พักผ่อนบ้างนะความฝันอันแรงกล้า
ก่อนสิ่งที่ทำมาพังลงไปเพราะกายอ่อนล้า
คนที่เข้ามาอยู่ในสถานที่แห่งนี้ล้วนแล้วต่างมีความฝัน
ฝันถึงการเป็นนักเขียน
ฝันถึงการมีรายได้ที่เพิ่มขึ้น
ทุกความฝันล้วนมีความหวังอันยิ่งใหญ่อยู่ด้วยเสมอ
บางคนอาจมุ่งทำตามความฝันมากเกิน
จนลืมไปว่าร่างกายและจิตใจของเราทุกคนล้วนมีขีดจำกัด
ขีดจำกัดของความเป็นมนุษย์คือ ต้องกิน และต้องนอน
หากเราพยายามฝืนขีดจำกัดมากๆเข้า
ร่างกายของเราก็จะค่อยๆอ่อนแอ อ่อนล้า
ร่างกายอาจจะเริ่มปิดตัวเองจากทุกอย่าง
ด้วยการแสดงออกผ่านทางความเจ็บป่วย
เมื่อเกิดความเจ็บป่วยขึ้นนั่นเป็นสัญญาณว่า ถึงเวลาต้องพัก
หากเรายอมพักผ่อนก็อาจใช้เวลาไม่นานในการเยียวยากาย
แต่หากยังฝืนขีดจำกัดต่อไป ร่างกายก็คงเริ่มต่อต้านมากยิ่งขึ้น
จากป่วยเล็กๆน้อยๆก็จะเริ่มหนักขึ้น
บางคนฝืนเสียจนต้องนอนโรงพยาบาล
บางคนฝืนจนระบบในร่างกายผิดปกติ
และไม่สามารถกลับมาทำงานได้อีก
ปูเป้เป็นหนึ่งในคนที่เคยฝืนมากคนหนึ่ง
และรู้ซึ้งแล้วว่า การทำแบบนั้นไม่ได้ทำให้เราใกล้ความสำเร็จเร็วขึ้น
แต่มันเป็นการพรากความสำเร็จไปจากเราอย่างช้าๆ
ความสำเร็จค่อยๆเลือนหายไปโดยที่เราไม่รู้ตัว
กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ร่างกายประท้วง
ลืมตาตื่นแทบไม่ไหว กินไม่ได้ ต้องนอนให้น้ำเกลืออยู่โรงพยาบาล
และต้องเอาตัวเองออกจากงานพักใหญ่มากๆ
หลังจากนั้นก็ต้องคอยข่มใจและบอกกับตัวเองว่า
ทุกสิ่งทุกอย่างต้องรอเวลา…
ทุกสิ่งทุกอย่างต้องค่อยๆเป็นและค่อยๆไป…
แบ่งเวลาให้ร่างกายได้พักผ่อน
แบ่งเวลาให้ร่างกายได้รับความสดชื่น
แบ่งเวลาให้ร่างกายได้ทำงาน
บาลานซ์ชีวิตให้ดี แล้วความสำเร็จจะค่อยๆเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
อย่าปล่อยให้ความสำเร็จเลือนหายไปเพราะความฝันอันแรงกล้า
โดย การเดินทางของผีเสื้อ🦋
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
