22 ก.พ. 2020 เวลา 06:49 • ประวัติศาสตร์
การวิ่งเต้น-โยกย้ายของวงการข้าราชในอดีต ซึ่งได้ปรากฏหลักฐานทางประวัติศาสตร์ในสมัยรัชกาลที่ 4
รัชกาลที่ 4
อย่างที่เราทราบกันดีในระบบราชการไทยนั้น การวิ่งเต้นโยกย้ายขอไปราชการตำแหน่งสำคัญๆ มีมานานมากแล้ว
ในสมัยนี้มีทั้ง “วิ่ง” ทั้ง “เต้น” ช่วงโยกย้ายใครมีรองเท้าคู่ดีดี วิ่งเข้าก่อน เข้าถูกหลักก็ได้ตำแหน่งหน้าที่สำคัญๆไป
แต่ในสมัยก่อนบ้านเมืองยังกระดากอาย จึงทำกันไม่ประเจิดประเจ้อนัก โดยเรียกกันแค่ “เดิน” เท่านั้น
ย้อนไปสมัยประเทศไทยยังใช้ชื่อ ‘สยาม’
ขอหยิบยกหลักฐานในประชุมประกาศรัชกาลที่ 4 ฉบับที่ 223 มาบางส่วนเพื่อมา
‘เจาะเวลาหาอดีต’ ให้ท่านผู้อ่านได้ทราบเหตุการณ์ในสมัยอดีตมีการคอรัปชั่น ทุจริต เหลือคณานับ จนล้นเกล้ารัชกาลที่ 4 ต้องออกประกาศเพื่อยับยั้งการประพฤติที่มิชอบเหล่านี้
ประชุมประกาศรัชกาลที่ 4 ฉบับที่ 223
เรื่อง ”ว่าด้วยการเดินเป็นเจ้าเมือง” ทรงประกาศไว้ว่า
ณ วันพฤหัสบดี เดือนอ้าย ขึ้น ๑๔ ปีกุนเบญจศก
“....อ้ายพระ อ้ายจมื่น อ้ายหลวง อ้ายขุน ฤๅอ้ายหมื่นเจ๋อเจอะกล้าๆ เปนคนในกรุงบ้าง คนในหัวเมืองบ้าง ที่อยากจะเปนผู้สำเร็จราชการเมืองในหัวเมืองนั้นๆ หานายหน้าเที่ยวเดินขอเสียสินบนถวายพระองค์เจ้า เจ้าจอมข้างในบ้าง ฤๅเดินขุนนางผู้ใหญ่ผู้น้อยตามพนักงานบ้าง ฤๅเดินในท่านผู้หญิงฤๅเมียน้อยตัวโปรดของขุนนางบ้าง ฤๅเดินตามบุตรหลานชายหญิงของขุนนางก็มีบ้าง เสียสินบนแรงๆ ขอให้ช่วยเพ็ดทูลว่ากล่าว ให้ได้ตั้งออกไปเปนผู้สำเร็จราชการที่เรียกว่าเจ้าเมืองในหัวเมือง เอก โท ตรี จัตวา นั้นๆ
ฝ่ายผู้ที่เห็นแก่สินบนก็ต่างคนต่างรับแล้วต่างคนต่างหาอุบายเพ็ดทูลเย่อหยิ่งกันไปต่าง ๆ ตามสติปัญญา ผู้ที่อยากจะเป็นผู้สำเร็จราชการเมืองเหล่านี้นั้น ขอให้ท่านทั้งปวงตั้งแต่ผู้ดีตลอดไปจนไพร่รู้จักเถิดว่าใจมันมิใช่คนเป็นผีโหงผีห่าสู้เสียเงินทองเป็นหนี้เป็นสินผูกดอกท่านผู้อื่นไปด้วยคิดว่าจะไปกินเลือดมนุษย์เถือเนื้อมนุษย์ หรือเอาเลือดมนุษย์ในเมืองนั้นมาใช้หนี้ได้ทันประสงค์จึงคิดการดังนั้น....”
“...ผู้ใดที่เห็นแก่สินบน รับสินบนช่วยเดินเหินว่ากล่าวเพ็ดทูลแคะไค้ให้ผู้นั้น ๆ ได้เป็นผู้สำเร็จราชการเมืองนั้นถ้าได้เงินสินบนด้วยเหตุนั้น ก็ถือว่าผู้นั้นหากรุณาแก่มนุษย์มิได้ ชื่อว่าคิดเอาเลือดเนื้อของราษฎรคนยากไร้ที่อยู่บ้านห่างเมืองไกล มาขายให้อ้ายยักษ์อ้ายผี เป็นผีโหงผีห่า ผู้ที่หากินอย่างนี้จะได้บาปมากนักทีเดียว...”
นี่คือเนื้อหาเพียงบางส่วนจากประชุมประกาศ ในรัชกาลที่ 4 ฉบับที่ 223
ซึ่ง ’เจาะเวลาหาอดีต’ นำมาให้ท่านผู้อ่านทราบถึงเหตุการณ์การคอรัปชั่นและทุจริตในสมัยนั้น
ท่านผู้มีอำนาจวาสนาพิจารณาการแต่งตั้งโยกย้ายใครต่อใคร ก็โปรดได้ละอายแก่ใจและเกรงกลัวต่อบาปกันบ้าง อย่าได้เอาผีห่าผีโหงไปปล่อยให้กินราษฎรกันเลย
ช่วยกดติดตามและเป็นกำลังใจด้วยนะครับ🙏
โฆษณา