[กลอนพาไป] มีทางเดิน เผชิญไป อย่าได้ท้อ ไม่รีรอ งอมือเท้า เราสู้ไหว หนึ่งสมอง สองมือ คือหัวใจ เพื่อให้ได้ ในสิ่งหวัง ดั่งที่รอ มุมานะ พยายาม นำตนก้าว แม้ปวดร้าว เศร้ากายใจ ไม่ถอยหนอ สุดปลายทาง ยังงด

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

10 ธ.ค. 2019 เวลา 23:26 • ไลฟ์สไตล์

มีทางเดิน เผชิญไป อย่าได้ท้อ

ไม่รีรอ งอมือเท้า เราสู้ไหว

หนึ่งสมอง สองมือ คือหัวใจ

เพื่อให้ได้ ในสิ่งหวัง ดั่งที่รอ

มุมานะ พยายาม นำตนก้าว

แม้ปวดร้าว เศร้ากายใจ ไม่ถอยหนอ

สุดปลายทาง ยังงดงาม ตามที่รอ

ศรัทธาพอ ไปต่อได้ ไม่หวั่นเกรง

แม้จะหนัก จักลุกไป ไม่หันหลัง

สร้างพลัง ดั่งอาชา พาตัวเร่ง

เมื่อท้อใจ ให้หยุดนั่ง เเล้วฟังเพลง

นำตนเอง เร่งต่อไป ไม่รีรอ

เพื่อนเคียงข้าง ยังเปี่ยมรัก จักมอบให้

ปันเเรงใจ ในทุกครา พาสู้หนอ

เมื่อเชื่อตน ล้นศรัทธา น่าจักพอ

เดินไปต่อ บ่ไหวหวั่น ทุกวันเอย

ณ เมืองพะย่าโต้นซู (Payathonzu)

ประเทศพม่า

ภาพเมื่อวันเสาร์ที่ ๑๙ ตุลาคม ๒๕๖๒

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา