บทความแรกผม...
ทุกอย่างต้องมีจุดสิ้นสุด ละครเรื่องยาวของชีวิตก็ต้องมีจุดจบเช่นกัน
ผมมีโอกาสได้เข้ามามีส่วนร่วมในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งที่มีอายุยืนยาวถึง 90 ปี แม้จะเป็นช่วงปลายของชีวิตหญิงผู้นั้น แต่เค้าได้ให้อะไรมากมายแก่ชีวิตผม เธอคือ คุณย่าทองหล่อ พูลดำริห์(เป็นคุณย่าของแฟน)
ผมคบหาดูใจกับแฟนมา ปีนี้ก็เข้าปีที่ 7 แล้ว ตลอดเวลา แฟนผมจะแวะเวียนมาหาคุณย่า เยี่ยมเยียนย่าเสมอ ย่าแก่แล้วก็จะเดินหลังค่อม รสชาติของอาหารก็จะเป็นไปตามอารมณ์ จากที่เคยอร่อย ก็จะจืดบ้าง เค็มบ้างเพราะการเสื่อมสภาพของสังขาร จากนั้นย่าก็มีความอ่อนแรง จากหลังค่อมก็กลายเป็นต้องคลาน
เพื่อนๆที่อ่านถึงตรงนี้ลองนึกภาพ ว่าสังขารร่างกายมันหนักขึ้น เรื่ยวแรงหายไป การคลานใช้ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่หญิงชราก็ยังใช้ชีวิตอยู่ ทำคุณความดีตามที่ร่างกายจะอำนวย
ในช่วงเวลา 1 เดือนที่ผ่านมาความเสื่อมของสังขารชัดเจนขึ้น เส้นเลือดเสื่อม มีอาการเส้นเลือดในสมองตีบ ทำให้จากที่เคยกินอาหารได้เอง กลายเป็นไม่สามารถกินได้เอง จากนั้นอาการเริ่มทรุดลงอย่างรวดเร็ว จนต้องไปนอนโรงพยาบาล
ถึงแม้ทุกคนจะรู้ว่าย่าแก่แล้ว แต่ก็ไม่มีใครคาดคิดว่าครั้งนี้ย่าจะไม่มีโอกาสได้กลับบ้านอีก
สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อร่างกายฟ้องว่าพลังงานชีวิตใกล้หมด คือ เรี่ยวแรงเหลือเพียงแค่หายใจ ผมเห็นความใจสู้ของหญิงชรา ที่พยายามอ้าปากหายใจเพื่อเอาลมเข้าไปเพื่อให้หัวใจได้ทำงาน แต่หัวใจก็ทำงานน้อยลงเรื่อยๆ แม้เครื่องช่วยหายใจจะปั้มอ๊อกซิเจนเพื่อช่วยย่าสุดแรงที่เครื่องจะทำได้ แต่ก็ไม่พอจะทำให้ย่าพยุงร่างอันแสนหนักให้ลุกขึ้นมาได้เหมือนแต่ก่อน
เมื่อสุดแรงยื้อ การต่อสู้กับความตายของหญิงชราก็สิ้นสุดลง แกพ่ายแพ้ต่อความตายและจบชีวิตลมด้วยลมหายใจเฮือกสุดท้ายอย่างสงบ
สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครจะพ้นไปจากความแก่ ความเจ็บและความตายไปได้
หลังจากที่ทุกอย่างสิ้นสุดลง สิ่งที่พี่น้องกล่าวขานถึง คือคุณงามความดี ความมีเมตตา การช่วยเหลือสงเคราะห์ญาติมิตร ผู้คนสรรเสริญ
ความดีทั้งหลายที่ย่าได้ทำจะส่งผลให้ย่าได้สู่สุขติ
ผมเขียนเรื่องนี้ เพื่อให้ทุกคนโปรดดำเนินชีวิตอย่างมีสติ อย่าได้ประมาทกับชีวิตเลย เร่งดำเนินสร้างความดี กตัญญูรู้คุณ อย่าไปตอบแทนเมื่อสายให้ตอบแทนตอนมีชีวิต เพราะยามป่วยคือโอกาสของคุณที่คุณจะสร้างบารมีจากการกตัญญู อย่าทำบาปทำกรรมเพราะคิดว่ามันเล็กน้อยหรือใครๆก็ทำกัน เพราะผลของมันเราต้องเป็นคนรับ ถ้าเราสะสมบาปอกุศลเล็กๆน้อยๆแต่บ่อยๆเข้าก็จะใหญ่จนคุณคาดไม่ถึงและไม่อาจจะรับผลของมันไหว
พึงระลึกไว้ว่า แม้เด็กก็ตายได้ วัยรุ่นก็ตายได้ แก่ก็ยิ่งใกล้ความตายกว่าคนอื่น
ดังนั้น .. จงดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาทเถิด..
ขอขอบคุณทุกท่านที่ได้อ่านมาถึงตรงนี้ และขอให้ช่วยแชร์ให้คนได้อ่านเพื่อเตือนสติในการดำเนินชีวิตและขออุทิศบุญกุศลที่เกิดจากเรื่องราวนี้ได้ส่งถึง คุณย่า ทองหล่อ พูลดำริห์
🙏🏼🙏🏼🙏🏼
เพลิงนวล
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
