กวี : สู่ภวังค์
เรานิ่งสงัดฝึกลมหายใจ
ตวัดดาบหนึ่งครั้ง ตัดขาดอากาศธาตุออกจากกัน
จิตนิ่งอยู่ หาผู้ใดรู้ไม่
เรานิ่งอยู่
หาต้องการผู้ใดให้ล่วงรู้ในจิตวิญญาณของข้าพเจ้า
จิตเดิมแท้ที่ข้าเห็น และข้าเป็น
นิ้วข้าพเจ้าไล่พรมบนคีย์เปียนโน
ไล่ตามจังหวะของอารมณ์
แล้วหยุดนิ่งลงที่จุดหนึ่ง
เสียงคีย์เปียนโนลากยาว
ข้าพเจ้าหลุดเข้าอยู่ในภวังค์
ยาวนาน
...
Pic by Pixabay
เพจ : เรื่องราวร้อยพัน(เกี่ยวที่เลี้ยวลด)
โฆษณา