3 ธ.ค. 2019 เวลา 08:19 • ความคิดเห็น
"เมืองอมร ตอนจบ"
หนังสือเล่มนี้ เขียนโดย คุณปองวุฒิ รุจิระชาคร
ชื่อหนังสือว่า "เงาแรกและแสงสุดท้าย"
ได้รับรางวัลพานแว่นฟ้าประจำปี พ.ศ. 2555
ผู้มีอำนาจจากต่างดวงดาวแลกเปลี่ยนรอยยิ้มกันด้วยความชื่นมื่น ต่างเข้าใจนัยยะแอบแฝงในประโยคยืนดีนั้น
ทั้งสองฝ่ายช่วยกันกอบโกยงบประมาณโครงการอภิมหากาแล็กซี่เข้ากระเป๋าตัวเองและเพื่อนพ้องอย่างอิ่มหนำโดยไม่มีใครล่วงรู้ และยังคิดร่วมมือในโครงการอื่นๆ อีกในอนาคตข้างหน้า
พอถึงเวลาพิธีการ นายกสมาคมทางช้างเผือกขึ้นกล่าวเปิดงาน แถลงจุดประสงค์และประโยชน์ของโครงการเรียบร้อยแล้วจึงกล่าวเชิญนายกรัฐมนตรีและผู้นำของสองดาวที่รับผิดชอบร่วมกันขึ้นมากดปุ่มเหนือแท่นหินยิปซัมก่อนทางเข้าสถานี เพื่อเปิดการทำงานของสถานีอวกาศอย่างเป็นทางการ
เทพสิงห์เองก็ขึ้นไปบนเวทีด้วย เขายืนอยู่ข้างๆ ท่านชาตรี ขณะผู้นำสองประเทศกดปุ่มพร้อมกันโดยใบหน้ายิ้มแย้ม
ทันทีที่ปุ่มถูกกด บริเวณสถานีอวกาศที่เคยมีเพียงแสงไฟสลัวสีฟ้าอ่อนกลับสว่างไสวในพริบตา
ลำแสงเจิดจ้าถูกยิงขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศ เพื่อเชื่อมต่อกับสถานีอวกาศปลายทาง ลำแสงกลายเป็นสีรุ่งสวยสดตลอดแนวทาง เรียกเสียงฮือฮายิ่งกว่าเดิมจากผู้สังเกตการณ์ทั้งหลาย
ท่านผู้นำยืนค้างอยู่หน้าสถานี ตั้งท่าให้นักข่าวจากสารพัดสำนักถ่ายภาพเป็นที่ระลึก มีเสียงประกาศจากโฆษกว่าโครงการเรนโบว์โรดสำเร็จลงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว นักข่าวต่างแย่งกันยกมือเตรียมถามคำถามแก่ท่านผู้นำ
ยังไม่ทันที่ใครจะเป็นฝ่ายตอบ เสียงเสียดแหลมราวระเบิดก็ดังขึ้นจากรอบทิศทาง
เมืองอมร
ผู้คนต่างพากันกรีดร้องด้วยความตระหนก ต่างมองเห็นอย่างชัดเจนถึงต้นเหตุแห่งเสียงดังสนั่นหวั่นไหวนั้น
ตัวอาคารสถานีใหญ่โตสวยงามเริ่มสั่นอย่างรุนแรง แสงสีรุ้งวูบดับทันใด เหลือเพียงแสงสลัวดังเดิม ไม่ต่างจากสถานีร้าง ตามมาด้วยรอยปริร้าวของอาคาร กระจกกรุโดยรอบแตกเป็นเสี่ยงๆ ร่วงหล่นลงใส่กลุ่มผู้คนซึ่งพากันหนีตายอย่างอลหม่าน
นายกรัฐมนตรียืนนิ่งอ้าปากค้าง เช่นเดียวกับรัฐมนตรีเทพสิงห์ที่ตอนนี้ทำหน้าเลิกลั่กหันมองผู้นำโยวาด้วยสายตาตื่นตระหนก ขาแข็งก้าวไม่ออก รู้ทันทีว่าเหตุร้ายที่เกิดขึ้นมีสาเหตุมาจากการทุจริตภายใต้เงื้อมมือของพวกเขา
อาคารสถานีที่ร่วมมือกันโกงสเป็คก่อสร้าง เลือกใช้วัสดุคุณภาพต่ำ ทำให้ไม่สามารถรองรับยานอวกาศขนาดใหญ่ได้นาน ขนาดยังไม่ได้เริ่มใช้งานเดินทางจริง ยังถล่มทลายไม่เป็นท่า
วินาทีนั้น เทพสิงห์กวาดตามองฝูงชน ไม่มีคนอยู่แล้ว ประจักษ์พยานความยิ่งใหญ่ของสองดวงดาวต่างหนีตายกันอุตลุด
ทุกอย่างพังไปพร้อมกับชื่อเสียงของพวกเขา คราวนี้ได้เป็นข่าวดังทั่วจักรวาล งามหน้าจริงๆ
พนักงานรักษาความปลอดภัยพยายามเข้ามาอารักขา ดึงตัวพวกเขาออกจากพื้นที่เสี่ยงอันตราย หากสายไปเสียแล้ว อาคารสถานีโอ่อ่าถล่มลงต่อหน้าต่อตา
เศษอิฐ หิน ปูน ทราย หล่นทับร่างของรัฐมนตรีกระทรวงคมนาคม รวมถึงท่านนายกฯ และผู้นำต่างดาวด้วย บางส่วนกระเด็นเข้าปากที่เปิดอ้ากว้างเพราะความตกใจของเขาเข้าเต็มที่จนสำลัก
สมกับที่เขาอยากบริโภคมันเข้าไปนัก
..........จบ..........
เป็นยังไงบ้าง? หลังจากได้อ่านเรื่องราวและสำนวนการเสียดสีสังคมของนักเขียนที่ชื่อว่า ปองวุฒิ รุจิระชาคร สุดยอดเลยไหมล่ะ
หนังสือ"เงาแรกและแสงสุดท้าย" ยังมีบทความเรื่องราวอื่นๆ อีกนะ สนุกๆ ทั้งนั้นเลย เห็ดขอแนะนำให้ไปหาอ่าน
แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้จะยังหาซื้อได้อยู่หรือเปล่านะครับ เพราะหนังสือก็ออกมานานแล้ว (ลืมไปว่าตัวเองก็รื้อมาจากชั้นหนังสือเหมือนกัน)
ถ้าใครชอบก็ฝากกดไลค์ กดแชร์ด้วยนะครับ แล้วเห็ดจะหาเรื่องราวอื่นๆ มาแชร์อีก ถ้าทุกคนยังอยากให้ทำนะ
เห็ดก็จะทำให้อย่าไม่มีอิดออดหรืองอแง

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา