เรื่องเล่าหมาเฝ้าประตู
ตอนที่ 4
จากตอนที่ 3
ในช่วงแรก พะโล้ ก็จะเดินสำรวจ ไปรอบๆ ตามประสาที่ยังไม่คุ้นเคยกับพื้นที่แต่พอไม่เกินเที่ยงวัน ออกมาดูกี่รอบ พะโล้ ก็จะนอนเฝ้าหน้าประตูทุกครั้ง
เวลาผ่านไป กระทั่งถึงเดือนธันวาคม เดือนธันวาคมก็อยู่ในช่วงฤดูหนาวพอดี
Cr: sWiTched
พะโล้ ก็อายุย่างเข้า 3 เดือนแล้ว ด้วยที่เป็นลูกหมาที่กำลังเรียนรู้ พฤคิกรรมของ พะโล้ เริ่มเปลี่ยนไปเริ่มกัดแทะทุกอย่างที่สามารถกัดแทะได้ ประเด็นไม่ได้อยู่ที่กัดแทะสิ่งของที่บ้านเท่านั้น
แ่ต่ พะโล้ กัดแทะทุกอย่างที่บ้านหลัง ข้างๆ ที่อยู่ติดกันด้วย !!!!!!!
Cr: sWiTched
แต่ในช่วงแรกๆ บ้านข้างๆ ก็บอกว่า
"หมาเด็กก็เป็นแบบนี้ทุกตัว ไม่เป็นไร เดี๋ยวมันก็เลิก"
ในใจพ่อคิดว่า จริงหรือ?????????????????????
และวันแห่งการตัดสินชะตาชีวิตของ พะโล้ ก็มาถึง
เนื่องจาก พ่อ ต้องเดินทาง ไปทำธุระสำคัญ ที่กรุงเทพฯ
พ่อไปหาน้องที่อยู่ข้างบ้าน เพื่อ ฝากฝัง พะโล้ ไว้สัก 3-4 วัน
และบอกถึงเหตุผลที่มาฝาก พะโล้ ไว้
เนื่องจาก พ่อ ต้องไปเป็นกรรมการสอบป้องกันวิทยานิพนธ์ ของนักศึกษาปริญญาเอก ที่เป็นลูกศิษย์ของพ่อ ในวันที่ 16 ธันวาคม 2560
ซึ่ง พ่อ แม่และน้องขิม จะเดินทางในช่วงเช้าวันที่ 15 ธันวาคม 2560
ซึ่งน้องข้างบ้านก็รู้จักลูกศิษย์ของพ่อ เพราะตอนที่ลูกศิษย์ของพ่อ มาทำงานวิจัยและเก็บข้อมูลงานวิจัยที่บ้าน น้องข้างบ้านก็ยังเคยมาพูดคุยกัน
Cr: sWiTched
แต่ด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่บ่งบอกถึงความเหนื่อยใจกับพะโล้ ซึ่งพ่อเห็นและได้ยินน้ำเสียงพอเข้าใจถึงความรู้สึกของน้องข้างบ้านดี
แต่ในเมื่อธุระที่ต้องไป สำคัญกับลูกศิษย์ของพ่อมาก
น้องข้างบ้านรับปากว่าจะคอยให้อาหาร พะโล้ ตามเวลาที่มันเคยกิน
พ่อยิ้มและกล่าวคำ ขอบใจ กับน้องข้างบ้าน
ช่วงเช้าที่เดินทางเพื่อเข้า กรุงเทพฯ พอดีกับวันที่ "พี่ตูน วิ่งผ่านหน้าบ้าน" ในช่วงเช้ามืดพอดี ประมาณ ตี 5 (ดูที่รถสีแดง บอกเวลาและระยะทาง)
พ่อ แม่และน้องขิมเลยรอให้กำลังใจ พี่ตูน ก่อนเดินทาง แต่ในช่วงที่รอ
พี่ตูน วิ่งผ่าน ก็มีผู้คนมายืนรอเต็มไปหมดเลย เพราะช่วงหน้าบ้านเป็นที่กลับรถ (U-Turn) บนถนนพหลโยธินและไฟ้ถนนสว่างไสวพอสมควร
Cr: sWiTched
พะโล้ วิ่งออกมาที่หน้าบ้านและเห่าคนที่มายืนรอ พี่ตูน ทำให้ พ่อ ต้องรีบอุ้ม พะโล้ กลับเข้าไปในบริเวณบ้าน และตีก้นไป 2-3 ที หลังจากนั้น พะโล้ ก็ไม่ออกมาอีก
Cr: sWiTched
สักครู่ พี่ตูนก็วิ่งผ่านมาแล้ว ผู้คนก็เข้าไปให้กำลังใจและขอถ่ายรูปอยู่สักพักหนึ่ง พี่ตูนก็วิ่ง ผ่านหน้าบ้านมุ่งหน้าสู่จังหวัดตาก ต่อไป
Cr: sWiTched
ช่วงเที่ยง พ่อ แม่และน้องขิม เดินทางถึง กรุงเทพฯ
ระหว่างกินข้าวกลางวันกัน นึกขึ้นได้เลยโทรหาน้องข้างบ้าน สอบถามถึง พะโล้ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง
น้องข้างบ้านบอกด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ ว่า ตั้งแต่เช้ามา พะโล้ สร้างาีระกรรมหลายเรื่อง กัดรองเท้า รากผ้าห่มที่ตากไว้ที่ราวผ้าลงมากัดเล่น ฯ
พ่อบอกขอโทษผ่านโทรศัพท์ และพูดต่อว่าประนีประนอมให้พะโล้มันหน่อยนะ เดี๋ยวกลับไปจะดูว่ามีอะไรเสียหายบ้างและจะชดใช้ให้
สักพักพ่อวางสายพร้อมทั้งส่ายหน้าด้วยความเซ็งและบ่นพรึมพรำ ว่า ยังไม่ทันข้ามวันเลย พะโล้ สร้างปัญหากับเพื่อนบ้านซะแล้ว
หลังจากเสร็จธุระ พ่อ แม่และน้องขิม กลับถึงบ้านในอีก 3 วัน ต่อมา
ช่วงเย็นก็ไปสะสางปัญหาที่เจ้า พะโล้ ก่อไว้
แต่ยังดีที่น้าที่เป็นพ่อของน้องข้างบ้านยังไม่โมโหเท่่าไร ยังบอกว่าไม่เป็นไร พะโล้ ยังเป็นหมาเด็กอยู่
พ่อฟังแล้วนึกในใจ ไม่โกรธ จริงๆ อ่ะ ?????????????????????
เดี๋ยวตอนหน้ามาดูกันว่า จะแก้ปัญหาที่เจ้าพะโล้ มันสร้างขึ้น กันอย่างไรครับ
ฝากกดติดตาม กดไลค์กดแชร์ ด้วยนะครับ
sWiTched
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
