แอบย่องเข้าป่า...
เรากลับมาแล้ว...คิดถึงกันไหมทุกคน 55555 (กล้ามากที่ถามแบบนั้น)
ที่เราหายไปตั้งแต่วันพฤหัส เราไปเข้าป่ามาจริงๆ เพราะวัดที่เราเคยบวช (จังหวัดชัยภูมิ) มีงานกฐิน เราเลยไปร่วมงานกฐินกับเพื่อนที่เคยบวชอยู่ด้วยกันพรรษานึง
แก๊งค์ที่เคยบวชด้วยกัน รวมเราก็เป็น4คน
ขอบอกเลยว่า...พอพวกเราเดอะ แก๊งค์ทั้ง 4 ทิด มารวมตัวกัน...วัดแทบจะแตก ซนเป็นลิง หลวงปู่ปวดหัว พระอาจารย์กุมขมับ
เรามาถึงวัดในช่วงสายๆ ของวันศุกร์ เสียดายที่เราไม่ได้ถ่ายรูปวัดมาให้มากกว่านี้ เพราะตอนแรกเราก็ไม่คิดว่าจะเอามาเขียนแต่ตอนนี้เปลี่ยนใจ เลยมีภาพเท่าที่เห็น
วัดของเรา ถ่ายภาพมาน้อยมาก
วันศุกร์ เราก็ไม่ได้ทำไรกันมาก ส่วนใหญ่จะช่วยจัดของ ยกโต๊ะเก้าอี้ และทำความสะอาดเล็กๆ น้อยๆ มากกว่า
มื้อเย็น
และหลังจากทำวัตรเย็นเสร็จ แม่ครัวที่แสนน่ารักก็ทำอาหารไว้ตอนรับ แม่ครัวคงคิดถึงทิดทั้ง 4 มาก จัดเต็มเลยทีเดียว
หลังจากนั้นเราก็พักผ่อนกันตามอัธยาศัย ซึ้งพวกเราค่อนข้างเสียงดังเพราะไม่ได้เจอกันนาน ก็เด็กหนุ่มกันทั้งนั้น ซุกซนบ้างเป็นธรรมดา ซึ้งตอนบวชเจอหลวงปู่ดุ เจอพระอาจารย์ด่ากี่ทีก็ไม่เข็ด สงสัยต้องเจอไม้กวาดล่ะมั้ง ถึงจะเงียบกันได้
มื้อเช้าวันเสาร์
พอเช้าวันเสาร์ พวกเราก็ตื่นกันตั้งแต่ตี4 เพราะต้องต่อแถวกันอาบน้ำ บอกเลยว่าหนาวมาก ทุกคนซุกตัวในผ้าห่มไม่อยากออกไปไหนเลย แต่ในกลุ่มมีพี่ที่อายุเยอะที่สุดคอยกวน ใครไม่ยอมตื่นเจอพี่แกแกล้งจนต้องตื่นอ่ะครับ
พี่ๆ ที่เคยบวชด้วยกัน
เช้าๆ แบบนี้จัดกาแฟคนละถ้วยก่อนเลยครับ ระหว่างรอทำวัตรเช้า แล้วก็ตามพระไปบิณฑบาตร
หลังจากกลับมาก็มีงานใหญ่เลยครับ
กวาดใบไม้ตั้งแต่ทางเข้าวัดมา เราลองจับเวลา ใช้เวลาทั้งหมด 3 ช.ม. กว่าๆ เพราะว่าทางเข้าไกลมาก แต่เราว่าเพราะพวกเรามัวแต่หยอกกันเล่นกันมากกว่า ไก่ป่าวิ่งแตกกระจายหมดเลย เจอทิด 4 คนกลับมา
ทางเข้าวัด
พอหลังจากกวาดทาวเข้ากลับมา อากาศที่เคยเย็นๆ ร้อนเลยครับ
โชคดีที่มีโรงทานมาตั้งแล้วบางร้าน เจอโรงทานน้ำปุ๊ป ทิดทั้ง 4 โยนไม้กวาดวิ่งเข้าใส่ทันทีเลย
น้ำแจกที่มาทำโรงทาน
ชื่นใจหน่อย แต่กาแฟ พี่เค้ากะว่าไม่ให้เรานอนเลยแน่ๆ เข้มจัด
มีขนมด้วย
โชคดีคูณสองที่โรงทานน้ำมีกล้วยทอด มันทอด ทิดไม่รอช้า หยิบกินข้างหน้านั้นเลย แขก VIP อยู่แล้ว ทุกคนรู้จักวีรกรรมกันดี
พอตอนบ่ายๆ เราก็เริ่มเดินสำรวจวัดกันเล่นๆ ดูบรรยากาศ เพราะน่าจะได้มากันแค่ปีละครั้ง หลังจากที่แยกย้ายกันไป
บรรยากาศในวัด
วัดเราเป็นพื้นที่ป่าซะส่วนใหญ่ จึงมีพระจากที่อื่น หรือคนที่ชอบธรรมชาติ แวะเวียนเข้ามาบ่อยๆ ทุกคนต้องเจอแน่นอนทาก ยิ่งหน้าฝนแบบนี้ เดินไปต้องคอยสำรวจไปนะ ดูดติด ดูดนานเลย
อยากจะบอกว่าตอนบวช ด้วยความเก่งกล้าสามารถ พวกเราทิดทั้ง 4 กับพระใหม่อีก 2 รูป ตัดสินใจเดินเข้าป่ากันตอนกลางคืน (อย่าทำตามนะ อันตรายมาก) ด้วยความที่ถือดีกันว่าชินเส้นทาง เข้าไปภาวนาในป่า ตอนไป พวกเราทำสัญลักษณ์ตลอดทาง และเดินกันคล่องแคล้วเลยแหละจนไปถึงแอ่งน้ำกลางป่าที่พระอาจารย์เคยนำลงไป มันจะเป็นทางน้ำที่สัตว์ป่าลงมากินน้ำ
เราจำได้ว่าเดินเข้าป่ากันตอน 4 หรือ 5 ทุ่มนี้แหละ ไฟฉายคนละกระบอก เทียน ยาอีกนิดหน่อย น้ำเปล่า แต่ไม่ให้ดูรูปสมัยบวชหรอก เดี๋ยวเห็นหน้าเรา5555
มาๆ เล่าต่อ ตอนขาไป แปปเดียว พวกเราก็ถึงทางน้ำ นั่งภาวนากันสมใจ จนตี 1 กว่าๆ ตัดสินใจเดินกลับ เพราะต้องตื่นกันตี 4 มาเตรียนน้ำอาบหลวงปู่ มาต้มสมุนไพร มาจัดที่นั่งทำวัตร มาเตรียมบาตร
ก็เลยตัดสินใจเดินกลับ
นั้นไง ปัญหาเกิด!!!
แมวในวัด
เชือกสีแดง กับรอยฟันต้นไม้ หายไปหมด เราไม่ค่อยเชื่อเรื่องลึกลับอะไรเท่าไหร่นะ เราคิดว่าเพราะมันมืด และต้นไม้มันเยอะ พวกเราเลยหาทางกันไม่เจอ
พวกเราก็เดินคลำทางกันไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ
ซวยแล้วไง!!! กลิ่นแบบนี้ เสียงแบบนี้ ช้างป่า
ป่าวัดเราสวยไหม
คือบอกก่อนว่าเราเจอสัตว์ป่ากันปกติมาก กุฏิเรายังมีเก้งกับหมูป่ามาเลย เราตกใจแทบตาย มันมาตอนกลางคืน เราคิดว่าเสือแน่ๆ ตอนเช้ามาดู....โถ่เอ้ย ไอ้หมูป่า
นอกเรื่องอีกแล้ว มาเล่าต่อ พอเจอพี่ใหญ่ สิ่งที่พระป่าสอนกันมาคือ ปิดไฟฉาย ยืนนิ่งๆ ห่างๆ รอมันไป ตอนนั้นรู้เลยว่ายืนนานมาก ไม่มีใครกล้าส่งเสียง
จนพี่ใหญ่ไปเอง มากินน้ำอะไรดึกๆ ดื่นๆ พวกเราก็ลุยป่ามั่วเลย จนตัดสินใจ หยิบเข็มทิศออกมา (เพิ่งนึกขึ้นได้ ตอนนั้นตกใจอยู่อ่ะเนอะ) มีพี่คนนึงจำทิศที่ตั้งวัดได้ จึงตัดสินใจเดินทางนั้นยาวเลย จนมาถึงวัด ตี3!!!! สรุปนอนแปปเดียว ต้องทำงานกันต่อ
แต่ก็ดีนะ ไปหลงป่าเพื่อกลับมามีเรื่องให้เล่าต่อ
ลักษณะกุฏิของวัดเรา
ช่วงบ่ายวันเสาร์ เราก็ไปเดินดูกุฏิที่เคยอยู่บ้าง เดินเล่นในป่ารอบวัดบ้าง
โรงไม้กับหม้อต้มน้ำร้อนจะต้องร้อนตลอดเวลา ตอนบวชเราจะรับหน้าที่เป็นคนจุดเตาช่วงบ่ายๆ ส่วนพี่อีกคนจะจุดช่วงเช้า
ตอนนี้ก็เริ่มมีคนมาวัดเยอะแล้ว ทิดทั้ง 4 ก็ผันตัวเองมาเป็นคนโบกรถ ด้วยความที่เคยเป็นขาใหญ่ของวัด ชายฉกรรจ์ทั้ง 4 จึงต้องมาดูแลความเรียบร้อยให้
เริ่มมากันแล้ว...คนเยอะมาก
พอเช้าวันกฐินมาถึง คนเยอะมากกก วุ่นวายมาก ทิดมั้ง 4 วิ่งกันสนุกเลย
งานช่วงเช้าตอนใส่บาตร
ในขณะที่คนอื่นต่อแถวใส่บาตร ยกของ ถ่ายของจากบาตรพระ เรากับพี่อีกคน มีหน้าที่
หน้าที่หลักของเรา
ล้างเท้าพระ...แล้วก็เช็ดก่อนขึ้นศาลา
ตอนทำพิธี
พอช่วงตอนที่ญาติโยมกำลังทำพิธี ทิดทั้ง 4 ที่เป็นทั้งแขก VIP เป็นทั้งขาใหญ่ประจำวัด เป็นคนยกของ เป็นคนแบกอาหาร เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว พวกเราก็เลย...
ในขณะทำพิธี
เดินตะลุยโรงทานกันเลย จริงๆ มีเยอะกว่าในรูป แต่ไม่ค่อยได้ถ่าย โอโห้ เดินไปไหนมีแต่คนเรียก ทิดๆ มาเอา ผมก็เกรงใจ ต้องรับมากินทั้งหมด อิ่มหนำสำราญกันเลยทีเดียว
จนพิธีเสร็จเรียบร้อยไปได้ด้วยดี หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้าย เป็นหน้าที่ของทิดทั้ง 4 ที่ต้องจัดการกับวัดให้เรียบร้อยเหมือนก่อนจะมีงาน
เราโชคดีมาก พี่ๆ เพื่อน เอาตะกรุดที่หลวงปู่ให้มาห้อย แต่เราไม่
โดยส่วนตัวเรา เราไม่เชื่ออะไรพวกนี้ บอกก่อนว่าเราเปิดกว้างมาก เราคล้ายๆ จะไม่มีศาสนานะ เพราะเราศึกษาทุกศาสนา ทุกศาสนาดีหมดจริงๆ สอนให้เป็นคนดี เราเลยเชื่อเรื่องความดี
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ...โต๊ะเหล็กปาดเท้าเรา 55555
สำหรับเรา เรามองว่าเป็นอุบัติเหตุนะ ไม่ได้คิดอะไร นั่งหัวเราะแล้วก็ทำแผล
จัดไปหนึ่งแผล
สุดท้ายแล้ว เผื่อทุกคนอยากรู้ กฐินวัดเราปีนี้ได้
825,388 บาท กฐินวันที่ 3/11/62
จริงๆ เราไม่ได้คิดจะเขียนเรื่องนี้นะ แต่ไหนๆ ก็มาแล้ว ถ่ายรูปไปบ้าง เลยเอามาเล่าให้ฟัง แล้วก็ไม่รู้ว่ามีใครอยากอ่านหรือเปล่า
เรื่องเล่าตัวบวชของเรามีเยอะนะ ไว้มีโอกาสอารมณ์ศิลปินมา เราจะเขียนนะ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
