11 พ.ย. 2019 เวลา 10:39 • การศึกษา
"ประเทศไทยจะเป็นประเทศพัฒนา (Developed) แล้วหรือยัง" และ "เมื่อไหร่จะเป็นประเทศพัฒนาแล้ว" ตอนที่ 3
อยุธยา กรุงเทพ สุโขทัย
จากความตอนที่ 2 ก็พอจะสรุปคร่าวๆ ได้ว่าประเทศไทยเป็นประเทศที่มีรายได้ปานกลางค่อนไปทางสูงและเป็นประเทศที่มีมาตรฐานการดำรงชีพค่อนข้างใช้ได้เลยทีเดียวถึงเเม้ว่ามาตราฐานจะยังไม่เท่ากับประเทศพัฒนาแล้วก็ตาม..
และนั่นก็ทำให้ประเทศไทยเป็นประเทศกำลังพัฒนาที่อยู่ตอนบนของกลุ่มประเทศกำลังพัฒนาด้วยกันเอง โดยถ้ามองย้อนกลับไปก็จะเห็นว่าจริงๆ แล้วประเทศไทยเราเจริญขึ้นจาก 30-40 ปีที่แล้วมากๆเลยนะครับ
กทม ในอดีตเมื่อ 30-40 ปีที่แล้ว ภาพจาก postjung และ ok Nation
ถ้าประเทศไทยเป็นรถยนต์เราก็คงเหมือนรถที่อยู่ตรงสี่แยกไฟแดงพอดีที่เตรียมตัวจะข้ามไปเป็นประเทศเทศพัฒนาแล้วที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง
ถนนใน Liverpool, ประเทศอังกฤษ กับ ถนนใน Ouida, ประเทศเบนิน
อย่างไรก็ตามการจะข้ามสี่เเยกไปอีกฝั่งของความเจริญนี้ก็คงไม่ง่ายนักเนื่องจากองค์ประกอบหลายๆ อย่างทั้งภายในและภายนอกที่เป็นเครื่องกีดขวางไม่ให้เราข้ามฝั่งไปได้อย่างสะดวกนัก..
ปัญหาภายในหลักๆ ก็ดั่งเช่นที่เกริ่นมาในตอนที่แล้วก็คือ
1. ปัญหาคอรัปชั่น
คอรัปชั่นคืออะไร??
คอรัปชั่นคือการกระทำเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ที่มิควรชอบได้ด้วยกฏหมายสำหรับตนเองหรือผู้อื่น เช่น
- การเบียดบังทรัพย์ของทางราชการเป็นของตนหรือเป็นของผู้อื่นโดยทุจริต
- การใช้อำนาจในตำแหน่งโดยมิชอบ
- การบอกว่าจะให้ทรัพย์สินหรือประโยชน์แก่เจ้าพนักงาน
*นิยามจากประมวลกฎหมาย
ภาพจาก Global Risk Insight
และก็อาจรวมถึงการให้สินบนเพื่อให้พนักงานใช้อำนาจในการลดระยะเวลาในการพิจารณาเรื่องต่างๆให้เร็วขึ้นเพื่อเป็นประโยชน์แก่ตน เป็นต้น นั่นก็จะเห็นว่าเป็นเรื่องเหล่านี้เราก็มักประสบพบเจอหรือได้ยินมากันจนชินสำหรับประทศไทย..
คอรัปชั่นจริงๆแล้วไม่ได้เป็นปัญหาที่มีเฉพาะในประเทศไทยนะครับเพราะปัญหานี้มีทุกประเทศและมีมาตลอดประวัติศาสตร์ของมนุษย์จนถึงปัจจุบัน
ภาพจาก The Standard
แต่ปัญหาคอรัปชั่นของประเทศไทยอาจจะซับซ้อนในแบบของตัวเองและเเก้ยากพอสมควรเนื่องจากสภาพสังคมที่เหลื่อมล้ำ ภาวะการพึ่งพิงผู้อื่น และระบบอวุโส
ก็เลยเกิดระบบที่ผู้มีอำนาจหรือมีเงินแลัวใช้อำนาจหรือเงินนั้นมาช่วยเหลือผู้ที่ด้อยกว่าเพื่อแลกมาด้วยความจงรักภักดีและก็ได้สร้างกลุ่มเครือข่ายขึ้นมาเพื่อเป็นเส้นสายหรือกำลังพลเพื่อผลประโยชน์ต่างๆ
นั่นก็คือ "ระบบอุปถัมภ์" และระบบนี้ก็สร้างเป็นเครือข่ายเชื่อมโยงระหว่างนักธุรกิจ คนชั้นปกครอง นักการเมืองระดับชาติ ระดับท้องถิ่น ข้าราชการ และประชาชน
ระบบนี้ก็ครอบคลุมถึงระบบซื้อเสียงเลือกตั้งที่ซับซ้อนเพราะการซื้อเสียงเลือกตั้งมันไม่ใช่เพียงการให้เงินแบบสุ่มๆแต่เป็นการให้แบบต่างตอบแทนลงไปในระบบอุมถัมภ์นั่นเอง
ภาพจากองค์กรต่อต้านคอรัปชั่น
เมื่อมองย้อนไปประวัติศาสตร์ของประเทศเจริญแล้วอย่างยุโรปก็จะเห็นว่าประเทศเหล่านี้ก็เป็นระบบอุปถัมป์แบบนี้มาก่อนตั้งแต่ช่วงศตวรรษที่ 5 -16
แต่ระบบอุปถัมภ์ในยุโรปได้อ่อนแอลงเมื่อถึงยุคล่าอาณานิคมและยุคการได้ค้นพบแผ่นดินโลกใหม่อย่างทวีปอเมริกาและออสเตรเลียเพราะคนที่เคยถูกอุปถัมถ์ในยุโรปก็ได้มีโอกาสเข้าถึงทรัพยากรของชาติอื่นๆ (ยุคตื่นทอง) เอามาเป็นของตนเช่นกัน
เพราะคนกลุ่มนี้กล้าที่จะไปเผชิญถิ่นกันดารของดินแดนใหม่มากกว่าพวกผู้อุปถัมภ์ในยุโรป...
ภาพจาก History Geography
คนที่เคยถูกอุปถัมภ์มากมายก็ได้สร้างเนื้อสร้างตัวเเละได้กลายเป็นคนของเจ้าอาณานิคมที่ได้ครองทรัพย์สิน ที่ดิน และธุรกิจในอาณานิคมใหม่
ต่อจากนั้นก็เริ่มผันตัวเองกลายเป็นผู้อุปถัมภ์ซะเอง นั่นก็ทำให้ความเหลื่อมล้ำก็ลดลงแลัวประชากรส่วนใหญ่ก็ได้เริ่มมีการศึกษาที่สูงขึ้นและฐานะดีขึ้นจากรายได้ของทรัพยากรใหม่จากแผ่นดินใหม่
ภาพจาก Daily Times
พอระบบอุปถัมภ์มีอิทธิพลลดลงไปก็เลยทำให้รูปแบบของคอรัปชั่นก็ยากขึ้นในประเทศพัฒนาแล้วแต่ก็ไม่เคยหมดไป
ซึ่งจะเห็นว่าบริบทของประเทศไทยก็จะต่างกันออกไปและเราคงไม่สามารถไปยึดดินแดนใครหรือไปล่าอาณานิคมใหม่เพื่อเอาทรัพยากรในแบบที่ประเทศพัฒนาเเล้วส่วนใหญ่ทำมาอีกแล้ว...ดังนั้นเราต้องค้นหาวิธีของตัวเราเองที่จะลดระบบอุมถัมภ์และคอรัปชั่น...
การแบ่งแยกคนผิวสีใน South Africa
กลับมาที่ประเทศไทยเราก็จะเห็นว่าจริงๆแล้วอย่างระบบอุปถัมป์นี้ในไทยเองก็เริ่มลดลงเช่นกันนะครับโดยเฉพาะในสังคมเมืองเนื่องจากคนมีการศึกษาสูงขึ้น พึ่งตนเองได้ และมีความเป็นปัจเจกมากขึ้น.. แต่ระบบอุปถัมภ์ยังคงแข็งแกร่งอยู่ในสังคมชนบทหรือสังคมตามหัวเมืองขนาดเล็กลงมา....
โดยส่วนตัวระบบอุปถัมภ์ก็ไม่ได้แย่ไปซะหมดนะครับเพราะผมว่าระบบนี้ก็มีข้อดีอยู่ถ้าคนอุปถัมภ์มีความเป็นผู้นำและคาดหวังให้ชุมชนเจริญ... ระบบนี้อาจทำให้สังคมดีได้เช่นกัน...
นอกจากระบบอุปถัมภ์แล้วประเทศไทยเรายังมีวัฒนธรรมเห็นอกเห็นใจ วัฒนธรรมพวกพ้อง วัฒนธรรมเกรงใจ วัฒนธรรมช่วยเหลือกัน วัฒนธรรมรักสนุก วัฒนธรรมสบายๆ วัฒนธรรมเคารพผู้ใหญ่ และวัฒนธรรมช่างมันเถอะ
แม่สายเชียงราย
ซึ่งเป็นวัฒนธรรมที่ดีมากๆอยู่นะครับเพราะเป็นวัฒนธรรมที่ทำประเทศไทยเป็นประเทศที่อยู่แล้วสบายใจและช่วยเหลือกันรวมถึงเคารพผู้อื่นโดยใจจริง
ภาพจาก OK Nation
หลายท่านที่เคยไปใช้ชีวิตในประเทศพัฒนาแล้วสิ่งที่จะเห็นได้ชัดก็คือ "ความช่วยเหลือเกื้อกูล"น้อยกว่ามากเนื่องจากผู้คนมีความเป็นปัจจเจกสูงก็เลยทำให้มองข้ามความช่วยเหลือเกื้อกูล...ซึ่งต่างจากสังคมประเทศไทยเรามากซึ่งมีความเกื้อกูลสูงมากกัน
วัดอรุณกับเบอร์ลินโดม
แต่วัฒนธรรมเหล่านี้ถ้าไม่มีสมดุลก็จะทำให้เกิดขาดความเป็นระเบียบ ไม่พึ่งตนเอง มองความสบายส่วนตนเป็นหลัก และไม่ค่อยคิดถึงส่วนรวม ดังนั้นพอการเกิดภาวะไม่สมดุลนี้เองก็ทำให้คนมักละเลยและไม่เคารพกฎหมายและประกอบกับวัฒนธรรมเห็นอกเห็นใจซึ่งทำให้การบังคับใช้กฎหมายเป็นไปได้ยากขึ้น..และคอรัปชั่นและการให้สินบนก็ตามมาโดยง่าย
ปัญหาคือเราจะรักษาสมดุลของวัฒนธรรมที่ดีงามได้อย่างไรโดยไม่ให้สูญเสียความเป็นระเบียบของสังคม และเราควรจะทำอย่างไรเพื่อจะเพิ่มทัศนคติในการมองสังคมส่วนรวมให้มากขึ้นด้วย
โดยสรุปก็จะเห็นว่าการแก้ปัญหาคอรัปชั่นของบ้านเราให้ลดลงอาจจะต้องหารูปแบบของตัวเองโดยเฉพาะต้องทำให้ระบบอุปถัมภ์ลดลง คนลดภาวะการพึ่งพิงของผู้อุปถัมภ์และนักการเมืองแต่ยังดำรงไว้ซึ่งวัฒนธรรมดีๆแบบให้มีสมดุล..
นั่นคงต้องกลับมาแก้ที่ระบบ "การศึกษา" และ "ความเหลื่อมล้ำ" ครับผมว่า....
ภาพจาก google
2. ปัญหาเรื่องการพัฒนาของเทคโนโลยีและการศึกษา
เมื่อมาถึงเรื่องการศึกษา...จริงๆแล้วประเทศไทยเราก็มีแหล่งความรู้และภูมิปัญญาดั้งเดิมมากมายของตัวเองทั้งทางด้านการเกษตร การอาหารและการเเพทย์ (แผนไทย) แต่โบราณนานมาซึ่งก็มีประโยชน์กับเทคโนโลยีสมัยใหม่ได้ นอกจากนี้ความรู้เชิงปรัชญาของพุทธศาสนาอย่าง
อิทธิบาท 4 พละ 5 และอื่นๆ ก็น่าช่วยทำให้พัฒนาคนให้มีศักยภาพได้ไม่ยาก...
นอกจากนี้เรายังได้รับวิทยาการสมัยใหม่มานานพอตัวจนได้เป็นผู้ผลิตและส่งออกชิ้นส่วนรถยนต์ อุปกรณ์ไฟฟ้า เครื่องประดับ รวมถึงอุตสาหกรรมอาหารเป็นอันดับต้นๆ ของโลก
"แล้วทำไมการศึกษาเราถึงยังไม่ดีพอ"....นั่นเราคงต้องมามองที่
-สถาบันและระบบการศึกษาและการเรียนรู้??
-สถาบันครอบครัว ??
-สถาบันและระบบสื่อสารมวลชน ??
-สถาบันและระบบการเมือง ??
และเราอาจจะต้องมาดูต้นแบบประเทศที่พึ่งมาเป็นประเทศพัฒนาแล้วหลังยุคล่าอาณานิคมเช่น เกาหลีใต้ ไต้หวัน สิงคโปร์ อิสราเอล และ โปเเลนด์ เป็นต้น ว่าเขากลายมาเป็นประเทศพัฒนาแล้วได้อย่างไร รวมถึงเข้าใจว่าประเทศที่เคยเพัฒนาแล้วอย่างอาร์เจนติน่า และอาฟริกาใต้ กลับกลายไปเป็นประเทศกำลังพัฒนาได้อย่างไรแล้วนำมาเรียนรู้หรือเปล่า??
ซึ่งผมคงจะมาเล่าต่อในตอนต่อไปนะครับ😁😁
Tel Aviv, Israel- Seoul, South Korea- Taipei, Taiwan and Singapore
#wornstory
โฆษณา