Bang ka chao หยุดแค่วันเดียว เที่ยวใกล้ๆ ก็พอ
วันนี้เราเลื่อนเฟสดูรูปเก่าๆ เจอทริปเที่ยวหนึ่ง เป็นทริปสั้นๆ ตอนสมัยที่ฝึกงานกับเพื่อนในกรุงเทพ (น่าจะประมาณ 3 หรือ 4 ปีแล้วแหละ) เราเลยอยากเอามาแชร์ให้ทุกคนได้ดู วันหยุดแบบนี้เผื่อใครอยู่บ้านเบื่อๆ จะได้อ่านกัน
แต่เราก็ไม่รู้ว่าข้อมูลบางส่วนจะเก่าไปแล้วหรือเปล่า แต่ก็ดูภาพเพลินๆ ไปละกันนะ เพราะมีรูปค่อนข้างเยอะ
วันหยุดวันเดียว เที่ยวใกล้ๆ พอ
สมัยที่ฝึกงาน เราฝึกอยู่ที่สำนักงานทนายแถววงเวียนใหญ่ แต่จริงๆ แล้วสำนักงานทนายก็อยู่ใกล้ตลาดพลูเหมือนกันนะ เอาเป็นว่าอยู่ตรงกลางละกันเนอะ
พอวันหยุดเบื่อๆ อากาศร้อนๆ (ร้อนก็ยังจะหาเรื่องเที่ยวกันนะ) เราก็เลยหาที่เที่ยวกับเพื่อนใกล้ๆ รู้สึกอยากถ่ายรูป อยู่ๆ ก็รู้สึกอยากใช้ชีวิตตามวิถีสโลว์ไลฟ์ขึ้นมา
เราเริ่มขึ้นรถเมล์สาย 4 จากตลาดพลู ราคา 28 บาท บอกเขาว่าลงที่ท่าเรือคลองเตย (อันนี้เป็นข้อมูลตั้งแต่สมัยฝึกงานนะ)
รถเมลืสาย 4 ราคา 28 บาท
พอได้ตั๋วมา ก็นั่งยาวเลย มองการจราจรติดๆ ตามท้องถนนแก้เบื่อกันไป
ท่าเรือคลองเตย
มาถึงแล้วท่าเรือคลองเตย พอเงยหน้ามองแสงอาทิตย์ที่สดใสเท่านั้นแหละ ได้แต่พูดเบาๆ ว่า "มาทำอะไรวะ"
แต่ลูกผู้ชายอย่างเรา แดดแค่นี้ทำอะไรไม่ได้หรอก เราเดินตรงไปรอเรือข้ามฝากทันที สมัยนั้นราคา 10 บาทต่อเที่ยวนะ ไม่รู้ตอนนี้ราคาเท่าไหร่แล้ว
ระหว่างนั่งเรือ
ระหว่างนั่งเรือก็จะรู้สึกมีไอเย็น,kปะทะหน้าเล็กน้อย น้ำสะอาดๆ ในคลองนั้นแหละ
ร้านเช่าจักรยาน
พอข้ามฝั่งมาปุ๊ป เราจะเจอร้านเช่าจักรยานเลย ต้องเรียกว่ายังไม่ทันลงจากเรือ เงยหน้าขึ้นมาก็มองเห็นแล้ว
สำหรับใครที่ไป จะเช่าร้านนี้เลยก็ได้นะ สะดวกดี
สมัยนั้นเหมาทั้งวันราคา 80 บาท เลือกที่แข็งแรงๆ แล้วก็เหมาะกับเรานะเพราะเราต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน
จริงๆ ก่อนจะข้ามฝั่งก็มีให้เช่านะ แต่เราต้องแบกขึ้นเรือมาด้วย
แผนที่จากร้านให้เช่าจักรยาน
ที่ร้านเช่าจักรยานมีแผนที่ให้ด้วยนะ อย่าลืมหยิบมากันนะ ช่วยได้เยอะเลย
ขอบคุณป้ามากๆ นะครับ
แต่เราก็หลง ช่วยได้มากจริงๆ แผนที่เนี้ย
ล้อเล่นนะ เราแค่ตื่นเต้นนิดหน่อย สงสัยแดดร้อนเลยตาลาย โชคดีที่ชาวบ้านแถวนั้นใจดีมาก บอกทางให้ระเอียดยิบ
ระหว่างทางก็แวะถ่ายรูปบ้าง
ป้ายบอกทางสำหรับนักท่องเที่ยว
ตลอดทางมีป้ายบอกตลอด แต่เราก็ยังหลงอยู่ดี...
หิวซะแล้ว
พอปั่นชมวิวมาได้ซักพัก...เราก็เริ่มหิว นึกขึ้นได้ยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เช้า
ก๋วยเตี๋ยวช่วยชีวิต
หันซ้ายหันขวา เจอร้านก๋วยเตี๋ยวพอดี จังวะนั้นไม่เลือกแล้วล่ะ สั่งเลยทันที ชามละ 30 บาท พออิ่มก็ลุยต่อเลยครับ อย่าเสียเวลา
ธรรมชาติที่นั้น
เจอคนที่มาปั่นแบบเรา
และในที่สุดเราก็....หลง
หลงอีกแล้ว
หลงจนเข้าป่า ยิ่งปั่นไปลึก ยิ่งเจอแต่ต้นไม้ แต่ก็สวยดีนะ ปั่นเพลินๆ ไป
ยิ่งปั่น ยิ่งเจอแต่ต้นไม้
ยิ่งปั่น ยิ่งเจอป่า
แล้วก็ลึกเข้าไปอีก...
ถ้าตกไป รับรองสนุกแน่นอน
เราคงมีพรสวรรค์เรื่องการหลงมากกว่าคนอื่น
ออกมาก็เจอแบบนี้
จนหลุดมาโผล่ที่ไหนไม่รู้... เราเลยใช้แผนเดิม คือการถามชาวบ้านแถวนั้น
ทางไปพบรัก
ชาวบ้านบอกให้เราปั่นมาทางนี้ เขาบอกว่าใครๆ ก็ชอบมาร้าน "พบรัก"
แต่ว่าระหว่างทาง....
ร้านกาแฟ
หลังจากที่หลงบุกป่าฝ่าดงกันมาพักใหญ่
เรากับเพื่อนตัดสินใจแวะร้านกาแฟร้านนี้
ตอนแรกเราแค่จะพักหาอะไรดื่มหรือหาอะไรกินอีกนิดหน่อย แต่พอได้สัมผัสบรรยากาศภายในร้าน เรากับเพื่อนเลยคิดว่าขออยู่นานหน่อยละกัน
ลองดูบรรยากาศในร้านกันนะ
บรรยากาศในร้าน
บรรยากาศในร้าน
บรรยากาศในร้าน
บรรยากาศในร้าน
บรรยากาศในร้าน
บรรยากาศในร้าน
บรรยากาศในร้าน
บรรยากาศในร้าน
บรรยากาศในร้าน
บรรยากาศในร้าน
บรรยากาศในร้าน
บรรยากาศในร้าน
เราชอบร้านนี้มาก น่าจะเป็นแลนด์มาร์คที่แวะถ่ายรูปกับเพื่อนนานที่สุดแล้วในทริปนี้
ถ้าใครไปก็ลองแวะถ่ายรูปร้านนี้ดูนะ ไม่ผิดหวังแน่นอน
ป้ายบอกทางไปร้านพบรัก
เราเกือบลืมไปเลยว่ามีเป้าหมายที่กำลังที่จะไปอยู่
ร้านพบรัก
ในที่สุดเราก็มาถึง "ร้านพบรัก" ที่ใครๆ ต่างก็เลื่องลือซะที
จากที่ดูน่าจะเป็นร้านอาหารนะ เราไม่ได้เข้าไปเพราะตอนนั้นเราอิ่มมาก รู้สึกเสียดายมาก เราก็เลยไม่มีภาพมาฝากทุกคน
ไป ปั่นต่อ
ระหว่างทางก็จะมีธรรมชาติให้เราชมตลอดทาง สำหรับคนที่ชอบแนะนำให้มานะ
ร้านไอติม บายวาร บ้านสวน
ก่อนจะไปถึงแลนด์มาร์คสุดท้ายของทริปนี้ เราเจอร้านไอติมระหว่างทาง
เจ้าของร้านใจดีมาก พูดคุยเก่ง เป็นกันเอง แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่ายังมีร้านนี้อยู่ไหมนะ
ปั่นมากันเหนื่อยๆ แบบนี้ ต้องแวะกันแทบจะทุกคนเลย มันสดชื่นเหมือนยืนอยู่บนยอดเขาเอเวอเรสต์จริงๆ
สวนศรีนครเขื่อนขันธ์
มาถึงแล้ว แลนด์มาร์คสุดท้าย "สวนศรีนครเขื่อนขันธ์"
เราเชื่อว่าหลายๆ คนที่มาถึงบางกระเจ้า ก็ต้องมาที่สวนศรีนครเขื่อนขันธ์นี้อย่างแน่นอน
เพราะมีจุดให้ทุกคนถ่ายรูปเยอะมาก มีพื้นที่ให้ปั่นจักรยานเล่นกัน (ถ้าใครชอบปั่นจักรยานร้อนๆ ที่นี้ก็สวรรค์ของคุณเลยครับ) แถมยังมีพื้นที่ให้ได้ชื่นชมธรรมชาติเยอะมาก ลองไปกันดูนะ ร้อนดี เอ้ย สนุกดี
แต่ขอยอมรับตรงๆ เลยว่าเรามาถึงตรงนี้ เราเริ่มหมดพลังงานแล้ว เหมือนรถที่น้ำมันใกล้จะหมดถัง
ทำให้เรามีภาพถ่ายน้อยมาก ส่วนใหญ่จะปั่นจักรยานเล่นๆ มากกว่า เพื่อเที่ยวชมบรรยากาศในสวนให้ทั่ว
สวนศรีนครเขื่อนขันธ์
สวนศรีนครเขื่อนขันธ์
และมุมยอดฮิตเลยที่ทุกคนชอบมาถ่าย ถ้าไม่ได้มาถ่ายเหมือนมาไม่ถึง
มุมยอดฮิตในสวนศรีนครเขื่อนขันธ์
ลองพิมพ์ "บางกระเจ้า" ใน Google ดูสิ ทุกคนจะรู้ว่ามุมนี้ยอดฮิตติดเทรนด์ขนาดไหน
ถามว่าเราถ่ายไหม ร้อนขนาดนี้ หมดพลังงานขนาดนี้
ตอบแบบไม่อายเลยนะ ถ่าย!
(แต่ในภาพไม่ใช่เรานะ)
น้องหมายังร้อนเลย
พอได้เที่ยวชมจนทั่วแล้ว...ทีนี้ก็ปั่นกลับสิรออะไร
บ่ายสามโมงเย็น อากาศกำลังอุ่นได้ที่เลย
ถ้ามีเครื่องบินรับจ้างไปส่งที่สำนักงานทนาย เราก็ขึ้นเลยนะตอนนั้น มันร้อน มันเหนื่อย มันเหนียวตัวมาก มันอยากงอแง แต่ทำได้แค่ตั้งหน้าตั้งตาปั่นกลับ อย่าให้หลงก็พอ
ขึ้นเรือกลับแล้ว
พอมาถึงร้านเช่าจักรยานก็คืนจักรยานแล้วก็นั่งรอเรือข้ามฟากราคาเดิม แต่ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม
แล้วก็ขึ้นรถสายเดิม ราคาเดิมแต่ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมเช่นกัน
เอาเข้าจริงๆ มันก็สนุกนะ พอมาดูรูปสมัยก่อนก็คิดถึง อยากเที่ยวอีก เราเที่ยวเก่งมาก เก่งพอๆ กับกินนั้นแหละ
จบทริปบางกระเจ้า
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
