29 พ.ย. 2019 เวลา 00:00 • ไลฟ์สไตล์
[ รัก . ทาง . ไกล ]
เสียงจอแจในห้องซาลง เมื่อดนตรีโน้ตแรกดังขึ้น
หนุ่มสาวคู่หนึ่งในชุดแต่งกายแบบเต็มยศ
เดินเข้ามาในห้องจัดงานอย่างช้า ๆ
อาจจะเพราะความประหม่า หรือชุดแสนสวย
ที่ยาวกรอมพื้น ทำให้หญิงสาวเดินสะดุด
ชายกระโปรงของตนเอง
ดีที่มือข้างหนึ่งของเธอนั้น
คล้องแขนฝ่ายชายอยู่ จึงพ้นจังหวะ
หน้าคะมำไปได้อย่างหวุดหวิด
ชายหนุ่มช่วยจัดชายกระโปรงให้เข้าที่
ทั้งคู่ประสานสายตากัน
แล้วรอยยิ้มอันเปี่ยมสุข
ก็แผ่ออกมาบนใบหน้าของทั้งสอง
ก่อนเริ่มออกเดินอีกครั้ง
.
.
.
จู่ ๆ ขอบตาผมก็รู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมา...
[ หนึ่งเดือนก่อนหน้า ]
“ตกลงมีใครไปงานแต่งคิทบ้าง”
ข้อความในแชทเด้งขึ้นมา เตือนให้สมาชิกในห้อง
รู้ว่าวันสำคัญของใครคนหนึ่งกำลังใกล้เข้ามา
‘คิท’ คือเพื่อนสมัยเรียนของพวกเรา
เธอพบรักกับหนุ่มต่างชาติ
ผ่านการแนะนำของคนรู้จัก
ตลอดระยะเวลาสามปีที่คบหากับ ‘เรย์’
ความรักของทั้งคู่ อยู่ห่างกันร่วมพันไมล์
แม้จะวีดิโอคอลล์หากันทุกวัน
แชทตลอดเวลาที่ตื่น
แต่โอกาสที่ได้พบเจอกันจริง ๆ
มีเพียงสองครั้งเท่านั้นเอง
เมื่อใครเลียบ ๆ เคียง ๆ ถามเธอว่า
ทำไมจึงตัดสินใจแต่งงาน
กับคนที่เคยเจอหน้าเพียงสองครั้ง
คิทยิ้มและตอบสั้น ๆ ว่า
เรย์ คือ ‘โซลเมท’ ของเธอ
หลาย ๆ คน ได้แต่ยิ้มเมื่อได้ฟัง
และไม่ถามต่อ
แต่ผมรู้ว่าเบื้องหลังของคำว่าโซลเมท
ที่คิทพูดถึงนั้น ได้ผ่านอะไรมาบ้าง...
สามปีที่คิทและเรย์คบหาดูใจกันแบบระยะไกล
เป็นสามปีที่ผมได้รับฟังเรื่องราวของเรย์
ในมุมต่าง ๆ จากคำบอกเล่าของเธอมาตลอด
รวมถึงความกังวลกับอนาคต
ของความสัมพันธ์ทางไกลนี้
หลายต่อหลายครั้ง...
เธอปรึกษาผมว่าจะทำอย่างไรดี
จะดีกว่าไหม หากเลือกยุติความสัมพันธ์นี้ลง
เพื่อที่ต่างฝ่ายจะได้มีอิสระ
และคบหากับคนที่สามารถอยู่ดูแลใกล้ชิดกันแทน
ส่วนใหญ่ผมก็ได้แต่รับฟัง เพราะเรื่องนี้ผมรู้ว่า
คนที่จะตอบคำถามได้ดีที่สุด
คือตัวเธอเอง
จนวันหนึ่ง เบอร์ของคิทก็ได้ปรากฎ
บนหน้าจอโทรศัพท์ของผมเหมือนเช่นเคย
แต่ครั้งนี้เสียงที่ปลายสายฟังดูแปลกไป...
“เรากำลังจะแต่งงานนะ”
ผมตกใจเล็กน้อย
แต่ก็หยอกเธอว่า จะแต่งกับใครล่ะ
ทั้ง ๆ ที่พอจะเดาได้ว่า
เจ้าบ่าวของเธอนั้นคือเรย์อย่างแน่นอน
“ถามได้ไหม ทำไมถึงตัดสินใจได้”
แม้ว่าจะไม่สามารถเห็นสีหน้าของคิท
ผ่านทางโทรศัพท์
แต่ผมก็รู้อีกนั่นแหละ...ว่าเธอกำลังยิ้มอยู่
“จำได้มั้ย...ครั้งสุดท้ายที่ฉันโทรหาแก
ฉันกลับไปคุยกับเรย์ ตั้งใจว่าจะตัดใจให้ได้
ปรากฏว่าสุดท้าย เราร้องไห้ด้วยกันทั้งคู่
ตอนนั้นเลยเข้าใจ
ว่าอนาคตข้างหน้า..ไม่ว่าจะยังไง
เราก็อยากมีกันและกันตลอดไป”
คำตอบของเธอเล่นเอาผมไปไม่ถูก
ได้แต่ตอบสั้น ๆ ออกไป
“ยินดีด้วยว่ะ คิท
แต่งเมื่อไรชวนไปงานด้วยนะเว้ย”
จากคำสัญญาในวันนั้น
ทำให้ผมมายืนอยู่ในงานแต่งงาน
ที่จัดขึ้นในต่างแดนวันนี้...
[ อาฟเตอร์ ปาร์ตี้ ]
คิทและเรย์ พูดคุยยิ้มแย้มสนุกสนาน
กับแขกเหรื่อที่มาร่วมแสดงความยินดี
เพื่อนๆ และญาติพี่น้องของทั้งสองฝ่าย
เริ่มทยอยกลับไปพักผ่อน
เหลือเพียงเพื่อนสนิทราวๆ สิบกว่าคน
รวมถึงตัวผมเอง บ้างก็สนุกสนานไปกับการเต้น
ตามจังหวะดนตรี บ้างก็พูดคุยกันแบบออกรส
เรย์ ยื่นมือขวาออกมาสัมผัสมือผมอย่างเป็นมิตร
“ขอบคุณมากที่มางาน คิทดีใจมากนะ”
ผมมองไปที่คิท เธอกำลังหัวเราะสนุกสนาน
อยู่กับแก๊งเพื่อนสาวจากไทย
“ผมก็ดีใจที่ได้มา ยินดีด้วยนะครับ
คิทเล่าเรื่องดี ๆ ของคุณให้ผมฟังเยอะเลย
โดยเฉพาะที่คุณสองคนเป็นโซลเมทกัน”
รอยยิ้มกว้างปรากฎขึ้น
บนใบหน้าที่ดูคมคายของเรย์
เขาเอื้อมมือมาตบบ่าผมเบา ๆ พร้อมพูดว่า
“Thanks man. You are her soulmate too.”
เพลงจากวงดนตรีดังขึ้นอีกครั้ง
คราวนี้เป็นเพลงบัลลาด
เรย์ลุกขึ้นเดินไปหาคิท เพื่อขอเธอเต้นรำ
ผมมองดูร่างทั้งสองขยับช้า ๆ ตามจังหวะเพลง
แสงไฟสลัวที่ส่องลงมา ชวนให้นึกถึง
ตอนจบของหนังโรแมนติกสักเรื่อง
แต่นี่คือโลกแห่งความจริง
และเส้นทางของทั้งคู่นั้นเพิ่งเริ่มต้น
ขอบคุณความรัก ที่นำพาคนทั้งสองมาพบกัน
ขอบคุณคิทและเรย์ ที่ทำให้คำว่า ‘รัก’
มีความหมายลึกซึ้งเพิ่มขึ้นในใจของผม…
🎵"'Cause all of me
Loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me
I'll give my all to you
You're my end and my beginning
Even when I lose I'm winning
'Cause I give you all, all of me
And you give me all, all of you"🎶
#แด่คิทและเรย์
เนื่องในวันครบรอบแต่งงานปีที่สอง
Happy anniversary!
🎵 ฟังเพลง “All of Me”
โดย John Legend ได้ที่นี่ 👇
เพจ ‘ให้เพลงพาไป’ จะพาคุณเดินหน้า
ย้อนเวลาไปสู่ห้วงความทรงจำ
ผ่านเพลงประกอบชีวิต
ที่ยังก้องอยู่ในใจ…ทุกครั้งที่คิดถึง
ขอขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้กัน 💙
แล้วพบกันใหม่ในเพลงหน้าครับ 🎶
cr. photo : unsplash.com
โฆษณา