21 ธ.ค. 2019 เวลา 12:23
เรื่องบางเรื่องคุณไม่ต้องแผนที่ดีหรอก....คุณแค่ต้องกัดฟันและอดทน
ความทรหดอดทน....เป็นหนึ่งคุณสมบัติพื้นฐานของผู้ที่ประสบความสำเร็จ
แต่ถึงไม่ต้องเป็นผู้ประสบความสำเร็จตามหนังสือ How to....ก็เป็นสิ่งที่ทุกคนพึงจะมี....
คุณครูที่อดทนสอนนักเรียนทั้งชั่วโมง....เพื่อให้นักเรียนเข้าใจแค่เพียงเรื่องเดียว....
คุณแม่ที่อุ้มท้องลูกจนคลอด....และคุณพ่อที่ดูแลลูกจนลูกได้ทำงานทำการ...
พระที่ฝึกศีล...และปัญญา
พ่อค้าแม่ค้าที่ต้องเตรียมของแต่เช้าและขายของจนดึก....
และอีกมากมายที่ไม่ได้กล่าว.....ที่นี่คุณก็เห็นแล้วต่อให้คุณมีแผนที่ดีแค่ใหน....
หากคุณไม่มีความอดทนต่อมัน.....มันก็แค่นั้น
ความทรหดเหมือนกับชายหนุ่มที่อยากไปต่างจังหวัด...ด้วยการเดินเท้า
ชายหนุ่มคนนี้เดินไปเรื่อยๆ...มืดก็พักตามหมู่บ้าน
บางหมู่บ้านมีชื่อว่าความสุข.....ผู้คนต้อนรับและเตรียมข้าวปลาให้ชายหนุ่ม
บางหมู่บ้านมีชื่อว่าความทุกข์......ผู้คนขัยไล่ไสส่งจนชายหนุ่มต้องไปนอนตามข้างถนน
บางหมู่บ้านชื่อว่าการได้มา.....ผู้คนเฉลิมฉลองกับชายหนุ่มที่มาถึงหมู่บ้านแห่งนี้
บางหมู่บ้านมีชื่อว่าความสูญเสีย.....หมู่บ้านที่ไร้ซึ่งผู้คนที่เต็มไปด้วยความกลัวจนชายหนุ่มสั่นกลัวและร้องไห้อยู่ตรงนั้น
ชายหนุ่มไม่สนใจว่าจะไปเจอหมู่บ้านไหน...ขอเพียงแค่ว่า
ต้องไปถึงจุดหมายให้ได้.....
ผู้คนมากมายสูญเสียชายหนุ่มคนนี้ไป....
บางคนติดอยู่ในหมู่บ้านแห่งความสุขจนลืมไปว่า...จริงๆแล้วเราจะเดินไปไหนและไม่รู้ว่า....ไฟกำลังลามมาจากท้ายหมู่บ้าน
บางคนติดอยู่ในหมู่บ้านแห่งความทุกข์.....เพราะโดนชาวบ้านขับไล่จนชายหนุ่มดูถูกตัวเองและอยู่อย่างไร้ค่า
บางคนติดอยู่ในหมู่บ้านแห่งการได้มา....เฉลิมฉลองจนตัวเองป่วยไข้ร่างกายเดินทางต่อไม่ได้
บางคนติดอยู่ในหมู่บ้านแห่งการสูญเสีย.....หวาดกลัวจนไม่กล้าเดินทางต่อ
ถึงมันจะน่าเบื่อที่พูดออกมาแต่ผมขอพูดอีกครั้ง...
ความทรหดอดทน....
เป็นสิ่งที่ผู้มีเป้าหมายในชีวิตพึงมี....และผู้ไม่มีเป้าหมายในชีวิตยิ่งต้องมี
มันจะช่วยยึดเหนี่ยวชีวิตคุณไว้สุดแรงที่มันมี.....
เหมือนหมากฝรั่งที่ติดอยู่บนกำแพง...
ผู้คนก็ได้แต่มองและสงสัย....ว่าเมื่อไหร่มันจะตกลงมาสักที
โฆษณา