จ.ม. ฉบับนี้ เขียนที่ " Nowhere "
" Nowhere " เป็นเมืองเล็ก ที่ซ่อนตัวอยู่ในเมืองใหญ่ ว่ากันว่า จังหวัดที่ " Nowhere " แอบซ่อนอยู่ อาจจะเป็นเขตปกครองพิเศษในประเทศที่ห่างไกล ที่ไหนสักแห่งหนึ่ง
ภาพของเมือง " Nowhere " เมื่อมองจากมุมสูง
" Nowhere " เป็นเมืองที่มีถนนน้อย แต่ยานพาหนะเยอะแยะ การจราจรที่นี่มักติดขัดตลอดเวลา ผู้คนในเมืองไม่เคยชินกับรถติด แต่เขาก็ใช้ชีวิตกันได้ คนส่วนน้อยที่นี่ เลือกการเดินทางด้วยวิธีเดินเท้า
คุณเชื่อหรือไม่ว่าการเดินทางด้วยเท้า เปลี่ยนชีวิตได้ ?
ไม่เชื่อเหรอ ?
นั่นก็แล้วแต่คุณนะ ...
3 วันที่ผ่านมา ผมเดินกว่า สามหมื่นก้าว ผมเดินช้า ๆ เมื่อผมเหนื่อยล้า ผมก็จะหยุดพัก ให้หายเหนื่อย แล้วก็เดินต่อ เรียบง่ายเช่นนั้น
เดินสามหมื่นก้าว
ในเดือนที่ผ่านมา ผมเดินไปแล้วกว่าแสนก้าว
เดินแสนก้าวในหนึ่งเดือน
ผมไม่รู้เลยว่า ในจำนวนก้าวเหล่านี้ ผมกำลังจะไปไหน ผมอาจกำลังตามหาอะไรบางอย่าง ผมพยายามนึก และสิ่งที่นึกได้ตอนนี้คือ ผมกำลังตามหาสิ่งที่หายไป และผมกำลังใช้เวลาส่วนใหญ่ตามหามัน
ผมเชื่อว่า " เราทุกคน มีบางสิ่งที่หายไป บางคนหาเจอ แต่บางคน ไม่ "
แสนก้าว ในหนึ่งเดือนอาจน้อยไป เพราะมันมีช่วงเวลาที่ผม เดินหลงทาง บางวันผมเดินอย่างจริงจัง บางวันเดินเล่น บางวันเดินเล่นจนหลงทาง แต่ไม่ว่ายังไง ผมก็จะกลับมาที่เมือง " Nowhere " เสมอ
วันหลัง ผมจะมาเล่าให้ฟังนะว่า ว่าผมเดินไปที่ไหนบ้าง คุณก็เล่าให้ผมฟังบางสิ เราจะไม่ตัดสินกัน เหมือนที่ผมไม่ตัดสินคุณ
ป.ล. ที่ " Nowhere " มีประชากรอาศัยอยู่อย่างหนาแน่น แต่แปลกมาก ๆ ที่บ่อยครั้ง ผมมีความคิดว่าผมกำลังเดินอยู่ลำพัง หากอยากรับจดหมายจากผม กดติดตามไว้นะ หากอยากตอบจดหมายผม คอมเม้นไว้ได้นะ ผมสัญญาว่าจะเขียนถึงคุณบ่อย ๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
