29 มี.ค. 2020 เวลา 16:39 • ความคิดเห็น
ฉันมาทำอะไรที่นี่?
เช้าวันหนึ่งกับอุณหภูมิที่เข้าใกล้ศูนย์องศา นั้นคือหนาวจนสั่นเลยแหละ ณ ยอดดอยแห่งหนึ่งในประเทศไทย
ฉันกำลังออกมาเดินเล่น เพื่อสูดอากาศที่บริสุทธิ์และรับลมที่พัดผ่านร่างของฉันอย่างแผ่วเบา มันช่างหนาวเหลือเกิน....
ฉันตอบตัวเองไม่ได้ว่าความรู้สึกที่หนาวสุดขั้วนี้...มันมาจากหัวใจหรือร่างกายของฉันกันนะ
ฉันเดินออกมาจากเต้นท์ที่ฉันพึ่งนอนในนั้นในค่ำคืนที่ผ่านมา เดินออกมาได้ไม่กี่สิบก้าว จู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมา โดยที่ฉันไม่รู้ตัว
หึ น่าอายชะมัด! นี่ฉันมาเที่ยวนะ ข้างหน้าฉันเต็มไปด้วยทะเลหมอก มีวิวธรรมชาติที่สวยงาม ฉันควรจะมีความสุขไม่ใช่หรอ?
ทำไมนะ? ทำไมฉันถึงรู้สึกไร้ค่าได้ถึงเพียงนี้...
ย้อนไป เมื่อ 18 ซม.ที่แล้ว ฉันกับอดีตแฟนของฉันและเพื่อนรุ่นพี่ของเขา ใช่...เราสามคน กำลังเดินทางมาเที่ยวบนยอดดอย แห่งนี้
ความตั้งใจของพวกเรา หวังจะมาเที่ยวดูธรรมชาติและกางเต้นท์นอนดูดาว หรือคงจะมีปรับความเข้าใจกันนิดหน่อย เพราะเรื่องระหว่างเราสามคนมันช่างอยากจะอธิบายจริงๆนะ
นี่เป็นครั้งแรกของฉันเลยนะ ที่ฉันได้มีโอกาสมาเที่ยวบนดอย และนอนในเต็นท์ด้วย ตื่นเต้นเหมือนกันแหะ แม้บรรยากาศมันจะแปลกๆ ที่มากันสามคนก็เถอะ
คุณอาจจะคิดว่า เพื่อนรุ่นพี่เป็นมือที่สามระหว่างฉันกับอดีตแฟนรึป่าว บอกเลยว่า”ไม่ใช่” ฉันก็สงสัยเหมือนพวกคุณนั้นแหละ แต่ทำไงได้ ทั้งอดีตแฟนฉัน และเพื่อนรุ่นพี่ก็ต่างบอกว่าไม่ใช่! ฉันเชื่อพวกเขา
ใจหนึ่งที่ยอมมาด้วยเพราะก็อยากพิสูจน์อะไรบางอย่างเหมือนกัน เพราะก่อนหน้าจะมาด้วยกัน อดีตแฟนฉันพึ่งมาบอกลาความสัมพันธ์กับฉัน แต่เราก็ยังไม่จบกันขาดหรอกนะ เพราะฉันเองนี่แหละเป็นฝ่ายที่ไม่ยอม.. แต่เราก็ตกลงจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
ทำไมฉันถึงไม่ยอมหรอ? มันเร็วมากเลยนะสำหรับฉัน เราคบกันมา 4 ปี ฉันไม่ทันตั้งตัว
“ไม่เคยคิดเผื่อใจ”
“ทำไรไม่ถูกเลย”
“คิดไม่ออกด้วยซ้ำ ว่าต้องอยู่ยังไงถ้าไม่มีเขาแล้ว....”
ฟังดูฉันอาจจะเป็นผู้หญิงที่โคตรงี่เง่า ที่ไม่ยอมจบ
ใช่...ฉันยอมรับ ฉันมันเป็นคนขี้ขลาด...
ฉันกลัว...กลัวที่จะต้องอยู่คนเดียว
ฉันจำไม่ได้แล้วว่าการใช้ชีวิตลำพังมันเป็นยังไง....
ในที่สุดเราสามคนก็ถึงสถานที่ ที่เหมาะแก่กางเต็นท์แล้ว
ตอนนี้มันก็เริ่มค่ำแล้ว หลังจากที่กางเต็นท์จัดของเสร็จ เราสามคนก็ไม่รอช้าเตรียมอาหารยอดฮิต ในช่วงเวลาอันเหน็บหนาวนี้ นั่นก็คือ...... “หมูกระทะ”
ฉันตื่นเต้นสุดๆไปเลยล่ะ จนลืมความรู้สึกก่อนที่จะมาอีก
เมื่อกิจกรรมรอบกองไฟ เริ่มขึ้น! อันที่จริงควรเรียกว่ากิจกรรม รอบเตาหมูกระทะ ต่างหากละ! เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการชมวิว แน่นอน...ที่ขาดไม่ได้ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ บอกตรงๆ ฉันเองก็ไม่ใช่สายกินสักเท่าไหร่ ไม่กี่แก้วก็เมาแล้ว คออ่อนสุดๆ
แต่เอาน่า...นานๆที เราเล่นเกมผลัดกันหมดยกหมดแก้ว
เบียร์คู่กับหมูกระทะในบรรยากาศที่หนาวสุดขั้วหัวใจและท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาวระยิบระยับ บรรยากาศมันโรมันติกสุดๆ เลยละ
แต่ถึงกระนั้นก็ตามฉันกลับไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นเลย
ฉันสัมผัสได้ถึงความเป็นส่วนเกิน เหมือนฉันเป็นคนนอก
ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ฉันก็เริ่มมึนๆนิดๆละ ฉันควรจะเข้าไปนอนและสงบสติอารมณ์ ฉันอาจจะคิดมากไปเองก็ได้ว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน
คิดอะไรไม่รู้ ก็เค้าสองคนยืนยันว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน
แม้ว่า....สายตาของอดีตแฟนฉันที่มองเพื่อนรุ่นพี่ของเขาจะเคยเป็นสายตาเดียวกับที่เขาเคยมองมาฉันก็ตาม
ฉันคิดมากไปเองแน่ๆ เขาสองคนบอกว่า”ไม่มีอะไร”ก็ไม่มีสิ เหตุผลที่เขามาจบสัมพันธ์กับฉันเขาบอกมันเป็นเรื่องของเราสองคนเท่านั้น คนอื่นไม่เกี่ยวเว้ย!
อันที่จริง อีกเหตุผลหนึ่งที่ฉันตัดสินใจมาเจอเค้าหลังจากที่เลิกรากันแล้ว เพราะเพื่อนรุ่นพี่คนนี้นี่ บอกกับฉันว่าเขาสามารถช่วยทำให้ฉันกับอดีตแฟนของฉันกลับมาดีกันอีกครั้งได้นะ เชื่อใจเขาสิ...
ฉันไม่มีสิทธิหึงด้วยซ้ำ เราเป็นแค่เพื่อนกันแล้ว ฉันกลัวตัวเองจะทำอะไรที่ผิดพลาดไป เลยรีบขอตัวเข้ามานอนในเต็นท์ พร้อมกับเก็บซ่อนน้ำตาเอาไว้ พยายามที่จะข่มตาหลับไป
ฉันทนไม่ไหว กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ฉันคิดไปเองว่าการที่หลบมาซ่อนตัวเองใต้ผ้าห่มมันน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด
แต่เปล่า..เลยฉันยิ่งวุ่นวายใจ ขออย่าให้สิ่งที่ฉันคิดเป็นเรื่องจริง! เลยนะ
ระหว่างที่ฉันคิดวนในหัวอยู่นั้น ผ่านไปไม่กี่นาที...เสียงคุยกันสนุกสนานข้างนอกเต็นท์ก็เงียบสนิท
ด้วยความสงสัยว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น ฉันก็เลย....เปิดเต็นท์ เพื่อจะเช็คว่าเกิดอะไรขึ้น..
ทันใดนั้นเองหัวใจของฉันก็หยุดเต้นไปชั่วขณะ...ภาพที่ฉันเห็นคือผู้หญิงและผู้ชายกำลังกอดกัน ท่ามกลางหมู่ดาว โรมันติกสุดๆ
แต่ทว่า...ผู้ชายคนนั้นคือคนที่ฉันยังรักเขาอยู่เต็มหัวใจ แม้เราจะพึ่งจบความสัมพันธ์กันก่อนหน้านี้ได้หนึ่งสัปดาห์เท่านั้นเอง
กับผู้หญิงคนนั้น เพื่อนรุ่นพี่ที่ขอให้ฉันเชื่อใจเค้าว่าเค้าจะทำให้ฉันกับแฟนกลับมาดีกันอีกครั้งหนึ่ง
"นี่มันเรื่องบ้าอะไร ฉันโดนหลอกหลอกหรอเนี่ย!”
ฉันเผลอร้องไห้เสียงดังเค้าสองคนก็ตกใจแล้วปล่อยออกจากกันฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นฉันคิดอย่างเดียวว่าฉันไม่ควรอยู่ที่นี่
ฉันเอามือปาดน้ำตาแล้วก็คิดว่า “ฉันจะต้องหาทางกลับบ้านให้ได้ตอนนี้”
เพื่อนรุ่นพี่คงตกใจหรืออายไม่รู้..เค้าวิ่งหนีไป ส่วนอดีตแฟนของฉัน คงเดาได้ไม่ยาก ว่าเขาจะทำอะไร เขาวิ่งตามผู้หญิงไป
แล้วฉันจะอยู่ทำไมละ? ฉันรีบเก็บเสื้อผ้าแล้วออกไปจะเต็นท์ ใช่...ฉันหนีออกจากเต็นท์ การหนีของฉันไม่ได้ต้องการเรียกร้องอะไรหรือจะประชดใครทั้งนั้น
ฉันแค่รู้สึกว่า..ฉันไม่สามารถไว้ใจทั้งสองคนนั้นได้อีกแล้ว เค้าเหมือนเป็นงูพิษ ฉันรู้แต่ว่าฉันจะต้องหนีไปให้ไกลจากสองคนนั้นให้ได้เร็วที่สุด!
ฉันออกมาจากเต็นท์พร้อมกระเป๋าใบใหญ่ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะไปไหน? ที่นี่มันมีแต่ป่า ฉันคิดว่าคงต้องรอให้ถึงเช้าแล้วค่อยโบกรถลงจากดอยนี้ไป
ฉันก็เลยไปหลบอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง เพื่อหลบลมหนาว
แต่ไม่รู้โชคดีหรือโชคร้าย...อดีตแฟนของฉันเค้าตามพิกัดฉันผ่านมือถือแล้วก็ตามมาเจอฉัน ฉันเห็นว่าเขาร้องไห้ คงจะเป็นเพราะทะเลาะกับเพื่อนรุ่นพี่มาแน่ๆ
ตัดภาพมาตอนที่ฉันกลับมาในเต็นท์ ตอนนี้ฉันไม่ร้องไห้อีกแล้ว
เพราะจุดประสงค์ของการมาที่นี่เพื่อพิสูจน์อะไรบางอย่างมันก็เป็นไปตามข้อสันนิษฐานของฉันทุกประการ ฉันไม่มีอะไรจะต้องสงสัยอีกต่อไปและฉันพร้อมที่จะเดินหน้าต่อไป...
ในค่ำคืนนั้นสิ่งที่ฉันได้ประสบพบเจอระหว่างที่ฉันกลับมาเต็นท์ที่สองนั้น ฉันไม่รู้ว่านี่มันคือเรื่องจริงหรือการเสแสร้งแกล้งทำของพี่ผู้หญิงคนนั้นกันแน่
เพื่อนรุ่นพี่คนนั้นจู่ๆก็กินเบียร์แล้วก็เมา ไม่ได้สติ ถึงขั้นจำความไม่ได้ ละเมอหายายของเขาเองที่ตายไปแล้ว ละเมออยากไปอยู่กับยาย ละเมอว่าไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้เราสองคนเลิกกัน อยู่แบบนั้นทั้งคืน
ส่วนอดีตแฟนของฉันก็ต้องแสดงความเป็นสุภาพบุรุษซะหน่อยเข้าไปปลอบโยนให้กำลังใจ
โดยมีฉันมองดูอยู่อีกฝั่งหนึ่งของเต็นท์
แต่รอบนี้ความรู้สึกของฉันมันเปลี่ยนไป
ฉันไม่รู้สึกเสียใจอะไรอีกแล้ว
อาจจะเป็นเพราะมันด้านชาเกินกว่าจะรับไหว
ฉันได้แต่ภาวนาให้ฉันกลับถึงบ้านอย่างเร็วที่สุด
รู้สึกตัวอีกทีฉันก็ตื่นมาพร้อมกับแสงอาทิตย์แยงตา แต่เค้าสองคนยังไม่ตื่นกันหรอกนะ คงเพราะนอนดึกกันน่ะ
ฉันก็เลยเดินออกมานอกเต็นท์สูดอากาศที่บริสุทธิ์ ความรู้สึกตอนนี้ฉันไม่ได้รู้สึกว่าเสียใจที่เลิกราแล้ว แต่ฉันเสียความรู้สึกมากกว่า พวกเขาใช้ความฉันเชื่อใจของฉันไปทำลายอย่างไรเยื้อใย
กับเพื่อนรุ่นพี่คนนั้นไม่เท่าไหร่หรอกนะ เพราะเราเองพึ่งรู้จักกัน แต่กับอดีตแฟนของฉันสิ ฉันรู้จักเขามาตั้ง 4 ปี มันไม่มีความหมายอะไรเลย การที่คุณมีคนอื่นคุณยังไม่กล้ายอมรับความจริงเลย
แต่จะโทษคุณฝ่ายเดียวมันก็คงไม่ถูก ฉันเองก็มีส่วนผิดในความรักครั้งนี้ฉันอาจจะเป็นผู้หญิงที่งี่เง่า ไม่มีเหตุผลทำให้คุณต้องมองหาคนอื่น
ฉันยอมรับผิดทุกอย่าง ฉันเป็นผู้หญิงที่เอาแต่ใจ ฉันอยากจะขอโทษในอดีต แต่ฉันอาจจะทำให้คุณเสียใจจนคุณเองคงทนไม่ไหว
คุณเคยเป็นแฟนที่ดีที่สุดที่ฉันเคยมีแต่อาจจะเป็นเพราะตัวฉันเองที่ทำให้คุณเปลี่ยนไป ฉันไม่โทษคุณฝ่ายเดียวหรอกนะ
ฉันก็มีส่วนผิดในความรักครั้งนี้
ฉันเองที่รักษาคุณไว้ไม่ได้
คำถามที่ถามว่าฉันมาทำอะไรที่นี่?! ฉันได้คำตอบแล้วล่ะ ที่นี่เป็นจุดจบและจะเป็นจุดเริ่มต้นชีวิตใหม่ของฉันและของคุณ.
โฆษณา