29 ก.พ. 2020 เวลา 14:48 • ท่องเที่ยว
โฮจิมินห์.....
.“เอ็งเป็นรุ่นพี่ เอ็งเก่งสุด พี่ไว้ใจ...และเพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายเอ็งต้องไปคนเดียว”
สองวันถัดมา...ผมได้มาที่โฮจิมินห์เป็นครั้งแรกในฐานะวิศวกรของบริษัท โฮจิมินห์ในสายตาและความรู้สึกเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยร่องรอยแห่งประวัติศาสตร์ กลิ่นอายของวัฒนธรรม บาดแผลแห่งสงคราม และมอเตอร์ไซค์....
ศาลาว่าการ ไอค่อนของโฮจิมินห์
หนึ่งเดือนเต็มกับการประทังชีวิตด้วยอาหารเวียดนามนั้นไม่ได้ยากเกินไป แต่เรื่องใหญ่คือความคิดคิดถึงบ้าน...
คนขับรถพามาส่งไว้ที่นี่
เฝอเหลืองเส้นใหญ่ที่ต้องใช้สมาธิในการกินมาก (@Ben Thanh market)
มื้อแรกหลังจากเก็บของที่โรงแรมคือเฝอเส้นเหลืองใหญ่ผักเยอะกับโต๊ะแค้บแคบ ที่ Ben Thanh market
อาหารเช้า
อาหารเช้าฝากท้องไว้กับโรงแรม ส่วนข้าวเที่ยงกินที่ทำงาน_แต่มื้อเย็นเป็นมื้อที่สนุกสุดเพราะเดินไปลองทุกร้านที่อยู่ละแวกนั้น
ขนมจีนเวียด
ชอบอันนี้สุด ผักห่อหนมจีนไส้หมู>
บุฟเฟต์ทะเลย่าง
ความท้าทายอีกอย่างคือการข้ามถนนนี่แหละ สองวันผ่านไปถึงได้รู้ว่าเดินไปเลยเดี๋ยวเค้าจะหลบเราเอง...
ชั่งโมงเร่งด่วนที่โฮจิมินห์
วันหยุด...สะพายเป้เดินออกจากโรงแรมในตอนสายๆใช้เวลาประมาณไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็มาถึง โบสถ์นอร์ทเทอร์ดาม... สถาปัตยกรรมแบบฝรั่งเศษที่สร้างขึ้นในปี พ.ศ.2420 เป็นวิหารที่ใหญ่โตและมีเสนห์มากๆ
Norther dam church
บาดแผลจากสงคราม... พิพิธภัณฑ์สงครามเวียดนามอยู่ไม่ไกลจาก นอร์ทเทอร์ดาม มากนัก.. อาจกล่าวได้ว่ามันคือ นิทรรศการแห่งความโหดร้ายที่จัดไว้เตือนใจและระลึกในสิ่งที่มนุษย์ทำกับมนุษย์ด้วยกันเอง...
During the War: 3million Vietnamese wer killed ( among them 2million civilians) 2million people injuries 300,000 people missed >> จากตัวอักษรเพียงไม่กี่บรรทัดแต่กลายเป็นข้อความที่หดหู่อย่างบอกไม่ถูก...
...
ภาพโหดร้ายภายในส่วนจัดแสดง
สิ่งที่ทหารอเมริกันทิ้งไว้...นอกจากชีวิตของพวกเขา
ส่วนที่โดนทิ้งระเบิดคือสีดำ...(เกือบทั้งประเทศ)
จดหมายที่ทหารเขียนถึงครอบครัว...(แม้รู้ว่าอาจจะไม่มีโอกาสได้กลับมาพบกันอีกตลอดไป...)
ไม่ว่าเหตุผลของสงครามคืออะไร... แต่เราทุกคนต่างรู้ดีว่าสงครามสร้างความเจ็บปวด...สร้างรอยแผลแห่งประวัติศาสตร์...และไม่มีใครรับประกันได้ว่ามันจะไม่เกิดขึ้นซ้ำอีก....
ใครมาพักเค้าก็ให้ทุกคนแหละ 555
งานจบแต่ความทรงจำยังอยู่
ขอบคุณเวียดนาม...
โฆษณา