14 ต.ค. 2019 เวลา 01:46 • ปรัชญา
”ทำไมต้องเสียใจ”
ที่ขึ้นหัวบทความเช่นนี้ เพราะหลายๆครั้งมีเหล่าพี่ๆน้องๆ หลายคนที่ผมรู้จัก พอได้ยินเรื่องราวในชีวิตผม ก็มักจะถามว่าไม่เสียใจบ้างเหรอ
ผมก็ตอบคำถามกลับไปทุกครั้งว่า”ไม่เคยเสียใจ” หลายๆครั้งที่คนเหล่านั้นไม่เคยเชื่อว่าผมจะไม่เสียใจ และจะพูดเสมอว่าไม่เชื่อ ใครมันจนทนเรื่องราวแบบนั้นได้
ความเสียใจสำหรับผม ส่วนมากก็มีแค่เฉพาะเรื่องในอดีตที่เคยผ่านมานานมากแล้ว ล้วนเกิดจากการที่เราไม่เข้าใจในสิ่งที่เราทำลงไปในสมัยก่อนว่าสิ่งเหล่านั้นถูกหรือผิด
บ่อยครั้งที่ผมมักจะเจอกับเรื่องราว จากคนรอบข้างเอาเปรียบ หักหลัง และ กระทำสิ่งต่างๆที่ไม่ดีให้กับผม
แต่เป้าหมายในชีวิตผม คือการที่มีจิตใจที่ดี ผมเชื่อเสมอว่าการให้อภัยคนอื่นๆ ย่อมง่ายกว่าการขอโทษคนอื่นๆ เพราะอย่างน้อยการให้อภัยใครสักคน มันก็ใช่เพียงกำลังใจที่ดีของตัวเราที่จะต้องยกโทษให้คนอื่น แต่การขอโทษคนอื่นยังจะต้องหวังว่าคนอื่นจะให้อภัยเรา
การให้อภัยคนอื่นไม่ต้องคิดถึงใคร เราแค่เพียงทำจิตใจของเราเองให้ดี แล้วปล่อยวางเรื่องเหล่านั้นลงไปไม่ให้จิตใจเราไปติดข้องกับเรื่องเหล่านั้นก็จบแล้ว
แต่การที่เราจะต้องขอโทษใครสักคนที่เราทำผิดต่อเขา เราต้องใช้กำลังใจที่ดีของเราในการยอมรับผิดแล้ว ยังต้องหวังให้อีกฝ่ายมีกำลังใจที่ดียอมให้อภัยเราด้วย และถ้าตราบใดคนที่เราทำผิดด้วยไม่ให้อภัยเรา ความรู้สึกผิดมันก็จะติดตามเราไปตลอด เมื่อไรที่เรานึกถึงภาพที่เราเคยทำผิดไว้ จิตใจของเราก็จะเศร้าหมองลงทันที
อาจจะมีหลายๆคนแย้งว่า เราก็ปล่อยวางเรื่องเหล่านั้นลงสิ อย่างไปคิด ผมบอกเลยว่าไม่ง่าย ยิ่งเมื่อเราเข้าใกล้จิตใจที่ดีมากเท่าไร เรื่องราวไม่ดีในจิตใจเราจะยิ่งเด่นชัดขึ้นมาทันที ดังคำที่มีคนมักชอบพูดกันว่า “คนดีมักชอบแก้ไข” พอจิตใจของคนเราเหล่านั้นเริ่มดีขึ้นมา คนเหล่านั้นย่อมรู้สึกอยากแก้ไขสิ่งที่ตัวเองเคยทำผิดมาก่อน
จะเห็นตัวอย่างมากมายหลายครั้ง ที่มักจะมีคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตหลายๆคน ที่พอแก่ตัวเริ่มมองเห็นสัจธรรมของโลก ก็จะเริ่มช่วยเหลือสังคมด้วยการบริจาคทรัพย์สินจำนวนมาก เพื่อหวังจะทดแทนความรู้สึกบาปที่ติดตัวของตัวเองในอดีต
เพราะฉะนั้นการที่เราถูกผู้อื่นกระทำไม่ดีใส่ นั้นไม่ใช่เรื่องที่น่าเสียใจเลย เราก็แค่ให้อภัยและปล่อยวางเรื่องเหล่านั้นก็จบ
แต่ถ้าคนเหล่านั้นที่เป็นผู้กระทำไม่ดีกับคนอื่น คนเหล่านั้นต่างหากล่ะ ที่น่าจะเป็นคนที่เสียใจ เพราะการที่เขาจะลบตราบาปที่ตัวเองเคยทำไว้ มันช่างยากเหลือเกิน เพราะเขาต้องรอให้อีกฝ่ายยอมยกโทษให้เขา
และนี้ก็คือเหตุผลที่ผมมักจะตอบกลับ กับคนรอบข้างผมเสมอๆว่า “ทำไมต้องเสียใจ”
ปล ต้องขออภัยหากบทความนี้ ไม่ตรงกับมุมมองของใคร เพราะบทความนี้เป็นเพียงทัศนคติส่วนตัวของผู้เขียน และหวังว่ามุมมองทัศนคตินี้จะมีประโยชน์กับใครๆบ้างนะครับ🙇🏻‍♂️
##ขอบคุณที่เข้ามาติดตามอ่านกันจนจบนะครับ ขอบคุณครับ🙇🏻‍♂️##
โฆษณา