4 ม.ค. 2020 เวลา 11:56 • ปรัชญา
โพสต์นี้ไม่มีสาระ..หรือความรู้นะครับ...แค่จะขอบคุณ
.....ผมเขียนบทความมาจะครบสามเดือนแล้ว คิดอะไร รู้อะไร เมื่อคิดว่ามีประโยชน์กับคนอ่านก็จะนำมาเขียน
มีคำแนะนำจากหลายๆเพจ บอกว่า "เพจจะปังต้องสร้างเอกลักษณ์" ให้คนจำได้ อันนี้ยังไม่ได้ศึกษาจริงจังว่าทำยังไง.
.....ยังหาตัวตนไม่เจอมั๊งครับ รู้แต่ว่าอะไรดีๆก็เขียนหมด ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ดีๆ ความรู้จากคนเก่งๆรอบตัว เกร็ดความรู้จากการอ่าน จากการทำงาน.
....ถ้าใครอ่านแล้วมีข้อแนะนำดีๆ หรือบอกได้ว่าเอกลักษณ์หรือตัวตนของเพจผมควรเป็นอย่างไรก็ช่วยบอกทีนะครับ..(ผมหาเองไม่เจอ).
.....ผมไม่ได้ใช้เฟซบุ๊กมาประมาณ 5-6 ปี แล้ว ด้วยอคติส่วนตัวบางอย่าง แต่เมื่อผมมีลูก(ก็เจ้าหนุ่มน้อยตัวเล็กที่เดินอยู่ในรูปหน้าเพจผมนั่นล่ะครับ)และได้เรียนรู้ว่าลูกผมจะต้องอยู่ในสังคมแบบนี้ไปอีกนาน ผมจึงกลับเข้ามาใหม่ เข้ามาในสังคมของบล็อคดิท สังคมที่มีคนบอกว่าน่าอยู่.
.....กลับเข้ามาเพื่อเรียนรู้การอยู่ในสังคม การใช้ชีวิต การประกอบอาชีพของคนบนโลกดิจิตัล แบบในปัจจุบัน และจะได้นำไปสอนลูกๆ อีกมุมเล็กๆก็คิดว่าอาจมีของแถมเป็นค่าขนมให้ลูกด้วย.
.....ถึงวันนี้ก็ได้เรียนรู้และได้ประสบการณ์มาระดับหนึ่ง ทั้งอ่านบทความหาความรู้ อ่านข่าว ความเปลี่ยนแปลงในทั่วทุกมุมโลก และการได้เขียนบทความแชร์สิ่งดีๆให้คนอื่นๆ เหลือแต่ค่าขนมของลูกที่ผมยังต้องพยายามต่อไป.
.....ขอบคุณผู้ติดตามทั้ง 2 พันคนนะครับ รวมถึงผู้ที่ไม่ได้ติดตาม แต่แอบมากดไลค์ แอบมากดแชร์ หรือแวะมาทักทาย ก็เป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจ หวังว่างานเขียนของผมจะมีประโยชน์กับทุกๆคน.
ขอบคุณครับ.
โฆษณา