พัตรา-ซีซ่าร์-โทนี่...ตอนที่ ๗
ก็คงเป็นเหมือนกันทั่วโลก เวลาคนสำคัญจะถึงที่ตายต้องมีลางสังหรณ์สังเห่าเกิดขึ้นมา...
...ม้าหลายตัวที่จูเลียสซีซ่าร์เคยใช้ออกรบ พากันแหกคอกวิ่งไปที่วิหารเทพเจ้า...ม้าทุกตัวส่งเสียงร้องโหยหวน น้ำตาไหลอาบแก้ม...
...นกเล็กๆตัวนึง คาบใบลอเร็ล...คือใบที่เค้าเอามาร้อยมาลัยสวมศีรษะให้ผู้นำ...เจ้านกเล็กบินเข้ามาในหอประชุม พลันก็มีอีกาฝูงนึงบินตามเข้ามา รุมสกรัมเจ้านกเล็กซะตายคาที่...
...ในบ้านของจูเลียสซีซ่าร์...เกราะที่เขาเคยใช้สวมในพิธีสำคัญ อยู่ดีๆก็ตกลงมาโดยไม่ทราบสาเหตุ จนเกิดการเสียหาย...
...จะว่าไป ลางพวกนี้ก็โคตรจะชัดแล้วนะ แต่มีที่ชัดกว่านี้อีก...
เมียจูเลียสซีซ่าร์ ที่แกอยากหย่าให้ได้...นางฝันตรงๆเลยว่า ผัวแกถูกรุมฆ่าตาย...แกก็ไปห้ามปราม พรุ่งนี้เฮียอย่าไปประชุมสภาเลย...
เฮียซีซ่าร์แกกำลังเชื่อมั่นในความยิ่งใหญ่ของตัวเอง ก็ไม่สนใจคำเตือน ผู้เป็นเมียก็ต้องดำเนินการเอง...นางติดต่อไปยังคนที่ไว้ใจได้อย่าง มาร์คแอนโทนี่...ให้รีบเดินทางมาคุ้มกันจูเลียสซีซ่าร์
แต่ทางฝ่ายสังหารก็เตรียมรับเรื่องนี้ไว้แล้ว ส่งคนไปต้อนรับมาร์คแอนโทนี่ แล้วก็พาไปหลงที่ไหนก็ไม่รู้ ไม่ได้มาอยู่ข้างกายจูเลียสซีซ่าร์
...ตัวซีซ่าร์เอง พอเช้าวันที่ต้องไปประชุมสภา แกก็เกิดไม่สบายเป็นหวัด ก็กะว่าจะขอลาอยู่บ้าน...ไอ้พวกฝ่ายสังหารก็กลัวว่า ถ้าวันนี้ซีซ่าร์ไม่มาประชุม แผนสังหารจบไม่ลง...พอนานไปเดี๋ยวความลับรั่ว...ได้โดนทำเนื้อแดดเดียวกันเป็นแถวแน่...ก็เลยส่งคนไปตามซีซ่าร์ถึงบ้าน...
คนที่ส่งมาก็ล้วนแต่เป็นคนที่จูเลียสซีซ่าร์ไว้ใจทั้งนั้น รวมทั้งบรูตัสด้วย...พอโดนล้อมหน้าล้อมหลังพักนึง ซีซ่าร์ก็ยอมแต่งตัวออกไปประชุมสภา...
ระหว่างทางก็ยังมี...หมอดูที่เคยทักว่า ระวังวันที่สิบห้ามีนาให้ดี...ซึ่งก็คือวันนี้...ซีซ่าร์จะชะตาขาด...
หมอดูคนนี้ก็ยังมารอทักระหว่างทาง...แต่คนมันจะถึงฆาต จูเลียสซีซ่าร์ไม่สนใจ...ก็วันนี้สิบห้าแล้วไง ข้าก็ยังเดินอยู่สบายสบาย...
...คงไม่พ้นวันที่สิบห้าแน่ๆ...หมอดูพูดส่งท้าย แต่ผู้ยิ่งใหญ่ไม่ฟัง...
ยังมีอีกติ่งนึงที่สำคัญ...ก่อนเข้าสภา มีชายคนนึงเอากระดาษแผ่นนึงมายัดใส่มือจูเลียสซีซ่าร์...ตัวซีซ่าร์เมื่อรับมาแล้วก็ไม่ได้เปิดอ่าน เพราะเป็นธรรมดาที่จะมีราษฎรเขียนจดหมายร้องเรียนมามอบให้เขาโดยตรง ซึ่งเขามักจะเก็บเอาไปอ่านที่บ้าน...
น่าเสียดาย...ถ้าจูเลียสซีซ่าร์เฉลียวใจเปิดจดหมายฉบับนี้อ่าน เขาอาจจะรอด...เพราะในจดหมายเขียนเปิดโปงแผนลอบสังหารเขาเอาไว้...พอเห็นว่าซีซ่าร์ไม่ได้สนใจเปิดอ่าน ชายคนนั้นก็ถึงกับหลั่งน้ำตา...วันนี้จูเลียสซีซ่าร์คงไม่รอดแน่
ในที่ประชุมสภา...เมื่อจูเลียสซีซ่าร์เข้านั่งเก้าอี้ประจำตำแหน่งแล้ว สักพักสมาชิกสภาที่เตี๊ยมกันไว้ก็เข้าห้อมล้อม ราวกับต้องการเข้ามาซักถามอะไรบางเรื่อง...
ซักถามกันไปได้ซักพัก ก็มีคนนึงเอื้อมมือไปดึงหัวไหล่จูเลียสซีซ่าร์...นั่นคือสัญญาณให้ลงมือ
...เท่านั้นแหละ ทุกคนที่ห้อมล้อมซีซ่าร์อยู่ก็ชักมีดที่ตนเองเตรียมไว้...ตรงไหนใกล้มือเป็นจ้วงเอาๆ...จูเลียสซีซ่าร์ที่เคยเป็นจอมทัพเก่า ก็พยายามดิ้นรนสู้พลางหนีพลาง...แต่ด้วยความที่ไม่มีอาวุธซักชิ้นในมือ กับโดนรุมหนักเหลือเกิน...
แล้วก็เหมือนกับมีใครซักคนเขียนบทไว้...จูเลียสซีซ่าร์วิ่งหนีตายไปหมอบอยู่ที่ฐานรูปปั้นของแม่ทัพปอมปีย์ คู่รักคู่แค้นเก่า...สายตาของรูปปั้นปอมปีย์ ในเวลานี้ราวกับจะจ้องลงมาที่ร่างจูเลียสซีซ่าร์ด้วยความสะใจ...
ยี่สิบกว่าแผลบนร่างเขา ทั้งโดนอวัยวะสำคัญทั้งเสียเลือด ที่จริงก็เกินพอแล้วที่จะทำให้ตาย แต่ก็ยังมีมีดสุดท้ายจ้วงแทงมาราวกับผูกแค้นกันมาแต่ชาติปางก่อน...
จูเลียสซีซ่าร์หันไปมองเจ้าของมีดด้วยสายตาอ่อนล้า แล้วเอ่ยประโยคอมตะที่คงอยู่มาอีกนับพันปี...
”แกด้วยเหรอ บรูตัส”...แล้วผู้ยิ่งใหญ่แห่งจักรวรรดิโรมันก็สิ้นใจอยู่ตรงนั้น...
แต่แผนการสังหารจูเลียสซีซ่าร์ มีสิ่งที่ไม่น่าเชื่อเกิดขึ้นอยู่อย่างนึง...พวกที่สุมหัวกันสังหาร ไม่ได้วางแผนรองรับไว้เลยว่า ซีซ่าร์ตายแล้วจะทำอะไรต่อ...
โอ๊ย แม่เจ้า...ทำไมมึงคิดสั้นกันยังงี้...
พอซีซ่าร์ตาย ไอ้พวกทีมสังหารก็ไม่รู้ว่าประชาชนชาวโรมจะว่ายังไง...ต่างคนต่างก็แยกย้ายกันซุกหัวอยู่บ้านใครบ้านมันเพื่อดูทิศทางลม...
ก็ปรากฏว่าชาวโรมันส่วนใหญ่รักเทิดทูนจูเลียสซีซ่าร์ ต่างก็ออกมาเดินขบวนเรียกร้องให้มีการจัดการฆาตกรให้ได้...
จะมีบ้างที่ออกมาไชโยโห่ร้อง...ทรราชย์ตายแล้ว โรมันจะเจริญแล้ว...แต่ก็ร้องได้ไม่กี่คำ โดนพวกที่โกรธแค้นไล่ตีหนีกันแทบไม่ทัน...
ปล. ตอน 8 มาหลังเคารพธงชาติ 18 นาทีครับ
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
