14 ม.ค. 2020 เวลา 12:19 • ไลฟ์สไตล์
ผมได้อะไรจากบทความที่...
แป๊ก................😭✖️😭✖️
ใคร ๆ ก็ว่าพี่ข้าวดาวเยอะ
ใคร ๆ ก็ว่าโพสต์พี่ข้าวเปรี้ยงปร้าง
ใคร ๆ ก็ว่าโพสต์พี่ข้าวร้อนแรง
ขอโทษนะฮะ บทความพี่ข้าว...
"ดังแป๊ก" บ่อยไป🤣🤣🤣
Cr.unsplash
ในจำนวนบทความมากมายของผมนั้น
หลัก ๆ คือบทความตามแนวทางของผมคือ ธุรกิจ ประสบการณ์ชีวิต และ
ปรัชญา ศาสนา
ส่วนรองลงมาคือ บทความแนวสนุกสนาน คลายเครียด เฮฮา
เช่น ซีรีย์ความรัก วิเคราะห์เพลง
เรื่องขำขัน หรือบทความประหลาด ๆ
สุดท้ายคือ การแชร์บทความให้เพื่อน
ทำให้ยอดรวมบทความผม ค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับ เพจที่เริ่มก่อตั้งรุ่นราวคราวเดียวกัน
ถ้าใครติดตามผมมาตลอด จะทราบดีว่า กว่าผมจะเริ่มมีบทความที่ค่อนข้าง
เป็นที่นิยม อย่างทุกวันนี้ ผมมีบทความ
ที่...แป๊ก...เยอะแยะไป
ผมอยากจะบอกว่า ที่ผมมีวันนี้ ที่ใครอาจจะมองว่าดีหรือไม่ดี ไม่ทราบนะ
แต่ผมค่อนข้างพอใจ ก็เพราะว่าผมได้เรียนรู้มาจาก บทความที่ แป๊ก นั่นเอง
ผมได้เรียนรู้อะไรจากบทความเหล่านั้น ตามไปอ่านกันได้เลย
cr.unsplash
ข้อแรก เ ล ย
คือ การตั้งชื่อ เรื่องนี้เป็นบทเรียนก่อนวิวาห์ ..ไม่ใช่สิ บทเรียนการเขียนของ
ผมหลายครั้งมาก เพราะผมนั้นเน้นมากเรื่องการตั้งชื่อบทความ
บทความผม ชื่อจะต้องใช้คำที่สละสลวย มีการเล่นคำ เล่นสำนวน เสมอๆ
ซึ่งตรงนี้เป็นความชอบส่วนตัวของผม
บางครั้งการตั้งชื่อให้พิศดารมาก หวัง
ว่าคนอ่านจะสนใจ ที่ไหนได้ กลายเป็น
งง กันทั้งแถบ 555 สุดท้ายไม่มีใครเปิดอ่านเลย
จำไว้ ตั้งชื่อ อ ย่ า ย า ก เ กิ น.....
Cr.unsplash
ข้อที่ ส อ ง
เรื่องที่นำมาเขียนมันเฉพาะเจาะจง จนเกินไป คำว่าเฉพาะเจาะจงต่างกับการ
เขียนเฉพาะทางนะครับ
การเขียนแนวทางเฉพาะทางนั้นยังกว้างกว่า มีคนสนใจในทางนี้จำนวน มากกว่า เช่นหนัง เพลง ละคร หรือข่าวต่าง ๆ
ส่วนการเขียนที่ผมบอกว่ามันเฉพาะเจาะจงเกินไป คือ เขียนเรื่องที่จำกัดคนรู้และเข้าใจน้อยมาก ที่สำคัญอ่าน
แล้วไม่เกิดประโยชน์สาธารณะเลย
คนอ่าน ลองอ่านดูแล้วจะรู้สึกว่า เขาจะรู้ไปเพื่ออะไรเนี่ย........จบข่าวเลย
Cr.unsplash
ข้อที่ ส า ม
งานเขียนอีกแบบที่ แ ป๊ ก ของผมก็คือ ประเภทที่ สวนกระแสหลักมากจนเกินไป โดยเฉพาะเรื่องที่มีผลต่อจิตใจคน
อย่างเช่น เรื่องคนเจ้าชู้ สังคมหลักใคร ๆเขาก็บอกว่าคนเจ้าชู้ เป็นคนไม่ดี แต่
เราไปเขียนบอกว่า คนเจ้าชู้ดีอย่างนั้น
ดีอย่างนี้ ...รับรอง...แป๊ก แน่นวลลลล
Cr.unsplash
ข้อที่ สี่
ความที่มีเพจจำนวนมาก คนเขียนจำนวนมาก งานเขียนก็จำนวนมาก
โอกาสที่เราจะเขียนซ้ำแนว ซ้ำเรื่อง
กันย่อมมีความเป็นไปได้ หากเราโพสต์ก่อนก็แล้วไป ไม่มีข้อเปรียบเทียบ แต่หากเราโพสต์ที่หลังนี่สิครับ
หากบทความที่เนื้อหาหลักเรื่องเดียว
กันเช่น บทความศาสนา หรือข่าว เราเขียนแบบไม่มีมุมมอง หรือเรื่องราวที่แปลกแตกต่างเลย รับรองได้ว่าเมื่อเรารันโพสต์ออกไป จะมีเสียงตอบรับ
แบบสงบเงียบมาก
สรุปคือ แป๊ก ชัวร์ครับ
Cr.unsplash
ข้อที่ ห้ า
บทความจำนวนหนึ่งของผมที่ ป.สระแอ๊ก ก็คือบทความที่ยืนย่ำที่ความสำเร็จ อะไรคือยืนย่ำบนความสำเร็จในความหมายของผม
การที่เราโพสต์แนวไหนแล้วได้รับการตอบรับดีเกินคาด ชนิดลอยลมบนจน
เราติดใจ เราจะเกิดความอยากเสพกับ
ความสำเร็จแบบนั้นอีก
เราจะเริ่มเขียนแนวนั้น ซ้ำๆ ซากๆ จนลืมไปว่า บนยอดของภูเขาแต่ละลูกที่
ยืนมันจำกัด เราต้องย้ายไปยืนที่ภูเขาลูกใหม่ได้แล้ว
บทความที่เขียนซ้ำแนวที่เคยประสบความสำเร็จ จึงมัก แป๊ก บ่อยครั้ง
cr.unsplash
ความล้มเหลว ผิดหวัง พลาดเป้า ไม่ใช่เรื่องเศร้า เสมอไป หากเราใช้งานมันให้เกิดประโยชน์
ตรงไหนมันช้ำ ก็อย่าทำอีก
ตรงไหนมันใส ก็หาใส่อีก
ตรงไหนมันผิด ก็คิดเป็นครู
ตรงไหนมันถูก ก็ปลูกใส่หัว
เรียนรู้จากการล้ม .............😭
จึงเหมาะสมกับความสำเร็จ⭐
ขอบคุณนักอ่านที่รักทุกท่าน
ติดตามอ่านบทความดีๆได้ที่

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา