10 ม.ค. 2020 เวลา 11:18 • บันเทิง
กระบี่ไร้เทียมทาน ภาค 2...ตอนที่ 41
แล้วทั้งฮุ้นปวยเอี๊ยงและเม่งโต่วก็ลอยขึ้นกลางอากาศ...ด้วยกำลังภายในของทั้งสอง ทำให้โม้ได้ถึงขั้นว่า...ขอเพียงใช้ส่วนนึงส่วนใดของร่างกาย แตะกับผนัง หรือขื่อของอาคาร...ก็สามารถแขวนร่างให้ลอยอยู่ได้แล้ว...
เม่งโต่วแม่งใช้นิ้วเดียวแตะขื่อ ก็ลอยอยู่ได้...ฮุ้นปวยเอี๊ยงใช้ตูดแตะผนัง ก็ลอยอยู่ได้เหมือนกัน...
การต่อสู้กันของคนทั้งสอง ก่อให้เกิดความปั่นป่วนขึ้นในตำหนักราชัน ราวกับใครเอาไต้ฝุ่นระดับห้าเข้าไปหมุนวนอยู่ข้างใน...โต๊ะเก้าอี้ เฟอร์นิเจอร์ รวมไปถึงผนังเพดานต่างๆ ถูกกระแสกำลังภายในทำลายป่นปี้หมด...
จนในที่สุด ตำหนักราชันที่เพิ่งสร้างเสร็จ...ก็พังทลายลงไปกองอยู่กับพื้น...
อ้อ...สำหรับจอมยุทธคนอื่นๆ ตั้งแต่สองคนนี่เริ่มเข้าปะทะกัน...แม่งก็ยกขบวนออกมาอยู่นอกตำหนักกันหมดแล้ว เพราะกลัวเจอลูกหลง...
ตำหนักพังทลายฝุ่นกระจายฟุ้ง...ภาพที่ทุกคนเห็นคือ เม่งโต่วกับฮุ้นปวยเอี๊ยงทาบฝ่ามือประกบกัน...ลอยออกมาจากกองซากของอาคาร...
ดูภายนอก มองไม่ออกว่าใครเหนือใคร เพราะกำลังภายในของทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือดอยู่ข้างใน...
ต่างฝ่ายต่างพยายามส่งกระแสกำลังภายในเข้าไปทำร้ายอีกฝ่าย...กำลังภายในที่มีสภาพของทั้งสองทั้งปิดป้อง รุกราน ทั้งทะลุทะลวงปะทะชนกัน...และแล้วยิ่งเวลาผ่านไป...กำลังภายในของเม่งโต่วกลับเริ่มติดขัด ตรงข้ามกับกำลังภายในของฮุ้นปวยเอี๊ยง ที่ไหลลื่นหนุนเนื่องกันไม่หยุดยั้ง...
แววแพ้ชนะเริ่มปรากฏให้เห็นแล้ว...แหม ผู้ร้ายมันจะมาเหนือพระเอกได้ไงล่ะฮะ
ฝ่ามือทั้งสี่ข้างยังประกบกันอยู่...แต่ผิวกายของเม่งโต่วที่เดิมเป็นสีเงินวาววับ เริ่มมัวหมองลงไปทุกที ตรงข้ามกับผิวกายของฮุ้นปวยเอี๊ยง...เริ่มมีประกายสีทองจางๆปรากฏให้เห็น...
โห...มาเที่ยวนี้สีทองเลยเหรอฮะ...นี่ถ้าปะทะกันนานกว่านี้ สงสัยฮุ้นปวยเอี๊ยงจะกลายเป็นพระพุทธรูปไปซะแล้ว...
เม่งโต่วพยายามเร่งเร้าพลังขึ้นอึดแล้วอึดเล่า ตวาดครั้งแล้วครั้งเล่า...แต่ดูจะฮึดไม่ขึ้น
แต่ฉากจบของการต่อสู้ครั้งนี้ กลับไม่เป็นอย่างที่ใครคิด...ทันใดนั้นก็มีเงาวูบขึ้นมาจากหลังต้นไม้...เป็นชายผมทองตาสีฟ้า ก็คือเป็นพวกฝรั่งนั่นเอง...
“เฮ้ยระวัง ในมือมันมีปืน”...ใครคนนึงตะโกนขึ้นมา...
จริงด้วย ในมือฝรั่งคนนั้นถือปืนเล็งไปที่หัวฮุ้นปวยเอี๊ยงแล้วเหนี่ยวไก...
แต่ระหว่างที่สองคนเค้าปะทะกำลังกันอยู่ ทั้งสองร่างก็มีการหมุนซ้ายมั่งขวามั่ง เดี๋ยวเร็วเดี๋ยวช้า...แล้วอาวุธปืนสมัยพระเจ้าเหาตอนนั้น ก็อย่าถามหาความแม่นยำอะไรเลย
...ไอ้กระสุนที่เล็งหัวฮุ้นปวยเอี๊ยง ก็เลยพุ่งเข้าขมับขวาของเม่งโต่ว ทะลุออกขมับซ้ายอย่างรวดเร็ว...
เจอแบบนี้ ต่อให้กำลังภายในเลิศเลอขนาดไหนก็ไม่รอดฮะ...
ไอ้ฝรั่งนั้นเห็นกระสุนผิดเป้า ก็ซ้ำทันที...แต่ตอนนี้ ฮุ้นปวยเอี๊ยงหลุดพ้นจากการพัวพันของเม่งโต่วแล้ว...ถึงแม้กระสุนจะพุ่งมาเร็ว แต่พระเอกของเราก็หลบได้...
ฮุ้นปวยเอี๊ยงพยายามติดตามฝรั่งคนนั้น แต่ก็จับตัวไม่ได้เพราะมีคนมาคอยช่วยให้หนีไป...สรุปก็คือ ฝรั่งคนนั้นเป็นคนของนิกายอสูรฝั่งตะวันตก...พยายามมาช่วยเม่งโต่วฆ่าฮุ้นปวยเอี๊ยง แต่กลายเป็นมาฆ่าเม่งโต่วซะเอง
จบเรื่องเม่งโต่วแล้ว...ฮุ้นปวยเอี๊ยงก็ได้รู้ข่าวเรื่องเทศกาลวิจารณ์กระบี่ รู้ว่าฉื่อเท้งฮงและโป่วเฮียงกุนไปร่วมงานด้วย...พระเอกของเราก็มุ่งหน้าสู่กังหนำทันที...
ที่ตระกูลน่ำเก็ง...ทุกคนมากันพร้อมหน้าแล้ว เทศกาลวิจารณ์กระบี่ยังไม่เริ่มขึ้น แต่เทศกาลนินทากระบี่เริ่มขึ้นแล้วอย่างเมามัน...
เฮ้ย ใครเป็นเต็งหนึ่งตอนนี้วะ...สงสัยไม่เจ็งไต้ซิงแซ ก็หลวงยายเจาะนี่แหละ...อ้าวแล้วท่านเซียวซาแห่งฮั้วซัวล่ะ...โอ๊ยขานั้นเก่งจริง แต่ชอบดราม่า...นี่ก็ได้ยินว่าอกหักรักคุดอยู่กับลูกสาวท่านเจ็งไต้ไม่ใช่เรอะ จิตใจหมกมุ่นเรื่องรักๆใคร่ๆแบบนี้ ขึ้นถึงจุดสูงสุดของกระบี่ได้หรอก...
แล้วยังมีเล็กตันของบู๊ตึงอีกนะ...โถ ขานั้นก็ไม่รู้มาทำไม บู๊ตึงตกต่ำถึงขนาดนี้แล้วเนาะ...ส่งใครไม่ส่ง ดันส่งเด็กหน้าใหม่อย่างเล็กตันมาเป็นลูกไล่คนอื่นแท้ๆเล้ยยยย...
เสียดายฮุ้นปวยเอี๊ยงเนอะ ถ้ามาก็สงสัยไม่มีใครสู้ได้...โอ๊ย เฮียฮุ้นถึงจะเก่งก็จริง แต่เจอมาสารพัดเรื่อง...จำไม่ได้เรอะว่าภาคแรกเกือบจะแต่งงานกับน้องสาวตัวเองเข้าให้แล้ว...แล้วนี่ยังมีข่าวแพ้ในมือเม่งโต่วอีก ตอนนี้ไม่รู้หายหัวไปอยุ่ไหนแล้ว อย่าไปหวังเลยว่าจะมาร่วมงาน...
แต่ไอ้ที่เขม่นกันเห็นๆ ก็เป็นพวกรุ่นใหญ่...เล่าไท้กุนแห่งน่ำเก็ง กับหลวงยายเจาะแห่งเห็งซัว...คู่นี้เค้ามีความหลังกันอยู่...
โฆษณา