7 ธ.ค. 2019 เวลา 10:42 • ไลฟ์สไตล์
🔔🔔🔔กลับมาแล้วค่าาาาาาาา
รู้สึกเหมือนตัวเองหายไปนานเลย
แอดหายไปรับปริญญามาค่ะ
รับจริงวันที่3 ธ.ค. เพิ่งจะกลับกทม.มาเย็นวันที่ 4
แต่ด้วยช่วงรับปริญญาอากาศเปลี่ยนเร็ว
บวกกับพักผ่อนน้อยทำให้แอดไม่สบายอีกแล้ว
ช่วงนี้ขยันป่วยซะเหลือเกิน เกือบจะวัดไข้ไม่ผ่านอดรับปริญญาซะแล้ว แต่ก็ผ่านนะต้องใช้
เครื่องวัดไข้ถึง3เครื่องนู่นแหนะ ความจริงก็มีไข้นั่นแหละ แต่ก็โชคดีที่วัดผ่าน2 เครื่องไม่งั้นคงต้องเสียใจและเสียดายมากแน่ ๆเลยล่ะค่ะ
ช่วงรับปริญญาเป็นอีกหนึ่งช่วงเวลาแห่ง
ความทรงจำ ที่ได้กลับไปใส่ชุดนิสิตอีกครั้ง
หลังจากที่เรียนจบแล้วก็ไม่ค่อยได้เจอ
เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ช่วงนี้คือการได้กลับมา
เจอกันอีกครั้ง แต่ที่สำคัญเลยคือการได้เจอกับ
ครอบครัวนี่แหละค่ะ หลังจากที่ไม่ได้เจอกัน
นาน7เดือนเลยตั้งแต่ที่แอดมาทำงาน
💞ครอบครัวที่รัก 💞 ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง วันที่ฉันประสบความสำเร็จอีกขั้นของชีวิต รอยยิ้มยินดีแต่งแต้มอยู่บนใบหน้าของคนที่ฉันรัก คนที่คอยให้ความรัก ความห่วงใย ให้กำลังใจและเงินสนับสนุนจนมีวันนี้ได้ ยายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้นั้นด้วยสุขภาพของท่านที่ไม่แข็งแรงบวกกับโรคประจำตัวทำให้ฉันลุ้นเสมอว่าท่านจะอยู่เห็นความสำเร็จนี้ไหม และในวันนี้ท่านก็ยังอยู่ดูความสำเร็จของหลานคนนี้ พ่อแม่ที่เป็นทุกอย่างเหมือนโลกใบหนึ่งของฉันโลกที่เต็มไปด้วยความรักความอบอุ่น น้องชายที่ตอนนี้สูงกว่าฉันแล้ว ฉันจะรอยินดีในวันที่เขาประสบความสำเร็จเหมือนกันแต่ตอนนี้เขายังไม่รู้เลยว่าอนาคตจะเป็นอะไร หวังว่าเขาคงรู้ภายในเร็ววัน
แอดเป็นเด็กสายวิทย์-คณิต
ฐานะที่บ้านก็พออยู่พอกิน
พ่อแม่มีอาชีพเกษตร
ซึ่งแอดก็เหมือนเด็กทั่วไปนั่นแหละ
ที่พ่อแม่อยากให้เป็นหมอ เป็นครู เป็นข้าราชการ
แต่แอดไม่ได้เรียนต่อสายนั้นตามที่พวกท่าน
อยากให้เรียนหรอก ตอนแอดมิทชั่นเลือกคณะก็เลือกตามนั้นอยู่นะแต่ไม่ติด คงเพราะแอดไม่ได้อยากเป็นตั้งแต่แรกเลยไม่ได้ตั้งใจทำข้อสอบ
แต่ที่บ้านแอดก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ ที่ไม่ได้เรียนในคณะที่อยากให้เรียน เพราะสิ่งที่พวกท่านโฟกัสคือไม่ว่าจะเรียนอะไรก็ตามแค่สามารถดูแลตัวเองได้ ดูแลครอบครัวได้แบบไม่ลำบากก็พอ
แล้วคณะที่แอดเรียนคือ
คณะการบัญชีและการจัดการ สาขาการบัญชี ไหน ๆ ก็ขอพูดถึงการเรียนสาขานี้หน่อยละกันค่ะ
แอดเคยได้ยินคนอื่นพูดมาหลายคนนะว่าเรียนบัญชีเหรอง่าย ๆ ใคร ๆก็เรียน แอดเองก็อยากรู้นะ
ว่าคนที่พูดน่ะ เรียนบัญชีไหม ตอนเขาเรียนง่ายจริงหรือเปล่า เพราะสำหรับแอดเรียนบัญชี
ง่ายนิดเดียวที่เหลือเหรอ ยากหมดค่ะ
เพื่อนแอดก็พูดแบบนี้กันทั้งนั้นแหละค่ะ
ถ้าเป็นการบ้านบัญชีข้อนึงใช้เวลาทำอย่างต่ำ3ชั่วโมง หมดกระดาษไปเป็นปึก
ยากสุดคือการทำให้งบดุล ถ้างบไม่ดุลที่ทำมาทั้งหมดก็ไม่มีความหมายต้องทำใหม่จนกว่าจะดุล
แล้วรู้ไหมโจทย์เดียวกันแต่เพื่อนแต่ละคนมีคำตอบที่ดุลไม่เหมือนกัน อ้าวใครถูกล่ะทีนี้
รออาจารย์เฉลยเลย ช่วงทำการบ้านน่ะ
ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ตอนสอบนี่สิ ข้อสอบ
ตั้งหลายข้อให้เวลาทำ 3 ชั่วโมง แล้วส่วนมาก
เป็นข้อสอบปรนัย ตายอย่างเขียด
ถ้าอยากรู้ว่ายากจริงไหมเข้าไปอ่านเพจนี้ได้
เลยค่ะเป็นเพจที่เด็กบัญชีระบายความรู้สึกเกี่ยวกับการเรียน อ่านดูแล้วจะรู้ว่าเด็กบัญชีเรียนอะไรบ้าง ง่ายจริงไหม
นี่คือตึกเรียนคณะที่แอดเรียนอยู่. เครดิตตามภาพ
สาขาบัญชีที่แอดเรียนตอนเข้าปี1
เข้ามาพันกว่าคน ตอนจบรับปริญญา
เฉลี่ยประมาณ7-8ร้อยคน
ส่วนที่เหลือซิ่วไปสาขาอื่นบ้าง
คณะอื่นบ้าง ที่ฮิตสุดคือเข้ามาเรียนบัญชี
จบการจัดการ และเป็นแบบนี้ทุกปี
และคณะแอดเรียนได้ชื่อว่ายืนหนึ่งในเรื่อง
การเรียนอีกคณะหนึ่งในมหาวิทยาลัย
จนมีสโลแกนเช็คอินว่า
"คณะที่ไม่มีวันหยุด นักเรียนชดเชยเป็นเลิศ" อาจารย์ที่ปรึกษาแอดเคยพูดว่าคณะเราน่ะ
เปิดแข่งกับเซเว่น วันหยุดที่ว่างในตารางเรียน
มักจะถูกนำมาใช้ในการนัดเรียนชดเชย
บ้านช่องก็ไม่ค่อยจะได้กลับซะเท่าไหร่
ส่วนมากอาจารย์จะบอกว่าเนื้อหามันเยอะ
เดี๋ยวสอนไม่ทัน ตั้งแต่ปีหนึ่งยันปี4ก็เป็น
แบบนี้ตลอด ตอนอยู่ปี1ก็คิดนะว่าพี่สูงดูว่าง
ดูเรียนสบายจัง พอขึ้นปีสูงมาเรื่อยๆถึงได้รู้ว่า
มันต่างจากที่คิดไว้มากเลย ปี1สบายสุดแล้ว
ภาพผังมหาวิทยาลัยที่แอดเรียนตอนนี้ก็มีตึกสร้างใหม่เพิ่มขึ้นแล้วล่ะ ภาพนี้มันนานละ Cr. www.land.co.th
แอดไม่ใช่เด็กเรียนเท่าไหร่
ใช่ แอดเป็นเด็กกิจกรรม(ตอนเด็กเป็นเด็กเรียนแล้ว โตมาหน่อยเลยเรียนบ้าง เล่นบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทิ้งการเรียนนะคะ )แต่อยู่ในกลุ่มเด็กเรียน
แอดเป็นเด็กกิจกรรม ทั้งเป็นผู้เข้าร่วม
และคณะผู้จัดกิจกรรมเอง
ตั้งแต่ปี1 มีกิจกรรมอะไรแอดก็เข้า
แทบทุกกิจกรรม เท่าที่จะสะดวก
ปี 2-3 ก็เป็นช่วงที่เรียกว่ากิจกรรมเยอะสุด
เพราะแอดเป็นสตาฟรับน้องของคณะและ
มหาลัยด้วย ทำงานสโมสรนิสิตคณะด้วย
ซึ่งกิจกรรมต่างๆที่เกี่ยวกับนิสิตของคณะ
สโมจะเป็นผู้รับผิดชอบ แล้วก็มีออกค่ายต่าง
จังหวัดบ้าง ไปสัมมนาบ้าง
แต่ปี 4 ก็ลดกิจกรรมลงละเพราะเรียนหนัก
งานเยอะ
ทาสีอาคารเรียนตอนไปออกค่าย
แล้วแอดทำกิจกรรมเยอะแบบนี้ที่บ้านไม่ว่าเหรอ?
แอดโชคดีมากที่บ้านไม่ได้บังคับหรือตีกรอบชีวิตให้เลยว่า ต้องเป็นไปแบบไหน แต่จะให้แอดได้ลองทำและเรียนรู้ในสิ่งที่กำลังทำ และไม่ว่าผลจะออกมาเป็นแบบไหนแอดจะต้องยอมรับและจัดการมันให้ได้ ถ้าไม่ไหวจริง ๆ พวกท่านถึงจะยื่นมือเข้ามาช่วย ส่วนการทำกิจกรรมที่บ้านออกแนวสนับสนุนด้วยซ้ำ โดยเฉพาะพ่อ พ่อบอกแอดว่า
⚡อยากทำอะไรก็ทำ กิจกรรมต่างๆน่ะ
ทำเพื่อให้รู้ว่าเขาทำกันยังไง
การเข้าสังคมต้องทำแบบไหน
การรับมือกับคนต้องทำยังไง
ต้องเอาตัวรอด แก้ปัญหาเฉพาะหน้ายังไง
กิจกรรมมันจะสอนให้ลูกรู้อะไรหลาย ๆ
อย่าง มันสอนให้รู้จักวิชาชีวิต
วิชาที่สอนการใช้ชีวิตในสังคมจริง ๆ
ถ้าจะไม่ใช่สังคมที่ใหญ่มาก แต่มันจะเป็น
พื้นฐานที่ดีในกับตัวเราเอง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะ
ทำกิจกรรมจนทิ้งการเรียนนะ แบ่งเวลาให้เป็น⚡
และแอดทำกิจกรรมเยอะจนลูกพี่ลูกน้องพูดว่า
จะทำกิจกรรมเอาโล่เหรอ ซึ่งจริงๆ แอดก็ได้โล่เพราะทำกิจกรรมนะ แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้มันอยู่ไหน
เพราะตอนที่เขาให้ไปรับ แอดไปฝึกงานพอดีเลยให้คนอื่นรับแทนแต่พอถามหาก็ไม่รู้ว่าอยู่ไหน
แต่ก็ช่างมันเถอะ เพราะสิ่งที่แอดได้นอกจาก
โล่หรือเกียรติบัตร มันคือประสบการณ์ที่หา
ไม่ได้จากในห้องเรียน
และเหมือนประสบการณ์ทุกอย่างที่แอดได้
ก็ดูจะไม่ผิดไปจากที่พ่อพูดไว้เท่าไหร่
--เพราะแอดได้รู้จักกับเพื่อน รุ่นพี่ รุ่นน้อง ต่างคณะต่างสาขา
--ได้รู้จักและเรียนรู้การทำงานกับอาจารย์และพี่ ๆ ฝ่ายกิจการนิสิตของคณะ
--ได้รู้ว่ากิจกรรมแต่ละกิจกรรมที่ได้เข้าร่วมตอนปี1 เขาจัดกันยังไง ทำกันยังไง พอได้เป็นส่วนหนึ่งของคนที่จัดกิจกรรม บอกเลยว่ามันหนักมันเหนื่อย
--แต่มันได้เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง การทำงานร่วมกับผู้อื่น ทำงานเป็นทีม การวางแผนงานต่าง ๆ การแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า การรับมือกันคนซึ่งเป็นอะไรที่ยากมาก และอีกหลายอย่าง
---ที่สำคัญคือ การแบ่งเวลาให้เป็น
ปลูกป่า ก็ปลูกในป่าจริงๆตอนนี้ต้นไม้ที่ปลูกจะเป็นยังไงบ้างนะ
เห็นแอดเหมือนเด็กที่ค่อนข้างบ้ากิจกรรมแบบนี้
แอดก็จบ 3 ปีครึ่งนะเออ ตามหลักสูตรที่เรียน
คือเรียน4ปี แต่ก็จัดตารางเรียนแน่นให้เรียนจบเร็วๆ เรียนก็หนัก กิจกรรมแน่น แต่กิจกรรมนี้แอดเลือกที่จะทำมันเอง
เรียนจบมาได้ด้วยเกรดเฉลี่ย 3 ต้นๆ
ก็ถือว่าพอใจแหละ แต่ถ้าแบ่งจัดการเวลา
เรียงลำดับความสำคัญให้ดีกว่านี้ ใส่ใจเรียน
มากกว่านี้เกรดเฉลี่ยอาจจะสวยกว่านี้ก็ได้
แต่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป เพราะแอดเอง
ก็ไม่ได้เสียใจในสิ่งที่เลือกทำไปแล้ว
และมันทำให้แอดคิดว่าแอดใช้ชีวิตในรั้ว
มหาวิทยาลัยค่อนข้างคุ้มเลยล่ะ
ทั้งเรียนทั้งกิจกรรมหนักพอกัน
แต่มันก็ทำให้แอดมีความทรงจำและ
เรื่องราวมากมาย ทำให้ชีวิตวัยเรียน
มหาวิทยาลัยของแอดมันมีสีสัน
เมื่อนึกถึงที่ไรก็จะยิ้มออกมาเสมอ
แอดขอฝากอะไรยาว ๆ
ถึงคนที่กำลังเรียนอยู่ไม่ว่า
จะเป็นเด็กเรียนหรือเด็กกิจกรรม หรือ
จะเป็นท่านผู้ปกครองก็ดีนะคะ
แต่จะพูดแบบในภาพรวมแล้วกันค่ะ
การเรียนทำให้คนมีงานทำ กิจกรรมทำให้คนทำงานเป็น” ประโยคนี้เรียกได้ว่าเป็นประโยคฮิตของเด็กกิจกรรมเลยก็ว่าได้ค่ะ
ซึ่งโดยส่วนตัวแอดเองก็เห็นด้วยกับคำกล่าวนี้นะ
คุณผู้อ่านล่ะคะเห็นด้วยหรือเปล่า หลายคนคงมีคำตอบในใจแล้วใช่ไหม ที่แอดเห็นด้วยก็เพราะเหตุผลที่ข้างต้นนั่นแหละ
ในการทำกิจกรรมที่มีประโยชน์ให้สำเร็จได้
ไม่ว่าจะเป็น การเป็นผู้นำ การเเสดงออก หรือ
สร้างความสนุก เสียงหัวเราะ เเละ รอยยิ้ม
ที่เป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมให้บรรลุ
นั่นคือสิ่งที่ประสบความสำเร็จในกิจกรรมนั่นเอง เเต่สิ่งที่เด็กกิจกรรมจะต้องไม่ลืมเลย กิจกรรม
เด่นได้เเต่อย่าทิ้งเรื่องเรียน อย่าให้กิจกรรมมาทำให้เสียการเรียน เพราะอย่างไรเรื่องเรียนจะต้องมาก่อนเสมอ (แต่จะมีพวกที่บ้ากิจกรรมแบบเข้าเส้นมักจะพูดว่า อย่าให้การเรียนมากระทบกิจกรรม ซึ่งแบบนี้ไม่ดีเท่าไหร่นะคะ
ทุกอย่างควรอยู่บนพื้นฐานของความพอดี)
🗣🎩เด็กกิจกรรม
เชื่อไหมล่ะคะว่าเด็กกิจกรรมแต่ละคน
จะมีไลฟ์สไตล์ในตัวเองที่ค่อนข้างหลากหลาย และชอบการทำกิจกรรมเป็นชีวิตจิตใจ
ว่าแต่เด็กกิจกรรมเขาทำอะไรกันบ้างล่ะ
ถ้าจะให้บอกทั้งหมดคงไม่ไหวแน่ ๆ
เอาเป็นว่าเด็กกิจกรรมส่วนใหญ่จะทำแทบ
ทุกอย่างที่ขวางหน้า พูดอย่างนี้ก็คงไม่ผิด
บางคนรักการทำกิจกรรมเป็นชีวิตจิตใจ
อดหลับอดนอน สละเวลาของตัวเองทำ
ประโยชน์ให้ส่วนรวม แม้จะไม่มีค่าตอบแทน
แต่นั่นเป็นความสุขเล็ก ๆ ของเหล่าเด็กกิจกรรมเพราะได้รู้รักแก้ปัญหา ได้พบปะและเรียนรู้ผู้คน
อยู่ตลอดเวลา เด็กกิจกรรมจึงมักมีทักษะชีวิตค่อนข้างสูง และนี่ก็อาจเป็นข้อเด่นของเด็กกิจกรรมที่ได้เปรียบเด็กกลุ่มอื่น ๆ อีกด้วย
แต่ส่วนมากแล้วหลายคนอาจจะมองว่า
เด็กกิจกรรม เป็นเด็กขี้เกียจไม่สนใจเรียน
กิจกรรมทำไปก็เท่านั้น สู้ตั้งใจเรียน
เอาความรู้มาพัฒนาตนเองไม่ดีกว่าหรือ
ท่านผู้ปกครองที่มีลูกชอบทำกิจกรรมก็ไม่ต้องกังวลไปหรอกนะคะว่าเขาจะทิ้งการเรียน
หากท่านคอยรับฟังสิ่งที่เขาทำ แนะนำให้ทำแต่พอดี ทุกอย่างย่อมมีสองด้านเสมอค่ะขึ้นอยู่กับ
มุมมองที่จะมองในมุมไหน มนุษย์เราเนี่ยไม่ม
ีใครเก่งวิชาการ IQสูงๆเสมอไปหรอกค่ะ
แต่ก็จะมีสิ่งที่เราถนัดและทำได้ดีเสมอ
เพียงต้องค้นหาตัวเองให้เจอ
🕵🎓เด็กเรียน
เป็นคนที่มี IQ สูง และมุ่งเน้นไปที่
การเรียน การพัฒนาตนเองในเรื่องของวิชาการ
บางคนก็เป็นนักประดิษฐ์ชอบคิดค้นสิ่งใหม่ ๆ
ที่จะนำไปต่อยอดพัฒนานำมาช่วยให้การใช้ชีวิตสะดวกสบายมากขึ้น
ความสุขของเด็กเรียนคงจะเป็นการได้อ่านหนังสือ การหาความรู้ใส่ตัว หรือก้าวข้ามขีดความสามารถในการเรียนรู้ของตนเอง เป็นตัวแทนไปแข่งขันความรู้ทางวิชาการ อาจจะมีทำกิจกรรมบ้างเล็กน้อยอันนี้ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคน
เพราะเด็กเรียนก็ใช่ว่าจะเรียนตลอดเวลา
ต้องมีการหาสิ่งบันเทิงเริงใจ หรือคลายเครียดทำบ้าง
Cr. Pixabay
🌟โอกาสในการทำงาน🌟
ถ้าจะถามว่าเด็กเรียนกับเด็กกิจกรรม
เด็กแบบไหนมีโอกาสในการทำงานมากกว่ากัน ?
ข้อนี้อาจไม่มีคำตอบถูกผิดหรือตายตัว
เพราะมักจะมีปัจจัยหลายอย่างเข้ามาเกี่ยวข้อง อย่างความต้องการขององค์กร สายงานที่ทำ
และเหตุผลส่วนตัวบุคคลเอง เป็นต้น
จากประสบการณ์ที่แอดเคยสัมภาษณ์งานมา
คือแทบทุกที่จะมีใครเขียนว่าตอนเรียนเคยทำกิจกรรมอะไรบ้าง ตอนสัมภาษณ์ก็ถามถึงเหมือนกัน เกรดเฉลี่ยนี่ไม่ถามเพราะดูในใบสมัครแล้ว
ที่เหลือก็เป็นคำถามความรู้เกี่ยวกับงาน และทัศนคติของตัวเราเองล้วน ๆ
ถ้าใครเป็นเด็กเรียน แอดแนะนำให้เข้าทำ
กิจกรรมอย่างน้อยก็สักอย่างสองอย่างก็ยังดี
เพราะมันต้องมีคำถามนี้ แต่มันจะมีผลมากน้อย
แค่ไหนอันนี้แอดก็ไม่รู้นะ เพราะมันขึ้นอยู่กับกฎ
ระเบียบขององค์กร ความเห็นของHr หรือ
คนที่สัมภาษณ์งานเรา
เด็กเรียนอาจเด่นเรื่องผลการเรียน ความรู้
เด็กกิจกรรมอาจเด่นทักษะชีวิต การเข้าสังคม ฉะนั้นโอกาสในการทำงานของเด็กทั้งสองกลุ่ม
โดยส่วนตัวแอดคิดว่ามีเท่ากัน ๆ กันนะคะ
แต่ใครจะทำงานเก่งกว่ากันนั้นขึ้นอยู่กับ
ตัวบุคคลมากกว่าว่าใครจะมี “ความรับผิดชอบ”หรือใช้ความรู้ความสามารถ
ของตนเองให้เกิดประโยชน์กว่ากัน
แต่สำหรับ คนที่เอาดีทั้งการเรียนและกิจกรรม
แถมบริหารเวลาเป็นด้วยอันนี้ต้องยกนิ้วให้เลย
มีรุ่นพี่หรือแม้แต่เพื่อนของแอดหลายคนที่เป็นเด็กกิจกรรมนะแต่การเรียนนี่ได้เกียรตินิยมเลย
"อย่าทำกิจกรรมโดยไม่เป็นอันเรียน
และอย่าเรียนโดยที่ไม่ทำกิจกรรม"
เดินทางสายกลางดีที่สุดค่ะ
เน้นการเรียนแต่ก็แบ่งเวลาไปทำกิจกรรมด้วย
ความรู้ในห้องเรียนเป็นสิ่งที่ถูกคัดกรอง
มาแล้ว สามารถนำไปประยุกต์ต่อยอดได้
แต่ว่าทักษะหลาย ๆ อย่างที่ได้จากการกิจกรรม
ก็เป็นประสบการณ์ที่มีค่าไม่แพ้กัน
ฉะนั้น ก่อนที่จะตอบคำถามนี้ เราต้องตอบให้ได้ก่อนว่าอะไรคือเป้าหมายของเรามากกว่า
เนื่องจากในสายการเรียนและงานแต่ละสายก็จะมีความต้องการที่แตกต่างกันไป
สุดท้ายแล้วมันก็ขึ้นอยู่กับเราเองแล้วแหละ
ว่าจะค้นหาและประเมินศักยภาพตัวเองได้รึเปล่า
เพราะเมื่อใดที่เราทำได้ เมื่อนั้นเราก็จะเจอจุดสมดุลระหว่างการเรียนและกิจกรรมเอง
Cr. Pixabay
รู้อย่างนี้แล้วก็ลองสำรวจตัวเองให้ดีนะคะ
ว่าเรามีดีอะไร ถนัดด้านไหน แต่ไม่ว่า
จะถนัดด้านไหน จะเป็นเด็กเรียนหรือ
เด็กกิจกรรมทุกคนย่อมเป็นความหวังและ
เป็นที่ต้องการของสังคมด้วยกันทั้งสิ้นนะคะ
เพราะระบบสังคมถูกขับเคลื่อนไปด้วยคน
ทั้งสองกลุ่ม แต่ว่าถ้าหากเป็นคนที่ขาดคุณธรรม จริยธรรมและรู้ถูกผิด สิ่งไหนควรสิ่งไหนไม่ควร
ก็จะกลายเป็นคนที่ไม่มีใครต้องการ
ในทางตรงกันข้าม ถ้าเรามีคุณธรรมทำงานด้วยความถูกต้อง ไม่ว่าจะเด็กเรียนหรือเด็กกิจกรรม
ก็สามารถเป็นกลายเป็นคนที่เป็นที่ต้องการและ
ได้รับการยอมรับได้ไม่ต่างกัน
ในทุกช่วงชีวิตของเรา
เราล้วนจะต้องเลือกว่า
จะใช้ชีวิตไปในทิศทางไหน
ชีวิตที่เราเลือกเอง บางครั้งการใช้ชีวิต
ของเราอาจจะเป็นไปตามที่คนอื่นเลือกให้
หรืออาจจะเป็นตัวเราเองก็ได้ที่เป็น
คนเลือกรูปแบบการใช้ชีวิตให้คนอื่น
แต่ไม่ว่าใครจะเป็นคนเลือก
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่ได้พบเจอ
ล้วนแล้วแต่จะกลายเป็นความทรงจำทั้งนั้น
อยากให้ชีวิตของเราหรือคนใกล้ตัวเรา
มีความทรงจำแบบไหนก็เลือกทางเดิน
เลือกรูปแบบการใช้ชีวิตแบบนั้น
และเราต้องระลึกไว้เสมอว่า ความทรงจำที่ดีที่สุดคงจะเป็นช่วงชีวิต ที่มีความสุขที่สุด
ถ้าเลือกได้ จงเลือกทางไหนก็ได้ที่มีความสุข
Cr. Pixabay
~มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าใจยาก~
ปล. หลังจากที่แอดหายไปนานและหายไข้
ก็กลับมาเขียนอะไรยาว ๆ อีกแล้ว 😁😁
คิดถึงทุกคนใน Blockdit มากเลยค่ะ
มีใครคิดถึงแอดไหมนะ มีพี่พิม พี่พิ้ง
มาบอกคิดถึงอยู่ น้องอ่านนะคะแต่ไม่ได้
ตอบเลยทันที ไม่ว่ากันนะคะ
ช่วงที่หายไปคือยุ่งจริงๆไม่
ได้แวะเข้ามาอ่านแม้กระทั่งอ่านบทความเลย
แต่ตอนนี้กลับมาแล้วนะคะ😊😊
และบทความนี้ก็ยาวมากกก ใช้เวลาเขียน
นานมากเหมือนกัน ไม่ได้แปะคำเตือน
ตรงต้นบทความไว้แหะๆ ไม่ว่ากันเนาะ
ขอบคุณที่อ่านจบ
ขอบคุณทุกการติดตามและกำลังใจนะคะ
เอ๊ะๆ ว่าแต่คุณผู้อ่านอ่านบทความนี้จบแล้ว
ได้อะไรไหมอะ คอมเมนต์พูดคุยกันได้เลย
นะคะ ไม่ได้เหงาแต่อยากคุยกับทุกคน😁😁
โฆษณา