29 มี.ค. 2020 เวลา 13:46 • ความคิดเห็น
Challenge : 2 เพจที่ผมอ่านเป็นประจำ
...
เมื่อวันที่ 26 มีนาคม พุทธศักราช 2563 เวลา 13.28 นาที ได้มีอุบัติการณ์เกิดขึ้นบน App Blockdit
...
เมื่อคุณฉุดคิด เกิดฉุดคิด (สมชื่อเพจ) Challenge หนึ่งขึ้นมา โดยมีเป้าหมายที่จะทำลายล้างความน่าเบื่อที่กำลังแพร่กระจายบนแอพแห่งนี้
...
เมื่อไวรัสโควิด-19 ไม่ได้ระบาดแค่บนเฟสบุ๊คและบนโลกแห่งความเป็นจริงเท่านั้น มันยังลุกลามเข้ามาถึง Blockdit ด้วย
...
ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ไม่ยากจะทำความเข้าใจ เพราะมันเป็นเรื่องที่ใกล้ตัวเราทุกคน ข้อมูลข่าวสารตรงนี้จึงมีความสำคัญอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ
...
แต่ Challenge ที่คุณฉุดคิดริเริ่มคิดขึ้นมานั้น ก็ทำให้ Blockdit แห่งนี้กลับมามีสีสันและความกระชุ่มกระชวยขึ้นอีกครั้ง
...
จากที่คิดว่า ‘ผมคงได้ใช้นิ้วหัวแม่โป้งไถหน้าจอมือถือขึ้นลง ในอาริยาบทนอนตะแคงเป็นปลาพะยูนเกยตื้นอ่าน Challenge ของพี่ๆ เพื่อนๆ ท่านอื่น ในขณะที่มือซ้ายก็จกมันฝรั่งทอดกรอบรสซาวครีมและหัวหอม มาเข้าปากไปด้วยแบบสบายใจเฉิบ’
...
และแล้วในวันที่ 28 มีนาคม พุทธศักราช 2563 เวลา 19.54 น. ได้ปรากฏข้อความเตือนว่าได้มีคนโพสข้อความในบทความ ‘อะไรคือความสุขของโบเอธีอุส?’
...
“ปล. แวะไปอ่านที่โพสต์ล่าสุดของเพจผมหน่อยนะครับ มีของขวัญฝากให้ด้วย อิอิ” วินาทีที่ผมอ่าน ปล. จบ ผมจินตนาการภาพของรอยยิ้มและแววตาที่แฝงด้วยนัยยะซ่อนเร้น ทะลุผ่านตัวอักษรและภาพโปรไฟล์ของพี่บีได้โดยพลัน (ที่แม้ภาพโปรไฟล์นั้นจะคาดหน้ากากอนามัยด้วยก็ตาม)
...
Challenge นั้นได้เดินทางมาถึงผมแล้ว และรู้สึกเป็นเกียรติมากๆ ที่พี่บีแห่งเพจให้เพลงพาไปกล่าวถึงเพจน้อยๆ และไม่ค่อยมีวินัยในการลงบทความอย่างผม
...
ตามกติกาแห่งสากลโลก (โดยคุณฉุดคิด) ได้บัญญัติไว้ว่า ให้เขียนถึงเพจที่ข้าน้อยนั้นแวะเวียนเข้าไปอ่านประจำได้เพียงแค่ 2 เพจ
...
เป็นที่น่าลำบากใจอยู่ไม่น้อย เพราะมีเพจที่ผมแวะเวียนไปมาหาสู่เป็นประจำมันมีมากกว่า 2 เพจเนี่ยสิ (เกิดอาการรักพี่เสียดายน้อง อยากเหยียบเรือมากกว่า 2 แคม ตามภาษาคนเสน่ห์แรงจัง!)
...
มาเริ่มกับบทหัวข้อหลักของ Challenge นี้กันเลยดีกว่า เย้!
...
เพจที่ 1 : เพจ KhunKidD
...
ผมรู้จักกับพี่คิดดี ตั้งแต่พี่คิดดียังไม่ก่อตั้งเพจ KhunKidD (ขุนคิดดี) เลยครับ
...
ซึ่งเป็นหนึ่งในเพจที่มีบทความและแนวทางการเขียนที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากๆ เพจหนึ่งบนแอพ BD แห่งนี้
...
บทความของพี่คิดดีจะสตาร์ทด้วยสิ่งที่ดูจะเข้าใจง่ายๆ แต่พี่คิดดีจะทำการปั่นหัวเราและดึงความสนใจเรา ด้วยการทำให้มันดูเป็นเหมือนเรื่องเข้าใจยาก หรือทำให้มันดูมีมิติมากกว่าที่เราเห็นด้วยสายตา
...
วินาทีที่ผมคลิกไปที่ ‘อ่านต่อ’ ผมจะรู้สึกเหมือนถูกพี่คิดดีบรรจงถีบจนร่างลงไปในรถไฟเหาะที่พี่คิดดีเตรียมไว้
...
ในขณะที่ผมกำลังไล่อ่านบทความของพี่คิดดีนั้น จะมีความรู้สึกเหมือนรถไฟเหาะนั้นกำลังตีลังกา บวกกับหมุนควงสว่างอยู่บนราง ดูช่างน่ามึนงง
...
แต่ด้วยความเก่งกาจของพี่คิดดี แม้ระหว่างเส้นทางของบทความจะดูซับซ้อน แต่พี่คิดดีก็พาเราไปสู่บทสรุปที่ทำให้เราถึงบางอ้อได้ไม่ยาก
...
เสมือนนั่งรถไฟเหาะตีลังกา ที่แม้เส้นทางระหว่างนั้นจะหวือหวาซักเพียงใด แต่พี่คิดดีก็สามารถพาเราไปสู่สถานีปลายทางได้อย่างงดงามเสมอ
...
ความสนุกในการอ่านบทความของพี่คิดดีก็คือ การได้อ่านไปและร่วมวิเคราะห์ไปกับพี่คิดดีด้วยนั้นเองครับ
...
2. เพจหนังหลายมิติ
...
จะเรียกได้ว่า นี่เป็นเพจที่ผมย่องเข้าไปเรียนรู้และลักขโมยแนวทางการเขียนให้กับเพจหนังสือหนังหามาเล่าของผมเลยก็ว่าได้ครับ
...
นิยามการเขียนบทความเกี่ยวกับหนังที่เป็นมากกว่าหนัง เริ่มต้นขึ้น ณ ที่เพจแห่งนี้
...
เรื่องบางอย่างที่เราคิดไม่ถึงว่ามันจะเกี่ยวข้องกับหนังเรื่องนั้นได้อย่างไร พี่หนังก็สามารถนำมาเชื่อมโยงเรื่องราวได้แบบแนบสนิท ชนิดที่หารอยเชื่อมกันไม่เจอเลยทีเดียว
...
อ่านได้อย่างเพลิดเพลินพร้อมกับได้เกร็ดความรู้กลับมาอีกต่างหาก...แม้เราจะยังไม่เคยดูหนังเรื่องนั้นเลยก็ตามครับ
...
ถึงแม้ในช่วงนี้ พี่หนังอาจจะห่างๆ ไปจากพวกเราชาว Blockdit บ้าง แต่เชื่อขนมกินได้เลยว่า ทุกการกลับมาจะมาพร้อมกับบทความของทางเพจหนังหลายมิติ ที่เต็มไปด้วยคุณภาพคับแก้วเช่นเดิม
...
จบไปแล้วครับกับภารกิจ Challenge : 2 เพจที่อ่านเป็นประจำ
...
ความจริงแล้วแอพ Blockdit แห่งนี้ แต่เดิมผมคิดแค่ว่ามันคงเป็นเพียงพื้นที่สำหรับคนที่อยากจะเป็นนักเขียน ได้ลองเข้ามาฝึกลับหัวปากกาให้กับตัวเองเท่านั้น
...
แต่หลังจากอยู่มาได้ประมาณ 7 เดือน สิ่งที่ผมได้รับมากลับสูงค่ากว่านั้น นั้นก็คือเหล่ารุ่นพี่ที่คอยสร้างสายใยมิตรภาพและความอบอุ่นให้กับน้องๆ หน้าใหม่ทุกคนต่างหาก
...
อย่างที่พี่บีเขียนไว้ในช่วงหนึ่งของบทความ Challenge ของพี่บีครับ
...
กว่าผมจะมาถึงตรงนี้ ผมได้ผ่านการผลัดใบมาแล้ว 2 ครั้ง จนมาเป็นเพจหนังสือหนังหามาเล่าในปัจจุบัน
...
พี่ชายคนแรกที่ผมไม่พูดไม่ได้เลยก็คือ ‘พี่มูฟกัปตันบล็อกดิต’ ของพวกเรานั้นเอง
...
พี่มูฟเป็นคนแรกที่พุ่งทะยานทะลุกระจกเข้ามา พร้อมท่าแลนดิ้งแบบฉบับซุปเปอร์ฮีโร่ “หมูแว่นต้องหาซิกเนเจอร์ให้กับเพจตัวเอง”
...
[ท่าแลนดิ้งแบบซุปเปอร์ฮีโร่เป็นยังไง รับชมได้ที่คลิปหน้าล่างครับ]
...
นี่คือเคล็ดลับวิชาที่พี่มูฟใบ้ทางให้กับผม กับแนวทางในการพัฒนาเพจของตัวเอง
...
พี่ชายอีกคนก็คือพี่บีแห่งเพจให้เพลงพาไปครับ พี่ที่คอยให้กำลังใจมาตั้งแต่เพจเดิมของผมที่มีชื่อว่าหมูแว่นกับเรื่องจิตปาถะ และต้องคอยรับมืออาการง้องแง้งเรื่อง ‘บทความผมยาวไปไหมครับพี่บี’ ของผมเป็นครั้งคราว
...
นอกจากนี้ยังมีกำลังใจจาก พี่กุ๊กไก่แห่งเพจเรื่องสั้นๆ, พี่ท็อปแห่งเพจ Happy Life, คุณเป้ยแห่งเพจจะเล่าอะไรให้ฟัง, พี่นกแห่งเพจไดโนสคูล , พี่ข้าวแห่งเพจ Blockพูดได้ และรวมถึงอีกหลายๆ ท่านที่ผมไม่ได้เอ่ยถึงด้วยนะครับ
...
‘มิตรภาพ และความอบอุ่น’ ไม่มีที่ใดเหมือนที่นี้จริงๆ ครับ
...
พี่คิดดี, พี่หนังครับ รบกวนรับเผือกร้อนนี้จากน้องไปด้วยนะครับ...อิอิ!
...
โฆษณา