“แม่คิดผิดมั้ยเนี่ยที่บอกลูกแม่ไปแบบนั้น?”
แอดเลยบอกแม่ไปว่า แม่คิดถูกแล้วค่ะ
สิ่งที่แม่ทำ เป็นเพราะหวังดีกับลูกแม่
แม่ไม่ต้องคิดมากนะ
คือ ที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ ตอนแรกลูกก็นึกโกรธนะ
ทั้งแม่ ทั้งเพื่อนๆรุ่นพี่รุ่นน้องเค้านั่นแหละ
ที่ทุกคนพยายามพูดยุแยง หรือสนับสนุนให้เราเลิกกัน
ทั้งๆที่ทุกคนไม่รู้รายละเอียดลึกๆเลยด้วยซ้ำว่าเราสองคนเป็นยังไง แต่ทั้งหมดมันเกิดจากตัวเค้าล้วนๆเลยแม่
ถ้าเค้าไม่แสดงออกให้ทุกคนเห็นว่าเค้าไม่มีความสุขกับความสัมพันธ์นี้ จะไม่มีใครเข้ามาแสดงความคิดเห็นอะไรหรือบอกให้เค้าตัดสินใจอะไรได้เลย และต่อให้ทุกคนลงความเห็นว่าควรเลิก แต่ถ้าใจเค้ายังมั่นคง
และเค้าเข้มแข็ง เค้ายังอยากจะจับมือกับลูกฝ่าฟันต่อ
เค้าจะไม่เชื่อคำใครใดๆทั้งสิ้น ทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่กับใจเค้าค่ะแม่ แม่อย่าโทษตัวเอง เพราะตอนนี้ลูกก็เลิกโทษตัวลูกเองแล้ว วันที่ถูกบอกเลิก ลูกเอาแต่นั่งด่านั่งว่าตัวลูกเอง ทุบตีตัวเองเหมือนคนไร้สติ แต่ตอนนี้ลูกรู้แล้วค่ะว่า เราไม่ควรโทษใครเลย แม้แต่ชะตาฟ้าดิน”