[KhunKidD] 🤔 [ไม่รู้ อาจไม่ผิด? .. แต่บาปนะ!] 🤔 เคยได้ยินคนพูดว่า "ทำผิดเพราะไม่รู้ ไม่เป็นไรนะ ไม่ได้เจตนา" และ "พวกที่ทำผิดทั้งๆที่รู้นี่แย่มาก!" บ้างมั้ยครับ?

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

KhunKidD

•

5 ก.พ. 2020 เวลา 15:12 • ความคิดเห็น

🤔 [ไม่รู้ อาจไม่ผิด? .. แต่บาปนะ!] 🤔

เคยได้ยินคนพูดว่า "ทำผิดเพราะไม่รู้ ไม่เป็นไรนะ ไม่ได้เจตนา"

และ "พวกที่ทำผิดทั้งๆที่รู้นี่แย่มาก!" บ้างมั้ยครับ?

ผมว่าน่าจะเคยได้ยินกันและน่าเห็นจริงตามนั้น..แต่มันเป็นอย่างนั้นจริงหรือ?

ผมมีเรื่องเล่าและแนวคิดอย่างนี้ครับ...

เด็กๆไปเด็ดปีกแมลงปอเล่น ..ไม่เป็นไรหรอก ก็ไม่รู้ว่าไม่ดีนี่น่า...ใช่หรือ? (original picture from pixabay)

ขอเกริ่นที่มาของบทความนี้สักหน่อย..

พอดีพอดีผมอ่านนิยายออนไลน์เรื่องนึงที่เป็นของเกาหลีเกี่ยวกับพวกเล่นเกมต่อสู้กันแล้วเจอฉากนึงที่มีเหตุการณ์กับคำที่น่าสนใจ คือ..

เป็นฉากที่ตัวร้ายชื่อ Garam ที่เป็นกึ่งเทพไล่ฆ่าตัวเอกแล้วมีตัวละครอื่นที่เป็นตัวประกอบออกมาช่วยถ่วงเวลาเพื่อให้หนีก็เลยโดนฆ่าตายเกลื่อนกันตามระเบียบแล้วก็มีบทต่อว่า..

“Hahat, those who were insignificant have become even weaker.” Garam laughed.

No malice could be felt. It was the pure laugh of a child enjoying it as he tore off the wings of a dragonfly.

++++++++++++++++++++++++++++++

*จากเรื่อง Overgeared ch.1166 ในเว็บแปลอังกฤษ wuxiaworld.com

แปลคือ:

"ฮ่าฮ่า พวกกระจอกนี่อ่อนแอลงไปเรื่อยๆนะ"

Garam หัวเราะ.

ไม่มีเจตนาร้ายใดๆให้รู้สึกได้จากการหัวเราะนั้น

มันเป็นการหัวเราะที่'บริสุทธิ์เ'หมือนเด็กๆที่หัวเราะสนุกสนานตอนจับแมลงปอมาฉีกปีกเล่นกัน.

อ่านแล้วรู้สึกอะไรมั้ยครับ?

ส่วนตัวผมสะท้อนใจตรงคำเปรียบเทียบที่ว่าหัวเราะใสๆเหมือนตอนเด็กๆที่จับแมลงปอมาฉีกปีก..

การจับแมลงปอมาฉีกปีกนั้นโหดร้าย..😖

แต่เด็กๆที่เล่นกันก็แค่เล่นไปโดยไม่รู้ความ..

ตอนเล่นก็เลยหัวเราะสนุกสนานได้แบบไม่มีเจตนาร้ายต่อใครเจือปน..

อ่านแล้วก็นึกถึงตอนเด็กๆที่เล่นอะไรโหดๆ..

ผมเคยบี้มดหรือเอามีดมาหั่นมดเล่นครับ ☠️

แม้จะเคยคิดว่าตอนนั้นก็ทำไปเพราะไม่รู้ว่าไม่ดี

แต่นั่นคือเรา..ไม่ผิด? ไม่บาป?

ใช่เหรอ?

ส่วนตัว ณ ตอนนี้ผมคิดว่า..

ผิดครับ อย่างน้อยก็ผิดศีลธรรม..

บาปครับ แม้ไม่ได้คิดว่าไม่ดีแต่ถ้าตั้งใจทำไปแล้วก็บาปแล้วแน่นอนครับ! 😱

ยิ่งพอมานึกว่าตอนเด็กสนุกตอนเล่น..

มันน่ากลัวมากนะครับ..

ถ้าเปลี่ยนจากมดเป็นคน ก็คงเหมือนผมกำลังฆ่าหั่นศพด้วยความสนุกอยู่เลยครับ! 😱😱😱

คราวนี้..มาไปต่ออีกระดับกันหน่อย..

เอ้า! ผิดก็ผิด บาปก็บาปล่ะ! 😤

แต่มันไม่รู้ว่าไม่ดีนี่ก็คงต้องนับว่าผิดไม่มากหรือบาปน้อยหน่อยล่ะ!

(เข้าข้างตัวเองไว้ก่อน)

ยังไงก็คงดีกว่าคนที่ทำบาปไปแบบที่รู้ทั้งรู้แหละน่า แบบนั้นสิผิดบาปเต็มๆ!

(พยายามจะรู้สึกผิดน้อยลง?)

ถ้าจะมองแบบนั้น..ก็อาจจะได้ครับ

เพราะความแรงของบาปตามที่ทราบมาก็ขึ้นกับกำลังของเจตนาด้วย ถ้าไม่ตั้งใจทำเลยอาจไม่บาป(ในข้อนั้นๆ) หรือถ้าเจตนาน้อยผลบาปก็อาจจะน้อย..

แต่..มันคือแค่นั้นหรือ? 🤔

พอนึกถึงเรื่องนี้ผมก็นึกถึงนิทาน 'มิลินทปัญหา' ที่เป็นนิทานแนวพุทธศาสนาที่มีมานานโดยเป็นเรื่องถามตอบกันระหว่างกษัตริย์นาม พระเจ้ามิลินท์ กับ พระนาคเสน ครับ.

มีปัญหาข้อหนึ่งที่เป็นเรื่อง

'ถามถึงการทำบาปแห่งผู้รู้กับผู้ไม่รู้้่

มีความว่า..

“ ข้าแต่พระนาคเสน สมมุติว่ามีคน ๒ คน คนหนึ่งรู้จักบาป อีกคนหนึ่งไม่รู้จัก แต่กระทำบาปด้วยกันทั้งสองคน ข้างไหนจะได้บาปมากกว่ากัน ? ”

“ ขอถวายพระพร ข้างไม่รู้จักได้บาปมากกว่า ”

“ ข้าแต่พระนาคเสน ราชบุตรของโยมหรือราชมหาอำมาตย์คนใดรู้ แต่ทำผิดลงไปโยมลงโทษแก่ผู้นั้นเป็นทวีคูณ ”

“ ขอถวายพระพร มหาบพิตรจะเข้าพระทัยความข้อนี้อย่างไร...คือสมมุติว่ามีคน ๒ คน จับก้อนเหล็กแดงเหมือนกัน คนหนึ่งรู้ว่าเป็นก้อนเหล็กแดง อีกคนหนึ่งไม่รู้ คนไหนจะจับแรงกว่ากัน ? ”

“ ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า คนไม่รู้จับแรงกว่า ”

“ ข้อนี้ก็ฉันนั้นแหละ มหาบพิตร คือผู้ไม่รู้บาปได้บาปมากกว่า”

“ ชอบแล้ว พระนาคเสน ”

++++++++++++++++++++++++++++++

*ข้อความนี้คัดมาจาก http://dhammathai.org/milin/milin11.php

ปกหนังสือการ์ตูน มิลินทปัญหา เล่ม 1 เขียนเป็นการ์ตูนอ่านง่ายมากครับ ขอแนะนำเลย ภาพจาก naiin.com

จากความข้างต้นถ้าให้ผมสรุปจากความเข้าใจส่วนตัวก็คือ..

จริงอยู่ที่ผู้ทำผิดบาปทั้งๆที่รู้จะดูมีเจตนาชั่วชัดเจนและควรต้องรับผลบาปที่หนัก.

แต่..

ผู้ไม่รู้ผิดบาปนั้นกลับมี 'โอกาส' ทำผิดบาปได้มากกว่า! นานกว่า! ก็เพราะไม่รู้! 😖

หากเทียบกับเรื่องที่เล่ามาก่อนก็คงเป็นว่า..

ถ้าผมไม่รู้ว่าการทำร้าย ทำลายชีวิตใดๆมันไม่ดี

ป่านนี้โตขึ้นผมก็คงจะยังทำอยู่แบบสบายใจ

ไม่ได้รู้สึกทุกข์ร้อน เพราะไม่รู้สึกผิด..

วันดีคืนดี..ชีวิตที่ผมทำร้าย ทำลายต่อไปอาจจะเป็นชีวิตที่ใหญ่ขึ้น..จนถึงมนุษย์..ก็เป็นได้!? 😳

ในขณะที่คนมีเจตนาทำชั่วทั้งๆที่รู้..

เพราะเขารู้ว่าชั่วแล้ว แม้วันนี้ยังทำชั่ว

แต่หากเลือกได้หรือถึงสภาวะอันเหมาะสมใดๆ

เขาผู้นั้นย่อมมีโอกาสที่จะเลิก!

เพราะเขารู้อยู่แล้วว่ามันไม่ดี! 😳

เหล็กร้อนเพียงใด หากเราไม่รู้สึกถึงความร้อนหรืออันตราย เราจะกลัวที่จะจับถือมันไว้หรือ? (original picture from pixabay)

นึกดูแล้วก็น่ากลัว..

ที่เราเคยทำสิ่งไม่ดีอย่างสบายใจตอนที่ไม่รู้

เสมือนหนึ่งกำเหล็กร้อนจนมือไหม้แต่ยังยิ้มใสๆ

ที่น่ากลัวกว่านั้นคือ..

แม้ตอนนี้ก็ยังมีที่กำเหล็กร้อนทั้งๆที่รู้!

แล้วยังมีที่กำโดยไม่รู้อยู่อีกเท่าไหร่!? 😱

สิ่งที่ทำได้คือพยายามเรียนรู้เพื่อให้ 'รู้' ก่อนว่าอะไรคือเหล็กร้อน (ผิดบาปทั้งหลาย)

แล้วก็ค่อยๆวางลงไปให้มากที่สุด

แม้เผลอจับมาอีกก็ให้รู้ตัวแล้วรีบวาง

ส่วนมือที่ไหม้แล้วหรือผลจากความร้อน (กรรม) ใดๆที่จะเกิดจากการที่เคยกำเหล็กร้อนไว้ ก็คงต้องยอมรับด้วยดี ตามเหตุที่ทำไว้

แล้วตอนนี้..

ท่านกำเหล็กร้อนไว้ในมือบ้างมั้ย?

กำไว้กี่แท่ง? มันมีเท่านั้นจริงรึเปล่า?

ขอให้ท่านทั้งหลายได้มีโอกาสวางเหล็กร้อนก่อนมือ..กาย..ใจ..จะมอดไหม้นะครับ

ด้วยความปรารถนาดีจาก ขุนคิดดี

5/2/2563

🙏🙏🙏

(อ่านนิยายมาไม่กี่บรรทัด อินแล้วจัดมาซะยาว 🤣 ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาอ่านครับ 🙇)

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน