“ปู ไปรยา” ลดสถานะ “แมทธิว บราก” เผยเหตุผลที่ล้มงานแต่งงาน
.
วิวาห์ล่ม! “ปู ไปรยา” ยอมรับถอนหมั้น “แมทธิว” แล้ว
.
ฯลฯ
.
ผมอ่านพาดหัวข่าวเหล่านี้ด้วยความรู้สึกหลายอย่างปนกัน
.
ถึงจะพอคาดเดาได้ตั้งแต่ต้นแต่ผมก็อดเสียดายไม่ได้ที่นักข่าวบันเทิงจะเลือกโฟกัสเรื่องส่วนตัวของปู ไปรยามากกว่าสิ่งที่เธอทำ
.
ที่มาของการสัมภาษณ์ข่าวนี้อยู่ในงานที่ได้มีโอกาสร่วมงานด้วยคือ Venezuela Film Night - Tribute to UNHCR for Refugee and Migrant Crisis ซึ่งจัดฉายภาพยนตร์สารคดี ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ “Sin Fronteras - Venezuela at the Crossroads” สารคดีของปู ไปรยา ในฐานะทูตสันถวไมตรีของ UNHCR จากการเดินทางลงพื้นที่ค่ายผู้อพยพลี้ภัยที่ชายแดนประเทศเวเนซุเอลา-โคลอมเบีย จากวิกฤติผู้ลี้ภัยครั้งรุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์แถบละตินอเมริกา
.
เรามีโอกาสได้คุยกัน ปูเล่าให้ฟังครับว่า การไปลงพื้นที่ที่เวเนซุเอล่าตลอด 11 วันและได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าเป็นเหตุการณ์ที่เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล
.
เธอบอกว่า แม้จะเคยได้เห็นภาพความเลวร้ายผ่านข่าวมาบ้าง และเคยลงพื้นที่ผู้ลี้ภัยที่อื่นๆ มาหลายที่ แต่ที่เวเนซุเอลานี้เลวร้ายที่สุด แม้กระทั่งพี่แยม ฐปณีย์ เอียดศรีไชย จากรายการข่าว 3 มิติ และ The Reporters ก็บอกว่าโหดสุดตั้งแต่ทำข่าวมา
.
“วันโลกแตกเป็นอย่างไร มันคงเป็นอย่างภาพที่ปูเห็น” ปูบอก
.
ภาพที่เธอเห็นคือผู้คนหนีตายออกมาจากประเทศตัวเอง เสี่ยงชีวิตเพื่อข้ามเขตแดนมายังฝั่งโคลอมเบีย หลายต้องข้ามแม่น้ำ ข้ามภูเขา เจอปล้น เจอขบวนการค้ามนุษย์ลักพาตัว เจอฆ่าชิงทรัพย์ เจอข่มขืน
.
“เวลานอนอยู่ข้างถนน ดึกๆ ก็จะมีคนมาถามว่าจะขายอวัยวะไหม หรือเจอข่มขืน หรือบางคนตื่นมาก็พบว่าลูกโดนลักพาตัวโดยขบวนการค้ามนุษย์ไปแล้ว” เธอเล่า
.
เวเนซุเอลาเคยเป็นประเทศที่รุ่งเรืองด้วยการมีแหล่งน้ำมันเป็นขุมทรัพย์ แต่เมื่อบ้านเมืองล่มสลาย เงินกลายเป็นกระดาษ น้ำมันไม่มีค่า สาธารณูปโภคใช้การไม่ได้ ไฟฟ้าไม่มี น้ำสะอาดไม่มี คนต้องแย่งกันคุ้ยอาหารในถังขยะกิน เอาถังไปตักน้ำไม่สะอาดมาประทังชีวิต โรงพยาบาลถูกปิด คนที่ป่วยอยู่ไม่ได้รับการรักษาและต้องเสียชีวิตในไม่ช้า
.
ความเลวร้ายที่เวเนซุเอล่าเจอไม่ได้เริ่มต้นจากสงครามอย่างที่อื่น แต่เป็นหายนะที่เกิดจากการดำเนินงานที่ผิดพลาดของรัฐบาลตลอดระยะเวลาหลายปี
.
เธอบอกว่า คนเราทุกคนมีประวัติศาสตร์ มีรากของตัวเอง มันเลวร้ายแค่ไหนที่วันหนึ่งตื่นขึ้นมาเราพบว่าแม้แต่ประเทศจะให้อยู่ยังไม่มี ทุกอย่างล่มสลายหมด เราจะรู้สึกเลวร้ายแค่ไหน
.
เราคุยกันขำๆ ว่า เวลาดูหนังอย่าง Cast Away ที่ติดเกาะหรือ World War Z ที่ซอมบี้ออกอาละวาดไปทั่วโลก เวลาดูหนังที่ต้องอยู่ในสถานการณ์เสี่ยงชีวิตแบบนี้ ทั้งผมและปูพูดตรงกันว่า ดูแล้วคิดเลยว่าเราตายคนแรกแน่นอน ไม่รอดแน่ ยอมตายดีกว่า มันยากเกินที่จะเอาชีวิตรอดให้ได้
.
“แต่พี่รู้ไหม พอปูได้ไปเห็นคนที่นั่นเขาพยายามทำทุกทางเพื่อให้เขามีชีวิตรอด ยอมขายเส้นผมตัวเองเพื่อให้มีเงินไปซื้อข้าวได้อีกมื้อ บางคนเป็นหมอ เป็นครู เป็นคนที่มีอาชีพการงานดีๆ ต้องยอมค้าประเวณีเพื่อแลกกับเงินน้อยนิดเพื่อให้เขาอยู่ต่อได้อีกวัน หรืออดทนต่อความยากลำบากเอาชีวิตรอดให้เพราะเขาเชื่อว่าถ้าเขาเอาชีวิตรอดได้นานพอ เขาจะได้มีชีวิตที่ดีขึ้นได้ พวกเขาทำทุกทางเพื่อให้มีชีวิตรอด เพราะเขายังมีความหวัง เชื่อไหมพี่ มันเปลี่ยนวิธีการมองโลกของปูเลย มันทำให้ปูรู้ว่ามนุษย์ทุกคนรักชีวิต และพวกเราอยู่ได้ด้วยความหวัง แม้มันจะยากลำบากหรือมีโอกาสน้อยนิดแค่ไหน แต่ความหวังจะทำให้เรายังอยากจะมีชีวิตอยู่”
.
ปูเล่าว่า เธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเคยเป็นนักธุรกิจ มีอาชีพการงานมั่นคงใหญ่โต แต่พอเกิดวิกฤติบ้านเมืองล่มสลาย เงินที่เคยมี บ้านใหญ่โตที่เคยอยู่ ชีวิตหรูหราที่เคยมี ไม่มีความหมายอีกต่อไป ทุกวันนี้เขาอยู่ในกระต๊อบสังกะสี แต่เป็นบ้านที่เขาภูมิใจมาก สิ่งที่เขาทำคือการสานตะกร้า ซึ่งเมื่อก่อนเคยเป็นอาชีพที่เขาดูถูก แต่ตอนนี้กลายเป็นงานที่เขาภูมิใจมาก เขาสานตะกร้าไปขายเพื่อหาเงินส่งไปให้ครอบครัวที่ยังติดอยู่อีกฝั่ง และหนึ่งปีเขาจะได้มีโอกาสเพียงครั้งสองครั้งได้เจอหน้าครอบครัว ไม่ได้เข้าไปกอดใกล้ๆ ให้หายคิดถึงนะครับ แต่ทำได้เพียงแค่โบกมือจากอีกฝั่งให้เห็น เท่านั้นก็มีความหมายให้เขาอยากมีชีวิตอยู่ต่อ
.
ปูบอกว่า มันเปลี่ยนวิธีการมองโลกของเธอไปหมด หน้าตา ลาภยศ เงินทอง ฐานะ เกียรติภูมิ ทุกสิ่งที่มนุษย์ไขว่คว้าอยากได้อยากมี ที่สุดแล้วมันอาจไม่ได้มีความหมายเลยก็ได้ในวันที่เราไม่เหลืออะไรเลย แต่ความหวังคือสิ่งเดียวที่เราจะกอดเก็บมันไว้อยู่
.
“มันทำให้ปูกลับมาคิดว่า ถ้าจู่ๆ ทุกสิ่งที่เรามีในวันนี้มันหายวับไปกับตา เราจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไร และคำถามที่สำคัญคือ...เราทำอะไรกันอยู่”
.
เรื่องหนึ่งที่ปูได้พบคือ แม้จะอยู่ในวิกฤติที่สุดในชีวิต แต่บรรดาผู้ลี้ภัยที่เธอได้สัมผัส ทุกคนกลับให้พลังเธอกลับมาด้วยซ้ำ พวกเขามีความหวัง และให้บทเรียนที่มีค่าในการมีชีวิตกับเธอ พวกเขาไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าการได้กลับมามีคุณค่าความเป็นมนุษย์อย่างเดิม
.
นั่นเป็นที่มาของการทำสารคดีเรื่องแรกของเธอเพื่อบอกให้โลกร่วมกันช่วยเหลือผู้ลี้ภัยในเวเนซุเอล่า เธอบอกว่าเมื่อเธอเห็นภาพนั้นตรงหน้า เธอคิดว่าต้องทำอะไรสักอย่าง เธอไม่สามารถอยู่เฉยโดยไม่ทำอะไรได้ ปูบอกด้วยซ้ำว่า แม้สภาพที่เธอได้เห็นจะเหมือนวันโลกแตก แต่เธอก็อยากกลับไปอีก อยากทำทุกทางเพื่อช่วยเหลือคนที่นั่นให้ได้ และเธอก็หวังว่าคนที่ได้รู้เรื่องราวของผู้ลี้ภัยเวเนซุเอล่าจะร่วมมือช่วยกัน
.
ที่เล่ามาทั้งหมดนี้ ผมถึงบอกว่าการอ่านข่าวชีวิตส่วนตัวของเธอทำให้ผมมีความรู้สึกหลายอย่าง
.
ผมเสียดายถ้าคนจะไม่ได้รู้ว่าปูทำอะไร
.
และเสียดายที่สุดถ้าคนจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่เวเนซุเอลา
.
หน้าที่ของสื่อคือการคัดกรองข่าวสารและส่องสปอตไลท์ให้คนเห็นว่าเรื่องใดสำคัญและควรต้องรู้
.
แต่สิ่งที่นักข่าวบันเทิงที่ทำข่าวแบบนี้ออกมากำลังบอกว่า โลกจะเป็นอย่างไร คนจะหนีตายอย่างไร คนจะดิ้นรนอย่างไร มันไม่สำคัญเท่าการที่ดาราจะแต่งงานไหม
.
ร้ายกว่านั้น นักข่าวบันเทิงที่ทำข่าวแบบนี้กำลังบอกผู้หญิงว่า ต่อให้เธออยากเปลี่ยนแปลงโลก ต่อให้เธอมีหน้าที่การงานที่ดี สิ่งที่สื่ออย่างฉันจะเอาไปบอกโลกก็คือ ตกลงเธอจะมีผัวไหม และนั่นแหละคือสิ่งที่โลกจะได้รู้เกี่ยวกับตัวเธอ
.
คุณค่าของผู้หญิงคนหนึ่งมันถูกจำกัดอยู่แค่เรื่องจะมีสามีแค่นั้นจริงๆ หรือครับ
.
เนื้อข่าวน้อยมากกกกกกนะครับที่จะบอกว่าปูทำอะไรที่เวเนซุเอล่า หรือเธออยากให้คนมาร่วมมือกันช่วยเหลือผู้ลี้ภัยอย่างไร พวกเขาก็สัมภาษณ์เรื่องเวเนซุเอล่ากับปูพอเป็นพิธี พอให้เกียรติงาน แต่สุดท้ายสิ่งที่ลงก็คือเรื่องความสัมพันธ์ของเธออยู่ดี
.
บางคนอาจจะคิดว่า ก็มันเป็นข่าวบันเทิง ใครเขาดูเอาสาระกัน เขาอ่านไว้มีเรื่องเมาท์ๆ กันแค่นั้นแหละ แต่...เราจะทำงานกันเพียงเพื่อเรื่องแค่นั้นจริงๆ หรือครับ เรามองคุณค่าในวิชาชีพของการเป็นสื่อเพียงแค่การทำข่าวรักกันเลิกกันของดาราเพียงแค่นั้นจริงๆ หรือครับ
.
หน้าที่ของสื่อคือการถ่ายทอดข้อมูลข่าวสารที่ทำให้สังคมดีขึ้น ทำให้โลกดีขึ้น เพราะฉะนั้น ทุกข่าวที่ทำออกไป ถ้ามันจะสามารถส่งต่อข้อมูลข่าวสารที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในสังคมได้ ผมคิดว่าการทำหน้าที่ของสื่อก็จะมีความหมาย แต่ถ้าข้อมูลข่าวสารที่ส่งต่อไปไม่ได้เกิดประโยชน์อะไร ผมก็เสียดายที่สื่อมีพลังในมือแต่ไม่เอาไปใช้ให้มีคุณค่า
.
ผมโกรธ ผมเศร้า ผมเสียดาย ผมเสียใจในสิ่งที่นักข่าวบันเทิงที่ทำงานแบบนี้กำลังทำอยู่ ถึงออกมาเล่าว่าปูต้องการบอกโลกว่าอะไรจากสารคดีที่เธอทำ เผื่อว่าความตั้งใจของเธอจะไปถึงคนที่อยากช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์แบบเดียวกับเธอ...สักคนหนึ่งก็ยังดี
.
ผมได้ดูสารคดีของปูแล้วและรู้สึกจริงๆ ว่าเราต้องทำอะไรสักอย่าง ภาพที่ผมได้เห็นแม้จะเป็นเสี้ยวหนึ่งไม่เท่าที่เธอสัมผัสแต่ผมก็รับรู้ได้ว่าปัญหามันรุนแรงมาก ไม่แปลกใจที่ปูจะบอกว่าเธอต้องลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยพวกเขา
.
ถ้าถอดเอาความเป็นชาติ ศาสนา เพศ ความคิดทางการเมือง สีผิว ฯลฯ ออก ที่สุดแล้วเราคือมนุษย์เหมือนกันหมด เขารักชีวิตไม่ต่างกับเรา มีคุณค่าไม่ต่างกับเรา
.
ผมได้คุยกับ UNHCR ประเทศและได้ทราบว่า คาดว่าจะมีผู้ลี้ภัยที่ต้องการความช่วยเหลือภายในปี 2020 นี้อีก 6.5 ล้านคน และงบประมาณที่มีอยู่ตอนนี้มีเพียงแค่ 3% ที่จะช่วยเหลือพวกเขาได้
.
สามารถเข้าไปบริจาคได้ที่ unhcr.or.th ครับ ส่วนสารคดีของปูนั้นทาง UNHCR ประเทศไทยกำลังหาทางจัดฉายเพิ่มเติมอยู่ ผมเองก็หวังว่าจะมีคนได้ดูมากขึ้น และมาร่วมกันเป็นอีกแรงที่ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
.
.
ท้อฟฟี่ แบรดชอว์
Photo : UNHCR
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
