17 ก.พ. 2020 เวลา 00:46 • ปรัชญา
เมื่ออยู่คนเดียวในที่มืด จงทำตัวเสมือนอยู่ต่อหน้าแขกผู้มีเกียรติ
หลายๆครั้งที่เราหลง ตัดสินใจทำเรื่องราวที่ผิดๆ เพราะการตัดสินใจเพียงชั่วครู่
การกระทำความผิดมักจะเกิดขึ้นทั้งต่อหน้าและลับหลัง มีทั้งเรื่องที่เล็ก และเรื่องที่ใหญ่
แต่ส่วนมากมักจะเกิดขึ้นในที่ลับ เพราะพวกเราสำคัญว่า ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น ในสิ่งที่เรากระทำ
ท่านอาจารย์เซนจิสุ อาจารย์เซ็นสมัยราชวงศ์ถัง กล่าวว่า เราอย่าสำคัญว่าเป็นตัวคนเดียวในที่มืด(ในที่ลับ)
ให้สำคัญ ทุกเวลาเรานั้นอยู่ต่อหน้าผู้คนมากมาย ฝึกให้จิตใจเกิดความมีหิริ(ความละอายต่ออกุศล)
อยู่ที่ใด อย่าสำคัญว่าอยู่ผู้เดียว(ในที่ลับ) แม้อยู่ต่อหน้าคนหมู่มาก ก็สำคัญว่าอยู่ต่อหน้าคนหมู่มาก
อยู่ในที่ที่ไม่มีคน ก็ให้สำคัญว่าอยู่ต่อหน้าคนหมู่มากเช่นกัน ให้หิริ อบรมสั่งสอนตน เป็นคนละอายต่อความชั่วแม้จะไม่มีใครๆเห็น
และเมื่อเห็นผู้อื่นทำความดี เราก็ควรมีความกล้าที่จะทำความดีเช่นเขา เมื่อพบความบกพร่องของคนอื่น ควรถือเป็นเครื่องสอนตนเองไม่ให้กระทำเช่นนั้น
เราทุกคนพึ่งคิดเสมอว่าเราอยู่ในที่แจ้ง พึ่งละอายบาปอกุศลเพียงเล็กน้อยที่เกิดขึ้นในจิตใจของเราเอง
คนอื่นสร้างความขมขื่นให้ฉันนั้นน้อยนัก
ฉันทุกข์ ฉันโศก ฉันอ้างว้าง ฉันสินหวัง
เพราะฉันวางแผนทั้งผอง
ถ้ามีการจองจำวิญญาณฉัน
ตัวฉันเอง สร้างสรรค์เรือนจำนั้น..
โฆษณา