พอไม่ได้เขียนนาน ทักษะการเขียนก็หายหมดจริงนะครับ!
10 กว่าวันได้หลังจากบทความล่าสุดที่ผมเขียน
ช่วงนี้ไม่ได้เขียนบทความบ่อยเหมือนเมื่อก่อนเลยครับ ถ้าเป็นเมื่อก่อนนี่ถึงกับต้องตั้งกฏกับตัวเองไว้เลยว่า 1 บทความต่อ 1 วัน ผมตั้งไว้แบบนั้นเลยคิดดู
ที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลยสำหรับบทความนี้ก็คงเกี่ยวข้องกับผมโดยตรงเลยครับ
"ความมีวินัยที่สัมพันธ์กับเป้าหมายอย่างถูกต้อง"
มาที่เรื่องความมีวินัยกันก่อนครับ
ถ้าตามหลักการแปลความหมายตามพจนานุกรมไทยเลยจะหมายความว่า "กฎเกณฑ์ ข้อบังคับ สำหรับควบคุมความประพฤติทางกาย วาจา ของคนในสังคมให้เรียบร้อยดีงาม เป็นแบบแผน อันหนึ่งอันเดียวกัน จะได้อยู่ร่วมกันด้วยความสุขสบาย ไม่กระทบกระทั่งซึ่งกันและกัน วินัยช่วยให้คนในสังคมห่างไกลจากความชั่วทั้งหลาย"
ซึ่งสุดท้ายพอตัดบางส่วนเพื่อเอามาใช้ในชีวิตประจำวันได้ก็จะเป็น "ข้อบังคับสำหรับควบคุมความประพฤติของตัวเราเอง"
ง่ายไหมครับ ?
พอได้อ่านความหมายก็ฟังดูไม่ยากหรอกครับ พอมาลองทำเข้าจริง กลับตาลปัตรกันเลยล่ะ 5555555
ความมีวินัยในการเขียนบทความของผมจะเริ่มจากการตั้งเป้าหมายมาก่อนว่าทำไมต้องเขียน และต้องทราบเหตุผลว่า ทำไปแล้วได้อะไรกลับมา?
หลักๆก็จะเป็น การเขียนเป็นพื้นฐานของการทำงานทุกอย่างในโลกนี้ ถึงแม้ว่ายุคสมันจะเปลี่ยนไปเป็นการพิมพ์ไปแล้ว แต่ก็แน่นอนว่ามันก็ต้องเป็นการฝึกทักษะการเขียนทางอ้อม รวมทั้งเป็นการแชร์ประสบการณ์ใหม่ๆที่เรียบเรียงผ่านตัวหนังสือให้กับคนอื่นๆอีกด้วย
ซึ่งเราไม่ได้เสียอะไรเป็นทุนอยู่แล้ว มีแค่ต้องใช้ทรัพยากรที่เรียกว่า "เวลา" แค่นั้นเอง
ส่วนตัวบทความที่ออกมาแต่ละบทความนั้น คนจะชอบหรือไม่ชอบก็ขึ้นอยู่กับคุณค่าของบทความนั้นๆ บทความนั้นมีประโยชน์มาก คุณค่ามาก ก็คนชอบเยอะ , บทความนั้นคนชอบน้อย ก็ไม่ได้แปลว่าบทความนั้นไม่ดีหรือว่าไม่มีคุณค่า
"เพราะผู้อ่านแต่ละคนใช้คนละมุมมองในการบทความแต่ละบทความ"
สุดท้ายบทความนี้ เขียนเพื่อเตือนตัวผมเองว่า "เลิกโม้แล้วกลับมาเขียนบทความอีกได้แล้ว แฟนเพจรออยู่!"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
