22 มี.ค. 2020 เวลา 10:37 • ความคิดเห็น
โครงการ 1 ตำบล 1 ไวรัส
นโยบายของโครงการนี้มันเริ่มมาจาก
ผู้มีอำนาจที่ 1 มองข้ามปัญหา วิเคราะห์ปัญหาผิดพลาด โดยมองว่า ไวรัส = ไข้หวัด
และเมื่อมันรุกลาม ก็ไม่มีมาตรการจำกัดควบคุมการระบาดที่เป็นรูปธรรมและดีพอ เดวกัก เดวปล่อย มาตรการแต่ละอย่างไม่ชัดเจน อีกทั้งล้มเหลวในการร่วมมือกับผู้มีอำนาจอื่นๆ พูดง่ายๆคือ ขัดขากันเอง
อีกทั้ง ผู้มีอำนาจที่ 2 ปล่อยปละละเลยทำให้อุปกรณ์การป้องกันไวรัส ไม่เพียงพอต่อประชาชน หน้ากาก และแอล ขาดตลาดจนกลายเป็นอุปกรณ์ที่ชนชั้นกลางเท่านั้นที่จะสามารถเข้าถึง คนระดับล่างๆต้องตะเกียกตะกายหาเอาเอง เมื่ออุปกรณ์ไม่เพียงพอ การป้องกันของประชาชนก็อ่อนแอลง
ถึงตรงนี้ผู้มีอำนาจสูงสุดก็ยังไม่รู้จะจัดการอย่างไร
จนทำให้ ผู้มีอำนาจที่ 3 ใช้แผนการจำกัดพื้นที่การบริการที่มีโอกาสแพร่เชื้อไวรัส โดยที่ยังไม่มีมาตรการรองรับ หรือ เยียวยาใดๆ เช่นว่า คนที่หาเช้ากินค่ำ คนรายได้ต่ำ คนที่มีภาระ คนที่ไม่มีประกันสังคม คนที่ทำงานข้ามจังหวัด จะอยู่อย่างไรกับมาตรการ กึ่งๆปิดเมืองแบบนี้
ผู้ประกอบการsme ที่เคยเป็นฐานขับเคลื่อนเศรษฐกิจสำคัญของประเทศจะอยู่อย่างไร
เมื่อระบบถูกชัตดาวน์โดยไม่ให้พวกเขาเหล่านี้ตั้งตัว
ก็นำไปสู่ปัญหาการเคลื่อนย้ายขนาดใหญ่
ชนชั้นกลาง พักผ่อนชิลๆ ต่างจังหวัด
ชนชั้นกลางล่าง -> ล่าง ต้องระเห็จกลับต่างจังหวัด
เพราะเขาไม่มีเงินพอที่จะตุนอาหาร 20วัน แค่วันพรุ่งนี้บางคนยังยากเลย ไม่มีอะไรการันตรีว่ามันจะจบลงวันไหน หลังจาก20วัน ถ้ายังไม่มีงานหล่ะ แน่นอนร้านที่ทำบางร้านปิดตัวเจ๊งไปแล้ว
การกลับไปตายรัง ดูจะเป็นช้อยสุดท้ายที่พอจะหยิบยื่นให้เขาได้มีชีวิตต่อไปอย่างมีความหวัง
กทม โล่งงงง คนติดเชื้อน้อยลง เพราะ พวกเขาออกต่างจังหวัดกันหมด ผู้ว่าได้ผลงานในการควบคุมการติดเชื้อใน กทม
แต่...ไวรัสกำลังกระจายออกสู่ชนบท และงานนี้มีแพะแน่นอน
ถึงตรงนี้แล้วเราควรจะด่าใคร
ด่าคนกลับบ้านหรอ ?
เป็นกำลังใจให้พวกเขาดีกว่าไหม กับผลกระทบของโครงสร้างอันบิดเบี้ยวแบบนี้
พี่ๆน้องๆ เพื่อนๆ คุณกลับบ้านกันเถอะ เราเข้าใจ
ไม่เป็นไรเข้าใจได้ แต่...อย่างไรเสียขอความร่วมมือตามนี้นะคะ
1) ป้องกันตัวเองในการเดินทางให้มากๆ
2) อย่างเพิ่งออกไปพบปะเพื่อนๆ เว้นการพบปะสังสรรกันไปก่อน
3) ถ้าเป็นไปได้เวลากินข้าวต้องแยกตัวกินเดี่ยว อย่าร่วมวงล้อมโต๊ะ เว้นระยะห่างกันก่อน ช้อนใครช้อนมัน แก้วใครแก้วมัน
4) เป็นไปได้ก็แยกห้องนอนก่อน อย่าเพิ่งนอนรวม และยังต้องใส่มาสกไว้ ออกไปข้างนอกซื้อของ ก็ต้องเว้นระยะห่างกับผู้คน
5) ให้คิดเสมอว่าหมอต่างจังหวัดไม่พอ อุปกรณ์ดูแลยังไม่พร้อม เป็นอะไรขึ้นมา รับรองไม่ได้ว่าเราจะปลอดภัย
** ทำอย่างน้อยอย่างน้อยๆสัก 15 วัน ตั้งใจทำ เพื่อคนที่เรารัก ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
มิ้วๆ
โฆษณา