Draw#4
Daibutsu and the brave
หลังจากหายไปหลายวัน...
หลังจากที่ได้อ่านเพจของหลายๆท่าน และพบว่า
ล้วนแล้วแต่มีสาระน่าติดตามทั้งสิ้น...
ส่วนของเรานี้ ดูจะหาสาระอันมีประโยชน์นั้น
หาได้มั้ยนะ ^^"
ลองไปดูทางช่องทางอื่นๆ ก็จะมีคนที่วาดเก่งๆมาสอนให้เห็นถึงวิธีการ
เทคนิคต่างๆ ซึ่งช่วยเปิดโลก มุมมองใหม่ๆได้เป็นอย่างดี
ก่อนนี้...แม้จะเคยมีพื้นฐานการวาดการ์ตูนแบบญี่ปุ่นมา
เมื่อนานมาแล้ว และร้างไปนานหลายปี พอได้มาลองวาดอีกครั้งก็รู้เลยว่าไม่เหมือนเดิม มีความไม่นิ่งของมืออยู่มาก
กับเพิ่งจะได้ลองจับปากกา digital
ก็ถือเป็นความท้าทายที่ไม่ง่ายเท่าไหร่ในช่วงเวลานี้
ทั้งการฝึกมือให้ลากเส้นให้ได้อย่างใจ, การฝึกลงสี,
การคิดองค์ประกอบภาพว่าจะวาดอะไรดี, ....
...ทั้งหลายเหล่านี้...เป็นความว้าวุ่นใจ และลังเล
ว่าจะเอายังไง กับเส้นทางสายวาดเล่น ที่สมัยก่อน
ตอนเด็กเอ๊าะๆ ทำเป็นงานแทบจะประจำเมื่อมีเวลาว่าง
และเห็นได้ถึงพัฒนาการทีดีขึ้นเป็นลำดับ....
แต่ตอนนี้....รู้สึกเหมือนจะถอยหลังไปบ้างละนะ
ถ้าเป็นคุณ...จะเลือกแบบไหน...
...
ผมถามไปอย่างนั้นแหละ...
เพราะผมมีคำตอบให้ตัวเองอยู่แล้ว >V<
ณ วันนี้ ขอตอบได้เลยแบบมั่นใจว่า
เป้าหมายแรก...จะฝึกใช้เมาส์ปากกาให้คล่องจนใกล้เคียงใช้เมาส์ให้ได้
เพื่อว่าอาจจะผ่อนคลายอาการเกร็ง/ปวด จากการจับเมาส์ปกติ
เป้าที่สอง...ในการจะมาโพสรูปภาพแต่ละครั้ง
นอกจากไว้บันทึกพัฒนาการของตัวเองแล้ว
จะหาแง่มุมที่เป็นประโยชน์ ไม่น้อย...ก็น้อยมาก...เป็นอย่างน้อย55
.
มาแบ่งปัน หรือแชร์ให้กับทุกท่านที่ได้สละเวลา
(หรือหลงมานะ)มาเยี่ยมชมกัน
เป้าที่สาม...ตั้งใจว่า...เมื่อฝีมือดีขึ้นในระดับที่พอใจกว่านี้อีกหน่อย
จะลองวาดการ์ตูนดูอีกสักเรื่อง
เป้าที่สี่...ในระหว่างทาง ที่เราพัฒนาฝีมือตัวเองไป
ถ้าเจอเทคนิคอะไรดีๆน่าสนใจ จะรวบรวมและบอกต่อ
...
เยอะไปมั้ยนะ หะ...หะ...
ก็คงไม่น้อย...แต่ถ้าคิดเยอะเกินไป...คงไม่ได้ลงมือทำเสียที
จริงมั้ยครับท่านผู้ชม !!
เอาละ...สำหรับวันนี้
ผมมีข้อคิดจากประสบการณ์มาฝาก
(เข้าเรื่องแล้ววุ้ย !!)
1. การฝึกฝนอย่างต่อเนื่องนานพอในเรื่องใดๆ จะทำให้เรามีความเชี่ยวชาญในเรื่องนั้นๆขึ้นมา (ไม่มากก็น้อย) แม้ว่าจะไม่เคยมีใครสอนเรามาก่อน
.
หรือเรียนจากใครคนไหนมาก่อน เพราะสิ่งที่เราได้ลงมือทำ ถ้ามันมากพอ
เราจะเจอกับทั้งความล้มเหลว ที่ต้องฝืนใจลุกขึ้นเพื่อจะทำมันใหม่
และอดทนเพื่อที่จะได้ประสบความสำเร็จ...แล้วล้มเหลวใหม่
มากบ้างน้อยบ้าง ตามความสนใจ และสังเกตในงานของเรา
2.การฝึกฝนด้วยตนเอง จากการ copy + develop
เป็นสิ่งที่ช่วยย่นระยะเวลาได้ดีทีเดียว
.
สมัยก่อนตอนที่เริ่มวาดการ์ตูนนั้น ผมหัดจากการสังเกต พยายามจะคิดว่า
ทำไงน้อ จะวาดให้ได้แบบนั้น...ลองอยู่หลายทีก็ไม่รอด จนได้มารู้จัก
กับกระดาษไข ถึงได้พบทางสว่างขึ้นมาว่ายังมีอีกหนทาง ให้เราได้ฝึก
มือของเราลากไปตามเส้นของนักเขียนที่เราชอบ
.
นั่นทำให้ผมเข้าใจมากขึ้นเลยว่า สัดส่วน / วิธีการตวัดเส้น
มันเกิดขึ้นได้ยังไง
.
และทำให้ร่างกาย+สมอง เริ่มจำทางได้ ว่าถ้าเราจะวาดเอง แนวทางจะเป็นยังไง
.
แต่ต้องระวังไว้...อย่าเผลอติดกับรูปแบบที่เป็นของท่านอื่น
จำเป็นอย่างมากที่จะต้องพัฒนาแนวทางของตัวเอง ด้วยการวาดออกมา
.
ด้วยสมอง+หัวใจ+มือ
.
ที่จะถ่ายทอดออกมาให้สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน
.
สำหรับภาพนี้ก็เช่นกัน...เป็นกระบวนการย้อนอดีต ที่ทำคล้ายกับสมัยก่อน
คือ
ทดลอง ฝึกมือ วาดเส้นตามภาพถ่ายจริง
ต้นแบบจากองค์พระใหญ่ที่ kamakura
วาดด้วยเส้นแบบดินสอ ในหลายๆขนาด
ตามความละเอียดของภาพแต่ละจุด
แล้วลองจัดฉากให้เป็นแบบที่ต่างไปจากของจริง
จากนั้นก็ลองลงสีแบบสีน้ำหลายๆชั้น...ใน Clip Studio
ตอนทำไม่รู้จะวาดอะไร นึกไปนึกมา ก็จะเจอข่าวว่า
ในช่วงนี้ที่โลกเรากำลังเผชิญกับไวรัสพันธุ์ใหม่
.
ผู้คนมากมายที่เจ็บป่วย หรือต้องจากไป...
ความวิตกกังวล ดูจะแทรกซึมเข้าสู่ใจเราบ้างในบางขณะ
.
ความตาย อาจจะถูกตั้งเวลาไว้แล้ว โดยที่เราไม่อาจรู้ล่วงหน้า
ความคิดที่จรมา หากรู้ทันด้วยสติสัมปชัญญะ
ความกลัว ความหวาดระแวง ความคิดที่ตัดสินไปก่อนโดยไม่ตรวจสอบ
อันเป็นเหตุให้เราแบ่ง+แยก กลุ่มคนบางกลุ่มออกจากเรา
.
ในวันหนึ่ง อาจจะนำมาซึ่งความสูญเสียยิ่งกว่าโรคภัยในครั้งนี้
ถ้าเราไม่เท่าทัน ไม่อยู่กับปัจจุบัน และไม่เห็นแล้วว่าเราทั้งผอง
คือพี่น้องร่วมทุกข์ร่วมสุขไม่ต่างกัน
.
หากมีวันนั้นจริงๆ....ขอพระพุทธองค์ทรงเมตตา
.
ผมไม่ใช่คนดี แต่วันนี้รู้สึกขึ้นมาแบบนั้น
.
หากท่านใดอ่านมาถึงตรงนี้
ขอบคุณมากครับ
.
วันหน้าพบกันใหม่
ไม่ยาวอย่างนี้ละ ^^"
แล้วพบกันครับ
สวัสดี :)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
