22 ธ.ค. 2019 เวลา 05:34 • ปรัชญา
เป็นหนี้แล้วไง!!
หลายคนจะเป็นจะตาย
บางคนถามว่ามีหนี้ต้องใช้เงินหมดเลยไหม?
บางคนบอกก็มันเป็นหนี้ทำไมไม่จ่าย?
บางคนบอกว่าเครียดมีแต่คนมาทวง?
ทำไมกฎหมายออกมาแต่คุ้มครองลูกหนี้?
อ่ะ... มาดูสิสิ่งที่เราเจอมันโหดร้ายจริงหรือไม่
ตอนเป็นหนี้เป็นแบบไหน
1.ตอนเรียน กี่เปอร์เซนต์
2.ตอนทำงาน กี่เปอร์เซนต์
3.ตอนทำธุรกิจ กี่เปอร์เซนต์
คนส่วนใหญ่ที่เจ็บปวดสุดคือ ข้อ2 เพราะไม่สามารถขยับไปทางไหนได้เลย
แล้วทำไมแหล่งเงินยังให้เป็นหนี้ได้
ก็ตัวเจ้าหนี้ทำกำไรจากดอกเบี้ยไม่ใช่เหรอ
การตรวจสอบก็น้อยลง เพราะมั่นใจในการทำงาน
เจอลูกหนี้ลาออก... หงอย!!
เห็นไหมครับแหล่งหนี้มั่นใจการเกิดหนี้เสียจากพนักงานประจำมีรายได้แน่นอนมากกว่า
ใครซื้ิอบ้านซื้อรถ กดบัตรเงินสดจะรู้
พอตกผลึกจากการเป็นหนึ้จนสมบูรณ์้มื่อไหร่
จะมีผลกับงานที่ทำงานทันที เพราะคุณจะหาพนักงานที่ดีไม่ได้
ปัญหาลุกลามกลายเป็นไวรัส หรือ ที่เราเรียกว่า
"หนี้ครัวเรือน" ฟังดูแสนดูดี
การปรับปรุงและให้ความรู้จึงจำเป็นต่อการพัฒนาชีวิตของตนเองและองค์กร
เช่น
📌วางแผนการเงินในชีวิตใหม่
📌สร้่างเป้าหมายในหน้าที่
📌กำหนดความสุขในชีวิต
หากชีวิตของคุณมีการเงินที่ดีขึ้น คุณจงอย่าทำผิดอีกครั้งจงเดินไปข้างหน้าอย่าท้อ
พลังจากตัวคุณเองจะช่วยแก้ปัญหาทุกสิ่ง
เจ้าหนี้เมื่อคุณปล่อยเขาคุณก็ต้องรู้ว่าทำธุรกิจการเงินมีความเสี่ยงอยู่แล้ว
อย่าด่าบ่น.. ไม่ให้คือจบอดทนกับพวกเขาอีกนิด
จบกันแบบสบายใจอย่างน้อยเขาจะจ่าย
ความสำเร็จที่เราไม่ได้วางเป้าหมาย มักจะไม่ยืนยาว
เมื่อวางเป้าหมายได้สิ่งคิดคงมิยากเกินไป
ก็เป็นหนี้ไม่ได้ฆ่าคนตาย
แก้ที่ตนตอของปัญหา
ขออภัยหากล่วงเกินท่านที่เป็นเจ้าหนี้
โฆษณา