ทั้งทั้งที่จริงๆแล้วพระอาทิตย์ตกที่เดิมทุกวัน
แต่คนเรากลับชอบดูพระอาทิตย์ตกมาก
ไม่ว่าเราจะไปเที่ยวที่ไหน
เราก็เราก็จะไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่นั่นเสมอ
ในบางครั้งฉันก็คิดนะว่า ในเมื่อสิ่งที่มันเหมือนกันขนาดนี้
ทำไมคนเรายังดั้นด้นไปดูพระอาทิตย์ในหลายหลายที่
ไม่ว่าเราจะไปเที่ยวเชียงใหม่ ปารีส โตเกียว
ทะเล ภูเขา วัด
เราก็ต่างโหยหาช่วงเวลาพระอาทิตย์ตกทั้งสิ้น
ทำไมกันนะ
ถ้าให้ฉันตอบนะเหรอ
ก็คงจะเป็นเพราะว่ามันเหมือนกันแต่ไม่เหมือนกันน่ะสิ
หมายความว่ายังไงนะเหมือนกันแต่ไม่เหมือนกัน
ไม่ว่าพระอาทิตย์จะตกอีกกี่หน
ไม่ว่ามันจะเป็นสถานที่เดิมหรือไม่
ช่วงเวลาเหล่านั้นมันจะไม่กลับมาอีกแล้ว
ไม่ว่าเราจะดูพระอาทิตย์ตกร่วมกับใคร
อยู่คนเดียวหรือไม่ เวลานั้นมันมีหนเดียว
แต่พระอาทิตย์ตกเป็นสัญลักษณ์ของการเริ่มต้น
การเริ่มต้นที่กำลังรอคอยเราอยู่
เธออาจจะสงสัยและถามฉันว่าพระอาทิตย์ตกมันจะเป็นสัญลักษณ์แห่งการเริ่มต้นได้ยังไง
มันต้องเป็นพระอาทิตย์ขึ้นสิ
ฉันก็จะตอบเธอว่า
เธอไม่มีทางลุกขึ้นได้ถ้าเธอไม่ล้มและถ้าเธอไม่ล้ม
เธอจะไม่มีทางพบกับความสวยงามอีกด้านหนึ่งของชีวิต ถามว่ามันเป็นอย่างนั้นได้ยังไงเราจะรู้สึกดีกับการล้มของเราได้ยังไง?
เราจะรู้สึกดีได้ยังไงถ้าเราเจ็บเราก็บอกความล้มเหลวหรือความไม่พึงประสงค์ทั้งหลายในชีวิต
เราก็จะบอกเธอว่าถ้าเธอไม่ล้มเธอก็จะไม่รู้ว่าการที่เธอเดินได้อย่างปกตินั้นน่ะมันพิเศษ
การที่เธอใช้ชีวิตได้อย่างธรรมดามันคือความพิเศษ
เธอไม่ได้ต้องการความพิเศษไปมากกว่านี้ ถ้าเธอเคยล้ม เธอจะรู้สึกว่าทุกสิ่งที่เธอมีมันพิเศษอยู่แล้ว
ถ้าถามว่าทำไมพระอาทิตย์ขึ้นพระอาทิตย์ตกมันถึงพิเศษก็เพราะว่ามันขึ้นและตกทุกวันน่ะสิมันถึงพิเศษ
แล้วถ้ามันไม่เคยตกมาก่อนมันก็ขึ้นไม่ได้เช่นกัน
ถ้ามันไม่เป็นอย่างนั้นแล้วมันก็คงไม่ได้พิเศษอย่างทุกวันนี้
มันเกิดขึ้นแบบธรรมดา จนมัน พิเศษ ยังไงล่ะ
อาจจะเหมือนกับเธอก็ได้นะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
