28 พ.ย. 2019 เวลา 01:04 • บันเทิง
22. ปรมาจารย์ ผู้ตรวจทานวาระ… (2)
เมื่อฝึกปฏิบัติจนคล่อง จิตของเล็กก็จะบอกให้รู้ว่า ตัวเราต้องมีหน้าที่ในการสอนการปฏิบัติให้กับผู้อื่น โดยที่เล็กจะอาศัยวิธีการแทรกจิตของเล็กกับของอีกคนหนึ่ง โดยที่บุคคลคนนั้น จะไม่เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเรา เบื้องบนจะเป็นผู้กำหนดว่า จะให้เล็กสอนปฏิบัติให้กับผู้ใดบ้าง พูดให้เข้าใจง่าย ก็คือ สอนสมาธิโดยสื่อสารทางโทรจิต การที่เล็กจะสอนการปฏิบัติให้เจริญรุดหน้าไปได้นั้น ผู้ที่เรียนทางจิตจะต้องสามารถเห็นเล็กได้ทางจิต (นิมิตแจ่มใส) และจิตของเขากับจิตของเล็กจะต้องสามารถรับกันได้ คือ คนที่เรียนทางจิตต้องสามารถเห็นตัวผู้สอนได้ ในขณะที่ผู้เรียนทำสมาธิอยู่ จิตของเล็กจะรับรู้ได้ทันทีว่า ถึงเวลาที่จะต้องไปสอนแล้ว
ตัวของเล็กองจะมี 2 กาย กายหยาบที่เป็นมนุษย์ เป็นผู้หญิง ส่วนกายละเอียด(กายทิพย์) ที่อยู่บนสวรรค์จะเป็นผู้ชาย กายละเอียดมีหน้าที่ในการสอนธรรมมะ โดยจะเป็นการสอนทางจิตให้กับผู้ปฎิบัติธรรมที่มีวาระเนื่องกัน ในกรณีที่มีการสอนธรรมมากกว่า 1 คน ในเวลาเดียวกัน เล็กต้องนำจิตที่อยู่ในกายหยาบไปรวมตัวกับจิตในกายละเอียด เพื่อจะได้ส่งกระแสพลังได้เต็มที่ 100 % และขณะที่เล็กถอดจิตจากกายหยาบขึ้นไปช่วยกายละเอียด ขณะนั้นทางเบี้องบนจะส่งเทวดามาแฝงในกายสังขารของเล็ก เพื่อปฎิบัติภารกิจของความเป็นมนุษย์ได้ตามปกติ โดยที่บุคคลอื่นจะไม่มีวันทราบ เพราะกิริยา ท่าทาง นิสัยใจคอ จะเหมือนเล้กในยามปกติทุกประการ
“เท่าที่รู้วิชาสมาธิของพวกหนู เป็นแบบสมถกรรมฐาน ซึ่งหลายคนบอกว่า เป็นสายที่ต้องระมัดระวัง เพราะทำไปแล้วจะติดฤทธิ์ติดเดช บางคนอาจจะหลงทางไปเลย ที่สำคัญเขาบอกว่า สายนี้ไม่ใช่สายพระพุทธเจ้า ปฏิบัติยังไงก็ไม่ไปถึงนิพพาน” เป็นความสงสัยที่ติดอยู่ที่ริมฝีปากมาตั้งแต่เริ่มคุยกับเด็กๆ เหล่านี้
“ค่ะ วิชาสมาธิมีมากมายหลายสาย สายดำ สายขาว แต่สำหรับหนูเป้าหมายการปฎิบัติไม่ใช่อยากนิพพาน เพราะถ้าเราอยากก็มีกิเลสแล้ว เพราะฉะนั้นจะดูแค่ว่า เราทำแล้วมีความสุขขึ้นไหม โกรธน้อยลงไหม หลงมัวเมาไปกับกิเลสน้อยลงหรือเปล่า ถ้าคำตอบที่ได้คือ ใช่ ก็ปฎิบัติไปเรื่อยๆ
เรื่องหลงทางนี่ คนอื่นหนูไม่รู้ แต่สำหรับสิ่งพิเศษที่มี เราไม่ได้อยากมี ไม่อยากเห็น
ไม่เคยอ้อนวอนขอให้เห็น ให้มีอะไรพิเศษกว่าคนอื่น เมื่อเราไม่ยึดติดกับอะไร การปรุงแต่งก็ไม่เกิด สิ่งที่เห็นเมื่อเห็นแล้วไม่ได้รู้สึกอะไร เท่านั้นก็จบค่ะ” เล็กตอบ
“แล้วสำหรับคนที่หลงทางไปแล้วจะทำอย่างไรล่ะ” ผมถามต่อ
“วิธีการแนะนำของหนู ก็จะดูว่าคนๆ นั้นแนะนำได้ไหม ถ้าได้เราก็ชี้ให้เขาเห็นว่าถึงกฎไตรลักษณ์ แต่บางคนที่อารมณ์กำลังแรง หนูจะไม่เอาเรือไปขวาง เพราะสอนไปตอนนั้น เขาก็คงไม่ฟัง คนแบบนี้ต้องได้รับบทเรียนก่อน พอสำนึกได้แล้วเขาก็จะหลุดพรวดๆ เลย”
“แล้วช่วงนั้นได้ไปเที่ยวสวรรค์ หรือนรก หรือเปล่า” ผมถาม
เล็กนิ่งไปนิดแล้วตอบ “ก็มีบ้าง”
ผมซักต่อ “แล้วระหว่างสวรรค์ กับนรก เล็กชอบไปที่ไหนมากกว่ากันครับ” ผมสงสัย
“ถ้าอยากเข้าถึงธรรมก็ต้องไปดูนรกค่ะ ล่าสุดที่ไปเที่ยวมา เป็นนรกขุมที่ 7 เรียกว่า ธุสะนรก”
นรกขุมนี้ จะมีแม่น้ำที่ใสมาก สะอาดมาก ใสแจ๋วเป็นแม่น้ำใหญ่น่ารื่นรมย์เหลือเกิน พวกสัตว์นรกจากขุมอื่นๆ ที่ถูกไฟเผาผลาญ จะรู้สึกกระหายอยากดื่ม กิน อาบน้ำ เป็นอย่างมาก เมื่อเดินมาใกล้ถึงนรกขุมนี้ พอเห็นน้ำใสสะอาดมีความเย็น คิดว่าเย็นดี
ี (ต่อ)
โฆษณา