7 ก.พ. 2020 เวลา 05:20 • ความคิดเห็น
กระต่ายกับเต่า ในมุมมองใหม่
ผมว่าทุกคนน่าจะเคยฟังนิทาน กระต่ายกับเต่า กันแน่ ๆ
เต่า กับ กระต่าย วิ่งแข่งกัน และสุดท้ายเต่าชนะ เพราะกระต่ายประมาท นอนหลับก่อนถึงเส้นชัย และโดนเต่าแซง ชนะไป
โลกแห่งความจริง มันไม่ค่อยเหมือนในนิทานหรอกครับ
ไม่มีความฟลุ๊ค ที่กระต่ายจะมานั่งรอเต่าจนหลับ และให้เต่าแซงเข้าเส้นชัยไปได้
มีแต่ความจริงที่ว่า ใครเก่งกว่า ดีกว่า ก็เข้าเส้นชัยไปก่อนเท่านั้นเอง
ทุกวันนี้เราเห็นผู้คนรอบข้างเราหลายต่อหลายคน ที่ประสบความสำเร็จ ทั้ง ๆที่ อายุไม่เยอะ
หรือแม้กระทั่งเพื่อนเราเอง ก็ เก่งเกินหน้าเกินตาเรา จนทำให้หันมามองดูตัวเองว่า ทำไมไม่เก่งแบบนั้น
ทำไมทำไม่ได้แบบเขา?
แต่ทำไม ไม่เคยถามตัวเองว่า ในเมื่อเราเป็นเต่า ทำไมเราต้องไปวิ่งแบบกระต่าย??
ในนิทาน เต่าไม่เคยหยุดเดินนะครับ ถึงแม้ว่าเต่าจะรู้ว่าตัวเองเดินช้า
แต่มันก็ยังคงก้าวต่อไปอย่างต่อเนื่อง ทีละเล็กทีละน้อย แบบช้า ๆ ด้วยขาที่ถึงแม้จะสั้น
ด้วยกระดองที่ถึงแม้จะหนัก แต่มันก็ยังก้าวเดินต่อไป ไม่หยุด
ถ้าจะให้เปรียบ
คนเราก็มีทางเดินของเราเอง ซึ่งมันอาจจะไม่ใช่ทางเดียวกันกับ คนที่เรามองเขาว่าประสบความสำเร็จ
เรามีขาของตัวเอง ที่ค่อย ๆ ก้าวเดินตามความสามารถ ของเราที่มี ไปทีละนิด ๆ
เรามีเป้าหมายที่ชัดเจน ว่าจะไปให้ถึงแม้มันอาจจะไม่เร็ว แต่ว่าเรารู้ว่าเราทำไปเพื่ออะไร
บนเส้นชัยที่ใคร ๆ มองว่ามันคือ "ความสำเร็จ" มันไม่จำเป็นจะต้องวิ่งอย่างรวดเร็วเพื่อเข้าไปเสมอไปหรอก
เราแค่ใช้ ขาของเรา เดินอย่างช้า ๆ ค่อย ๆ เดินไปทีละก้าว
ใช้ใจที่มั่นคง สร้างแรงมุ่งมั่น และคอยเป็นแรงผลักดัน
และที่สำคัญ คือเข้าใจในตัวเอง
ไม่ต้องไปคิดแข่งกับใคร แค่แข่งกับตัวเอง
เส้นทางของชีวิต มันไม่ใช่ "การวิ่งระยะสั้น" แต่มัน คือการ "วิ่งระยะยาว"
มันคือทางที่ไม่รู้ว่าจะไปจบตรงไหน รู้เพียงแต่ว่า "ต้องวิ่งต่อไป" มันถึงจะถึง
ไม่ต้องไปสนว่าทางเดินของใครจะเป็นยังไง จะวิ่งช้า หรือว่าวิ่งเร็ว
สนแค่ว่า "เรายังคงวิ่งอยู่รึเปล่า"
วิธีวิ่งของเต่า มันไม่ต้องไปเหมือนกระต่าย
และเส้นชัยของเต่า มันก็ไม่เคยเร็วเท่ากระต่ายอยู่แล้ว
แค่วิ่งไปข้างหน้า "และอย่าหยุด"
สักวัน........เส้นชัย มันจะมาอยู่ตรงหน้าคุณนี่แหละ
1

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา