆ อย่างนั้นของพ่อเป็นแน่ ถึงเวลาไม่กี่นาทีต่อหน้าพระบรมศพ แต่ติดตรึงใจไปชั่วชีวิต
.
🖤 วันที่ 13 ตุลาคม 2559
ฉันทำงานใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยตั้งแต่บ่าย ข่าวเศร้าอย่างไม่เป็นทางการออกมาในช่วงบ่ายนั้น และใกล้ ๆ 4 โมงเย็น ข่าวเริ่มชัดเจนขึ้น จนกระทั่งแถลงการณ์จากสำนักพระราชวังทางทีวี อย่างเป็นทางการ น้ำตาไหลอยู่นาน แม้ไม่มีเสียงสะอึกสะอื้น
.
เสียงผู้ประกาศข่าว ที่ต้องอ่านแถลงการณ์ของสำนักพระราชวังในคืนนั้น.. นิ่ง สงบ เสียงเครือเล็กน้อย ถ่ายทอดชัดถ้อยชัดคำมาก
.. ตอกย้ำว่า.. เป็นเรื่องจริงแน่แล้ว!
.
รวมภาพจากข่าวในวันที่ 14 ตุลา ‘ 2559
วันรุ่งขึ้น 🖤
ฉันเป็นจุดสีดำเล็ก ๆ ในกลุ่มคนมหาศาลใกล้พระบรมมหาราชวัง ตลอดบ่ายถึงดึกดื่น 🖤🖤
ตั้งแต่วันที่ 14 ตุลาคม 2559 ถึงวันที่ 29 ตุลาคม 2560 เป็นช่วงเวลาที่ พ่อ แม่ ฉันเองและน้อง ๆ ใส่ชุดดำไว้ทุกข์ ด้วยความเคารพนับถือสูงสุดในชีวิต ทุกวันตลอดหนึ่งปี
.
แม้ทางรัฐบาลจะออกประกาศขอความร่วมมือหรือไม่ก็ตาม.. ในการใส่ชุดดำไว้ทุกข์ ฉันเป็นคนหนึ่งที่ยินดีทำด้วยหัวใจ
.
26 ตุลาคม 2560
วันถวายพระเพลิงพระบรมศพ
ฉันจองโรงแรมที่ใกล้สนามหลวงไว้ 2 คืน 1 ห้อง ตั้งแต่ 6 เดือนล่วงหน้าก่อนงานพระราชพิธี
.
แต่บอกให้แม่รู้แค่ 1 เดือนล่วงหน้า
ฉันลองชวนแม่ว่า ..
ไปกับหนูไหม ?
แม่จะเดินไหวไหม ?
แม่จะเหนื่อยและทนไหวไหม ?
.
แม่ตอบ ‘ ไหว ‘ ทุกคำถามของฉัน
.
ฉันกับแม่เดินจากที่พักตั้งแต่ 4 โมงเย็น เพื่อจะหาที่นั่งที่ใกล้ที่สุดในคืนวันสำคัญคืนนั้น
จากเวลาเย็นท้องฟ้าสีสวย เปลี่ยนเป็นสีดำ แต่ความสว่างยังเจิดจ้าทั่วบริเวณทุ่งพระเมรุ
จนกระทั้งเวลา 22.00 น.
.
นอกจากภาพตรงหน้า
เสียงสะอื้นดังระงมจากผู้คนรอบตัวฉันและแม่
.
23.50 น. พาแม่เดินกลับโรงแรมที่พัก
ภาพจากเนชั่น วันที่ 27 ตุลา 2560
แม่ฉันแข็งแรง ลืมอาการปวดหลัง เจ็บเข่าไปเลย
ในชีวิตมีเรื่องที่อยากคุยอยากเล่าต่อไปชั่วลูกชั่วหลานจริง ๆ หลายต่อหลายเรื่อง
.
แต่เรื่องของพระองค์ท่านนั้น
มีมากมายเหลือเกิน
และรู้สึกท่วมท้นในจิตในใจเสมอมา
.
# ฉันเกิดในรัชกาลที่ ๙
# ธ.สถิตในดวงใจไทยนิรันดร์ 💛
.
..
รฉัตร วรรณกุล
12 ตุลา’ 2562
โฆษณา