19 ก.พ. 2020 เวลา 10:21 • ปรัชญา
# มันจะมืดมนที่สุดเสมอก่อนรุ่งสาง
หากคุณไม่ยอมปล่อยมือจากสิ่งเก่า แล้วคุณจะมีมือไหนใช้ไขว้คว้าสิ่งใหม่ ๆ เข้ามาในชีวิตได้ อ่านเรื่องราวต่อไปนี้แล้วคุณจะเข้าใจ
เหตุที่ไม่อยากให้เกิด
ชาวประมงคนหนึ่ง กำลังเดินทางออกไปหาปลาตามปกติ แต่ในระหว่างทางกลับบ้านนั้นเอง ก็เกิดโชคร้าย เนื่องจากเรือของเขาถูกล้มพายุพัดกระหน่ำเข้าใส่จนทำให้เรืออับปางลง บริเวณไม่ไกลจากเกาะร้างแห่งหนึ่งมากนัก
เขาจึงรีบว่ายเขาฝั่งโดยเร็ว เพื่อหลีกหนีพายุลูกใหญ่นี้ไปให้ได้ ทันทีที่ขึ้นฝั่งได้เขาก็เริ่มใช้ชีวิตบนเกาะแห่งนี้ เพื่อเฝ้ารอใครสักคนมาช่วยเขา จนเวลาผ่านไป วันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีใครผ่านมาแถวนี้เลย
ความมืดที่พบเจอ
ชาวประมงที่ต้องใช้ชีวิตบนเกาะร้างเพียงลำพังจึงจำเป็นต้องเริ่มเรียนรู้ที่จะเอาตัวรอด และเริ่มสะสมสิ่งของที่ถูกน้ำพัดพามายังเกาะ รวมไปถึงเศษไม้จากเรืออับปางเพื่อนำมาสร้างกระท่อมเล็ก ๆ ที่จะอยู่อาศัย
นอกจากนี้กิจวัตประจำวันอีกหนึ่งสิ่งที่จะต้องทำเป็นประจำคือการออกไปล่าอาหาร และเขาจะต้องใช้เวลาหลายชั่วโมง กว่าจะได้อาหารกลับมาประทังชีวิตในแต่ละมื้อ
1
ไฟที่มาพร้อมการดับสูญ
กระทั่งวันหนึ่ง ระหว่างที่เขาเดินกลับจากการออกไปล่าสัตว์ตามปกติ เขาก็ต้องพบกับเหตุการณ์ที่น่าตกใจ เพราะกระท่อมของเขากำลังเกิดไฟไหม้อย่างรุนแรง
อีกทั้งของทุกอย่างที่เขาสะสมมาทั้งหมดก็กลายเป็นเถ้าถ่านไปเสียแล้ว เหลือเพียงแค่เสื้อผ้าที่เขาใส่อยู่เท่านั้น
สิ้นหวัง
ด้วยความเสียใจ ตกใจ และความโกรธ เขาจึงเหวี่ยงกำปั้นไปบนท้องว่า แล้วเริ่มสาปแช่ง ด่าท่อพระเจ้าไปว่า
"พระเจ้า คุณปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ฉันสวดอ้อนวอนทุกวัน เป็นเวลาหลายเดือนเพื่อขอความช่วยเหลือ จนวันนี้ก็ไม่มีใครมา อีกทั้งตอนนี้ทุกอย่างที่ฉันมีก็ถูกไฟเผ่าไปจนหมด คุณทำกับฉันแบบนี้ได้อย่างไรกัน ทำไมคุณถึงปล่อยเรื่องนี้ให้เกิดขึ้น ทำไม ทำไม"
เมื่อท้องฟ้าสว่าง
หลังที่พูดจบ ชาวประมงก็ได้แต่ร้องไห้เสียใจด้วยความสิ้นหวังถึงที่สุด แต่แล้วห่างตาของเขาก็เหลือบไปเห็นธงของเรือลำหนึ่งที่กำลังขับใกล้เข้ามาที่เกาะมาขึ้นเรื่อย ๆ
ซึ่งในตอนท้าย ชาวประมงก็ได้รับความช่วยเหลือ จรกเรือลำนี้ และในระหว่างทางกลับบ้านนั้นเองชาวประมงจึงถามกัปตันเรือที่มาช่วยเขาไปว่า "ผมขอถามคุณสักหน่อยได้ไหม คุณหาผมเจอได้อย่างไรกัน"
เมื่อได้ฟังแบบนั้น กัปตันจึงตอบเขามาว่า "ในระหว่างที่ พวกเรากำลังเดินทางข้ามมหาสมุทรกันตามปกติ วันนี้เผอิญว่าเราสังเกตเห็นควันไฟลูกใหญ่ลอยขึ้นมา เราจึงตัดสินใจว่าจะไปตรวจสอบดู เลยเป็นเหตุให้เราได้มาพบคุณไงหล่ะ"
ดังคำกล่าวที่ว่า " ในชีวิตของมนุษย์เรา ไม่มีใคร และสิ่งใดช่วยคุณได้หรอก หากคุณไม่เริ่มช่วยเหลือตัวคุณเองเสียก่อน"
อ่านบทความเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
โฆษณา