..ช่ ว ง ส า ย ข อ ง วั น พ ฤ หั ส..วันที่แสนจะว่างและอากาศก็ร้อนเหลือเกิน...วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เป้ยลาพักร้อนอยู่ ในช่วงที่สถานการณ์ covid19 ยังไม่ดีเท่าไร ห้างร้านปิดหมด เราสามารถซื้ออาหารได้เหมือนเดิม เพียงแต่ต้องนำกลับมาทานที่บ้าน
เป้ยนอนอ่านการ์ตูนอยู่บนเตียง เปิดวิทยุไปด้วยแต่ก็ไม่ได้สนใจว่ากำลังมีเพลงอะไร 🎵🎼ได้แต่นอนเบื่อเพราะไม่ได้ไปไหน แถมยังงอนกับคุณหมีอยู่
เป้ยนอนอ่านหนังสือสลับกับหยิบมือถือขึ้นมาดูบ้าง
..
..
เริ่มรู้สึกว่าเพลงที่ได้ยินเปลี่ยนไปเป็นทำนองแปลก ๆ ฟังเหงา ๆ ทันใดนั้นมีแสงสีฟ้าส่องประกายขึ้นมาแว้บหนึ่ง พร้อมกับกลิ่นหอมที่ไม่ทราบว่าเป็นกลิ่นอะไร แต่ให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก...
ระหว่างที่เป้ยกำลังงงว่าเกิดอะไรขึ้น ก็เหลือบไปเห็นว่ามี "จ ด ห ม า ย" ฉบับหนึ่ง ในซองสีครีมดูเรียบ ๆ วางอยู่อย่างเรียบร้อยบนหนังสือการ์ตูนที่เป้ยอ่านค้างอยู่
เป้ยหยิบซองจดหมายนั้นขึ้นมาดู มีชื่อจ่าหน้าซองถึงตัวเป้ยเอง ด้วยลายมือที่เหมือนจะเป็นลายมือเป้ย ใช้ตัวอักษรเป็นอักษรไทยแบบที่เป้ยหัดเขียน เพียงแต่เขียนสวยกว่าเป้ยตอนนี้มาก
เป้ยเปิดซองจดหมายนั้นอย่างเบามือ....
"สวัสดียัยเป้ย เธอไม่ต้องงงว่าจดหมายฉบับนี้ส่งไปถึงเธอได้ยังไง ตอนนี้เธอจงอ่านอย่างใส่ใจ แต่ก็ขอให้อ่านด้วยความผ่อนคลายไปด้วย...
(นี่มันอะไรกันแน่ เป้ยกำลังงงมาก)
...วันที่ฉันเขียนจดหมายฉบับนี้ ฉันอยู่ในร้านกาแฟคราฟท์แมน บ้านอาจารย์ฝรั่ง ใช่แล้ว..บ้านอาจารย์ศิลป์ พีระศรีที่เธอขยันมากินกาแฟได้ทุกวันนั่นแหละ วันนี้วันที่ 14 มีนาคม 2564 ถึงตอนนี้เธอคงรู้แล้วว่าวันนี้ต้องมีความพิเศษอะไรสักอย่าง (ก็นี่มันวันที่ 14 ของเธอนี่) เธอคงเดาไดัว่าฉันอยู่กับใคร ก็ใช่อีก..คุณหมีของเธอนั่นแหละ เราสองคนมาฉลองเล็ก ๆ กันตามธรรมเนียมที่เธอตั้งขึ้นมาด้วยความเอาแต่ใจ และฉันอยากบอกเธอว่าตอนนี้ เจ้า covid19 ที่เธอเกลียดนักหนามันได้ถูกทำลายไปหมดแล้ว!!
รูปนี้ชอบตัวเองกำลังเหวอ 🤣
ฉันรู้ช่วงเดือนมีนาคมปีที่แล้ว ก็ปี 2563 ที่เธออยู่ตอนนั้น เจ้า covid มันกำลังก่อตัวระบาดรุนแรง มีคนติดเชื้อมาก คนตายก็มี สถานการณ์ไม่สู้ดี ทางรัฐบาลจึงขอความร่วมมือให้ทุกคนกักตัวอยู่บ้าน ในส่วนของเธอผู้ไม่เคยอยู่ติดบ้าน การไม่ได้ไปไหนทำให้เธออึดอัดและเครียด ฉันพอจะนึกออกว่าเธอคงเดินไปเดินมาระหว่างเตียงนอนกับตู้เย็น และเล่นมุกควายจีบผู้ชายจนเบื่อ แต่เธอก็ต้องอดทนต่อไป
วันนี้ ณ บ้านอาจารย์ศิลป์ สถานที่เก่า ๆ นี้ ฉันเหลือบไปเห็นตู้จดหมายทำด้วยไม้ ฉันได้ยินเสียงในใจว่าลองส่งจดหมายกลับไปในอดีตดูสิ มันสามารถทำได้
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ฉันงงแต่ก็ไม่ได้กลัวอะไร
"ลองเขียนเล่นก็ได้ครับ ถ้าจดหมายไม่ไปไหน พี่จะเก็บไว้เอง ไหน ๆ วันนี้เราก็ว่างก็อยู่แล้วนะครับ"
เมื่อคุณหมีพูดแบบนั้น ฉันจึงเขียนจดหมายฉบับนี้ในร้านกาแฟนี่ พร้อมกับจิบ flat white แก้วโปรดไปด้วย (ฉันขอโทษนะที่อาจทำให้เธออิจฉา อิอิ)
ฉันก็คือตัวเธอในปีหน้า เธอรู้ไหมตั้งแต่เราคิดวัคซีนป้องกันเจ้าไวรัส covid 19 ได้เมื่อตอนต้นปี เจ้าโรคนี้ก็หายเงียบไปสนิท ไม่มีใครติดโรคอีกเลย และโลกเราก็หมุนไปอย่างสวยงามสดใสตามเดิม ไม่สิ..
ฉันว่าดีกว่าเดิมอีก คนที่ผ่านอะไรเลวร้ายมาได้ ย่อมจะมีภูมิคุ้มกันทางใจอย่างดี หลายประเทศก็ดูจะปรองดองขึ้นด้วยนะ
วันนี้ทุกอย่างแสนจะดี (ถ้าไม่นับอากาศร้อนบ้า ๆ นี่)
ฉันไปเที่ยวได้ทุกที่ กินอาหารตามร้านอาหารได้
ไม่ต้องใส่หน้ากากอนามัย เอาสมุดมาวาดรูปข้างนอก และยังมีผู้ชายนั่งอยู่ข้าง ๆ ถึงเค้าจะบอกว่าฉันเป็นน้องก็ช่างเถอะ 🙄
ฉันรู้เธอกังวล แต่ขอให้เธออดทนอีกไม่นาน
ตอนนี้ (หมายถึง มีนาคม 2563ที่เธอน่ะ) เรามียาที่ต่อสู้กับไวรัสได้ผลเป็นอย่างดี เราทำลายมันได้หมด เหลือแค่รอวันที่จะผลิตวัคซีคได้เท่านั้น
ฉันขอยืนยันว่ามันไม่นานจริง ๆ
ฉันมาส่งข่าวเธอแต่เพียงเท่านี้ เพราะยังไงวันนี้มันก็วันพิเศษของฉัน แม้แต่เธอฉันก็ไม่อยากให้มาแย่งเวลาของฉันไปนะจ๊ะ
ส่วนเรื่องคุณหมี เธอจะชอบเค้าต่อไปหรือไม่ เธอก็ตัดสินใจเอาเองเถอะ เพราะไม่ว่าเธอจะชอบหรือไม่ชอบเค้า เค้าก็ยังดูแลเธออย่างดีในฐานะน้องคนนึงไม่มากน้อยไปกว่านี้หรอก โถถถถ 😂😂
จาก เป้ย ตัวเธอในปีหน้า 14มีนาคม 2564"
..
..
หลังจากอ่านจดหมายฉบับนี้จบ ก็มีเสียง sms จากคุณหมีส่งมา เป้ยสะดุ้งตื่นทันที
"น้องไปไหนครับ พี่ทักไปตั้งแต่เช้าไม่ตอบ
พี่ส่งอาหารไปให้ที่ร้านออกไปเอาด้วยนะครับ"
ที่แท้เป้ยฝันไปทั้งหมดนี่เอง ว่าแต่นั่นจดหมายอะไรวางอยู่บนหนังสือการ์ตูนเรานะ?
🍁
บทความวันนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเพลง Tegami เพลงนี้ผู้แต่งคือคุณ Angela aki เป็นนักร้องลูกครึ่งชาวญี่ปุ่น-อิตาลี เนื้อเพลงประมาณว่าเป็นจดหมายจากฉันในวัยเด็กถึงฉันในวัย 30 ปี
มีความหมายในทางให้กำลังใจ เป้ยคิดว่าเหมาะกับสถานการณ์ช่วงนี้ อีกทั้งเนื้อเพลง เสียงร้อง ความหมายของเพลงดีมาก เป้ยนำมาฝากค่ะ (มีซับไทย)
ส่วนคุณหมีไม่ต้องส่งอาหารมาแล้วนะคะยัดไม่ลงตู้แล้ว ถ้าจะส่งอาหารมาอีกก็ส่งตู้เย็นมาด้วยเลยนะ
ขอบคุณคุณหมีที่เปืดเพลงคุณอากิให้ฟัง
และอยากให้เขียนเพลงของคุณอากิค่ะ
ขอบคุณที่แนะนำแต่สิ่งดี ๆ ให้น้องเสมอมา แล้วเราไปเขียนจดหมายถึงเราในอนาคตด้วยกันนะคะ 😊🐻❤
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
