กวี : เก้าอี้ของคุณย่า
ยามที่ฝนตกลง
ใบไม้ขยับรับเม็ดฝน
ฟังดนตรีบรรเลง
เพียงแผ่วเบานุ่มนวล
ณ ห้องเล็ก ที่เปิดหน้าต่าง
ฉันนั่งบนเก้าอี้
เก้าอี้ของคุณย่า
ย่าชอบนั่งเก้าอี้ตัวนี้
เสียงฝนทำฉันเหงา
หรือว่าแท้ที่จริง
เพราะคุณย่าจากฉันไปแล้ว
ฉันจึงได้เศร้าใจ
เวลาอยู่กับฝน
เสียงของมันที่กระทบพื้น
กระทบใจฉันด้วย
...
Pic by Pixabay
เพจ : เรื่องราวร้อยพัน(เกี่ยวที่เลี้ยวลด)
โฆษณา