8 มี.ค. 2020 เวลา 18:03 • ไลฟ์สไตล์
ธรรมชาติบำบัด🍃🌱
ต้นไม้ใกล้ vs ความวุ่นวาย
เมื่อเมืองหลวงมีแต่ความวุ่นวาย บวกกับความเครียด กับเวลาที่เร่งรีบ เงินตรา งาน ครอบครัว ลูก โรคไวรัส บลาๆๆๆๆๆ (นี้ยังไม่มีครอบครัว คิดแทนคนอื่น😆)
ทุกคนต่างมุ่งหน้าสู่ความฝัน เป้าหมาย เส้นชัย เพื่อความสบายทางกาย จนหลงลืมอะไรไปหลายอย่าง
ขณะเลิกงานของทุกวัน เมื่อเราได้มีเวลาอยู่กับตัวเอง วางทุกอย่างลงก่อน หาเวลาออกกำลังกาย ผ่อนคลายสมอง ผ่อนคลายร่างอันเหนื่อยล้า
🍃🌱ถ้าฉันเหนื่อยล้า .. จงเดินเข้าป่าา 🎶🎵
วิ่งงงงงงงง กับพี่ตูน แต่พี่ตูนไม่อยู่อ้ะ 😂
เอาจริงๆ ไม่ได้มาวิ่งหรอก วิ่งไม่ไหวว😂🤣 เดินดีกว่าา
ระหว่างเดินไปกลับประมาณ 5 รอบบนถนนของสันเขื่อนที่มีผู้คนมากมายพร้อมใจกันมาออกกำลังกาย หลังเลิกงาน 5-6 โมงเย็น ยาวไปถึง 2 ทุ่ม
ลิตเติ้ล ได้หันไปเจอน้องหมาคู่หนึ่ง นั่งอยู่กับผู้หญิงคนนึงริมถนนของเขื่อน เลยขอไปเล่นกับน้องหมา เพราะดูแล้วน่าจะไม่ดุ ตัวนึงเป็น ชิวาว่า ส่วนอีกตัวเป็น พุดเดิ้ล มันน่ารักเเละเชื่องสุดๆๆ 🐶 หลังจากนั้นก็เริ่มบทสนทนากับผู้หญิงเจ้าของน้องหมา (ซึ่งหน้าตาดี และน่าจะอายุราว 40 กว่าๆ)
เธอเริ่มบทสนทนาด้วยน่าตาที่แจ่มใส และอยากเล่าอะไรหลายๆอย่างด้วยความเป็นมิตร เธอพูดไม่ค่อยชัดถ้อยชัดคำสักเท่าไร น้ำเสียงเธอขณะเล่าเหมือนกำลังหายใจติดขัดตลอดเวลา แต่เธอดูมีความหวังและสบายใจเมื่อได้คุยกับคนแปลกหน้าอย่างเราที่เพิ่งรู้จักกัน
เธอเล่าว่าเธอเป็นเชฟของโรงแรมแห่งหนึ่ง ซึ่งวันๆจะมีแต่เรื่องของการ set menu อาหาร เตรียมวัตถุดิบ เธอชอบและรักในอาชีพที่ทำ ดูเธอมีความสุขมากเมื่อเล่าเวลาทำงาน
เมื่อเล่าไปสักพักนึง เธอก็ขอหยุดสักครู่ แล้วบอกว่า "พี่พูดเยอะไม่ได้ พี่เหนื่อย ...พี่เป็นโรคหอบ .. หมอให้พี่หยุดงาน เพื่อพักผ่อน และตอนนี้ก็เข้าปีที่ 2
ปีที่แล้วพี่ไม่ได้ออกไปไหนเลย พี่เครียดมากๆ พี่นอนดู ยูทูป ดูโน้นนี้นั้น จนเบื่อ จนปีนี้พี่เริ่มดีขึ้น หมออนุญาตให้พี่ออกมาได้ สามีพี่เลยพามา แต่พี่ก็เดินได้ไม่กี่รอบต้องพัก พี่ก็มีหมา 2 ตัวนี้แหละที่เป็นเพื่อน พร้อมจบด้วยคำพูดฮาๆ ว่า มีหมาเป็นเพื่อนดีกว่ามีเพื่อนหมาๆ 😂🤣😂 แล้วเราก็หัวเราะไปพร้อมกัน กับมุขเบาๆ
หลังจากนั้นเราก็นั่งคุยกันเรื่อยๆ จนเริ่มมืด
เขื่อนบางวาด
บทสนทนาก่อนกลับบ้าน เธอบอกว่าสุดท้ายชีวิตเราต้องการความสบายใจ สุขภาพแข็งแรง "พี่หวังว่าให้พี่หายจากอาการป่วยไวๆ เพื่อพี่จะได้กลับมาทำงานอีกครั้ง พี่ชอบมาเดินเขื่อน ทำให้พี่ผ่อนคลายกับธรรมชาติ มานั่งรับลมเย็นๆ ดีกว่าอุดอู้อยู่ที่บ้าน อาการพี่เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ พี่ชอบฟังธรรมะช่วงที่ผ่านมาที่พี่ไม่สบายออกไปไหนไม่ได้ เพราะร่างกายพี่ไม่แข็งแรง พี่เครียดมากก จนบางทีก็ร้องไห้บ่อยๆ และเป็นโรคซึมเศร้า พี่เลยเปิดฟังธรรมะเพื่อหาความสบายใจ สุดท้ายคนเราตายไปก็พาอะไรไปไม่ได้ ทำอะไรที่เราสบายใจ ตอนนี้พี่ขอแค่ให้ร่างกายพี่เเข็งแรงเพื่อจะกลับไปใช้ชีวิตปกติได้ พร้อมส่งยิ้มให้ลิตเติ้ล 😊
หลังจากได้ยินเรื่องเล่า ในช่วงเวลาสั้นๆ เราก็ยิ้มออกมาด้วยความอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก ราวกับได้เจอคนรู้จัก หลังจากนั้นเราก็แยกจากกัน ลิ้ตเติ้ลก็กล่าวสวัสดีพร้อมยกมือไหว้ (มารยาทงามไปอีก 😁😂 แล้วบอกว่า ไว้มาเล่นกับน้องหมาใหม่นะคะ)
แสงสุดท้าย
"อโรคยา ปรมาลาภา" ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
ขอบคุณคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จัก🧑🏻
รักษ์โลก 🌱 by Malittlenoi
ปล.พิมไม่เก่ง เล่าไปเรื่อยๆ อ่านแล้ว รบกวนยิ้มนะคะ 😁😉
โฆษณา